In my chest, a fire catches

Het bleke katertje kwam met een zachte plof op de grond nadat hij bij zijn moeder uit het nest was gekropen. Met zijn helderblauwe oogjes keek hij de grot rond, het was altijd zo saai hier. De dagen werden warmer en soms ging hij naar de opening van de grot om te genieten van het zonnetje, maar vaak stuurde de warriors hem weer terug de duisternis in. Hij moest zich maar vermaken met de andere kittens, dat werd hem telkens gezegd. Palekit vond het wel jammer, want het liefst wilde hij naar buiten. Dat was natuurlijk de droom van elke kitten, de dappere kittens dan toch. De kittens die avontuur wilde. Met een zuur gezicht keek hij omhoog naar de warrior die met zijn staart terug de grot in wees. Hij was vanaf zijn nest regelrecht naar de uitgang getrippeld, maar nog voordat hij een vossenlengte bij de uitgang vandaan was geweest was hij al gezien. Zacht mopperend liep hij terug, iet wat onhandig omdat hij bozig met zijn pootjes op de grond stampte. Urg. Het bleke katertje liet zich op zijn kont zakken en draaide zijn oortjes wat ontevreden naar achter, stomme warriors ook.

[ Spottedkit first <3 ]

Bewegingen in het nest zorgde ervoor dat de kleine gevlekte kitten wakker was geworden. Ze geeuwde eventjes en haar blauwe oogjes nog wat slaperig. Ze draaide zichzelf nog een keertje om, maar kon de slaap niet meer vatten. Zachtjes zuchtend besloot ze dan ook maar om uit het nest te kruipen, wat nog best wel wat moeite kostte aangezien ze voor een kitten van haar leeftijd niet echt bijster groot was. Met een wat ongelukkig val buiten het nest, kwam ze overeind en keek om zich heen. Ze herkende voor haar het figuur van haar broertje Palekit, die zo te zien weer eens was weggejaagd door een van de warriors. Ze snapte het ook wel, het was donker en saai hier in de grot en buiten scheen het zonnetje. Maar de oudere katten vonden het te gevaarlijk voor hen kittens. Ze snorde zachtjes, terwijl ze haar broertje een kopje gaf. "Palekit," miauwde ze zachtjes snorrend.

heroes always get remembered

legends never die

Hij was er niet bepaald blij mee dat de warriors hem terug hadden gestuurd. Palekit was een avontuurlijk katertje, en deze grot kende hij al zo goed dat er hier niets meer aan was. Alleen zijn zusjes natuurlijk, daar was altijd wel wat aan. Terwijl hij daar zo chagrijnig zat werd hij dan ook benaderd door één van zijn zusjes. "Spottedkit," mauwde hij terwijl hij zijn bleke kop ook tegen die van zijn zusje aan drukte. Een zwaar geronk steeg op uit zijn buik, maar hij hield zich nog een beetje in. Het katertje sprong plotseling op en zwiepte met zijn staartje, terwijl hij zijn zusje vastberaden aankeek. "Wil jwij oowk naar buiteh?" mauwde hij terwijl hij zijn blauwe oogjes naar de ingang van de grot liet gaan. Daar. Daar was buiten.

Onderwerp: Re: In my chest, a fire catches