[OPEN] Can anybody find me somebody to love..?

Lightwhisker strompelde door The Highlands. Ze wind streek als een ijskoude lik door haar vacht en ze huiverde. Ze keek rond in de hoop prooi te vinden en zag een klein konijntje door het gras huppen. Snel liet ze zich in de jachtshouding zakken en sloop ze soepel dichterbij. Het konijntje zag haar, maar het was te laat om nog te vluchten en Lightwhisker doodde het met een snelle beet. Voldaan liet ze het vallen. Ze wilde een hap nemen, maar een gedachte liet haar stoppen. Zou de Clan al gevoed zijn? vroeg ze zich af. Ze haalde haar shouders op. Zo'n honger had ze nou ook weer niet. Ze liet zich op de grond zakken en dacht na. Ze miste iets in haar leven. Even dacht ze na, en toen vond ze het goede woord ervoor: Liefde. Ze miste iemand die van haar hield. Ze schudde die gedachtes uit haar hoofd. Liefde zou komen als ze geduld had...

Smokegaze kwam niet snel naar the Highlands, hij was meer bij the Rapids te vinden. Hij miste het oude territorium enorm. Hij wilde weg uit de bergen, terug naar Riverclan, waar hij hoorde, waar hij kon vissen. Doen waar hij goed in was. Terwijl hij zo door liep zag hij in de verte een clangenoot. Lightwhisker. Jonger dan hij was en net geen apprentice meer. Hij zag hoe ze een konijn wist te vangen en voor een moment vroeg hij zich af of Riverclan langzaam in Windclan veranderde. Chillybreath die zo snel was en Lightwhisker die nu een konijn ving. De zoon van Butterstar vernauwde zijn ogen toen hij zag hoe Lightwhisker over het konijn heen boog, alsof ze er van zou eten. Ze bedacht zich gelukkig net op tijd. Smokegaze kwam dichterbij en keek naar de poes. "Dat was een slim besluit," sprak Smokegaze met zijn relatief lage stem tegen de young warrior. "Goede vangst, de Queens en Elders zullen dat konijn op prijs stellen," complimenteerde hij haar.

"Dat was een slim besluit," Lightwhisker keer achter haar en zag de grijze kater staan. "Goede vangst, de Queens en Elders zullen dat konijn op prijs stellen," Lightwhisker bloosde een beetje. "Dankjewel Smokegaze." mauwde ze respectvol. "Heb jij nog iets gevangen vandaag? Of nog iets gedaan?" Ze ging weer zitten, haar vacht opzettend tegen de wind.

(sorry voor korte post)

Smokegaze ving de blik op van de jonge warrior en kwam dichterbij. Ze bedankte hem voor zijn compliment en gaf een kort knikje. Vervolgens vroeg de poes of hij nog iets had gedaan, gejaagd, of iets dergelijks. Smokegaze glimlachte. "Ik ben deze ochtend wezen jagen met wat andere warriors, niet echt heel veel succes op een vreemd soort vogeltje en een vreemd soort knaagdier," het tweede was een marmot. Die hadden hij en Smokegaze samen met een andere warrior weten te vangen. Het had iets van een eekhoorn en een konijn. De variant die hij en de warrior hadden gevangen was een jong geweest. Hij vermoedde dat ze bijna net zo groot konden worden als een kat. Misschien waren ze zelfs gevaarlijk wanneer ze ouder waren. "Hoe vind jij het hier in de bergen?" Vroeg Smokegaze vervolgens, best benieuwd naar hoe de jonge warrior het hier vond.

"Ik ben deze ochtend wezen jagen met wat andere warriors, niet echt heel veel succes op een vreemd soort vogeltje en een vreemd soort knaagdier," Lightwhisker betrapte zich erop dat ze zeer geïnteresserd aan het luisteren was. "Hoe vind jij het hier in de bergen?" Vroeg de kater ineens. Die vraag kwam zo onverwacht dat lightwhisker even de tijd bodig had om na te denken. "Het gaat wel," Antwoordde ze neutraal. "Ik vind de manier van jagen die de stam ons geleerd heeft erg handig en gaaf, maar... Ik mis de rivier... Ik zou graag weer vissen willen vangen en willen zwemmen, maar de Rapids zijn daar onmogelijk voor..." Ze was even stil. "En jij? Hoe vind jij het hier?"

Lightwhisker leek verrast te zijn door de vraag die Smokegaze had gesteld. De kater wachtte af. Haar antwoord was neutraal en ze vertelde het jagen van de Tribe wel interessant te vinden, maar ze miste de rivier. "Ik vind het hier wel... interessant," miauwde hij. "De nieuwe ervaringen zijn welkom, maar thuis is altijd beter," ging hij verder. Smokegaze strekte zijn poten uit en ging staan. "Ik hoorde trouwens dat de medicine cats kruiden nodig hebben en aangezien veel katten nu last hebben van zere zooltjes denk ik dat wat Dock Leaves wel op prijs gesteld kunnen worden," miauwde Smokegaze vervolgens. "En hier in The Highlands kunnen we die vast wel vinden," ging hij verder. Smokegaze wist genoeg van kruiden af, misschien niet genoeg om medicine cat te worden, maar genoeg.

"ik vind het hier...interessant. De nieuwe ervaringen zijn welkom, maar thuis is altijd beter." Lightwhisker knikte instemmend. Ze had veel geleerd van de Stamkatten en haar omgeving: nieuwe jachtechnieken, geuren, gevaren en ze had nu ook respect voor de voorouders van hen. Maar ze zou altijd blijven verlangen naar huis, de veilige rivier die sinds haar geboorte haar thuis was geweest. "Ik hoorde trouwens dat de medicine cats kruiden nodig hebben en aangezien veel katten nu last hebben van zere zooltjes denk ik dat wat Dock Leaves wel op prijs gesteld kunnen worden," vervolde Smokegaze. "en hier in The Highlands kunnen we die vast wel vinden." Lightwhisker stond versteld van zijn kennis van kruiden. Ze had nooit gedacht dat hij daar iets van wist. Toen schoot een nieuwe gedachte door haar heen. We? Had hij 'we' gezegd? Wilde hij met haar op zoek gaan naar Dock Leaves? "Ok! Waar kan je Dock leaves vinden? Euh, ik bedoel, je kan ze vinden in The Highlands maar waar? En hoe ruiken ze en hoe zien ze eruit?" Lightwhisker had kruiden altijd interessant gevonden, maar ze wist er eigenlijk amper iets van.

Smokegaze was geen medicine cat, hij pikte dingen gewoon makkelijk op. Zo ook de kruiden en waar ze eventueel voor bedoeld waren. Hij had het enkel gehoord en omdat hij zelf eens behandeld was aan zijn voetzooltjes, wist hij ook hoe de Dock Leaves er uit zagen. Smokegaze merkte een soort versteldheid op bij Lightwhisker toen Smokegaze haar uitnodigde om Dock Leaves te gaan zoeken. Smokegaze snoof even geamuseerd en toen kwam de relatief enthousiaste reactie van Lightwhisker. "Ze ruiken niet per se ergens naar, gewoon naar blad. Maar het zijn grote, platte bladeren die vaak bij elkaar in kluiten tussen het gras groeien," miauwde Smokegaze bedenkelijk. Hij verbaasde zichzelf met zijn kennis over kruiden, soms. "Je ziet hazen en konijnen er wel van eten, als je op jacht bent," voegde hij er aan toe, wetend dat het tot de dagelijkse maaltijden van konijnen behoorde.

Lightwhisker luisterde geïnteresseerd naar wat Smokegaze over de Dock Leaves vertelde. "Dus konijnen eten het..." Mompelde ze binnensmonds. Ze tippelde naar de plek waar ze het konijntje gevangen had en begon rond te kijken. Aan haar geurvermogen had ze nu niets want de bladeren roken nergens naar. Haar blik gleed over een klein groepje langwerpige bladeren. Ze wenkte Smokegaze met haar staart en weer op de bladeren. "Zijn dit ze?" vroeg ze.

Lightwhisker dacht hardop en Smokegaze volgde haar toen ze begon te lopen. Ja, zij had net een konijn weten te vangen, dus misschien wist ze ook wel waar die Dock Leaves waren. Een glimlach kwam op zijn gezicht toen dat inderdaad het geval was. Lightwhisker vroef of dit dan ook de bladeren waren, waarop Smokegaze knikte. "Dat zijn ze," miauwde de kater rustig en stapte naar voren. Hij boog zijn kop en snuffelde aan de bladeren. Inderdaad zo goed als geurloos. "Laten we allebei een bek vol nemen, zodat er voorlopig weer genoeg is in de medicine cat den," miauwde de grote warrior vervolgens en begon zelf al bladeren te plukken.

Lightwhisker bloosde een beetje toen ze hoorde dat ze ineen keer de goede bladeren had gevonden. Ze hoopte dat ze niet al te betweterig zou overkomen. Die gedachten schudde ze van haar af. Ze had toevallig de Dock Leaves gevonden hoewel ze niets van planten af wist. Niets aan de hand. Toen hij voorstelde dat ze allebei een mond vol zouden nemen knikte ze en boog ze naar voren om wat te pakken. Ze probeerde niet te hard op de plant te bijten voor het geval het misschien niet zo gezond zou zijn. Toen vroeg ze zich iets af: "Hoe gebruik je Dock Leaves eigenlijk?" Mauwde ze door de bladeren heen. "En gaan we nu naar het k- Ze wilde kamp zeggen, maar bedacht dat ze hier geen kamp hadden in de bergen. "Naar de medicine den?" Verbeterde zichzelf snel.

Smokegaze was best wel tevreden met de jonge warrior toen ze zo snel de Dock Leaves had weten te vinden. Maar dat was ook niet gek, ze had ook een konijn weten te vangen. Smokegaze stelde voor allebei een bek vol bladeren te nemen. Smokegaze hoorde een niet zo goed verstaanbare vraag van Lightwhisker afkomen en nog wat gepraat. Smokegaze haalde zijn schouders op en liep terug naar waar Lightwhisker haar vangst had achter gelaten. Daar legde Smokegaze zijn bladeren weer neer en keek toen naar de poes. "Sorry, wat zei je daarnet allemaal?" Vroeg hij en keek geringe hongerige blik naar haar vangst. Maar hij kende de warrior code maar al te goed en wende direct zijn blik weer af om vervolgens naar het mogelijke antwoord van Lightwhisker te luisteren.

"Sorry, wat zei je daarnet allemaal?". Lightwhisker moest lachen. Daar had hij natuurlijk geen woord van verstaan! Ze liet haar blaadjes vallen en stelde haar vragen opnieuw: "Hoe gebruik je Dock Leaves eigenlijk?" ze besloot dat haar tweede vraag totaal onnodig was en stelde die dus niet opnieuw. Toen zag ze hongerige blik van Smokegaze. "We kunnen nog wat meer jagen als je wilt? Dan kunnen we er wat van eten." ze zocht naar een goed argument voor haar voorstel. "De Clan moet eerst gevoed worden, maar vergeet niet dat wij ook deel van de Clan zijn. En als we eerst iets eten kunnen we daarna veel beter jagen,"

Smokegaze kreeg de vraag hoe dock leaves gebruikt werden en dacht na. "Nou, toen ze bij mij werden gebruikt kauwde de medicine cat er op en smeerde het vervolgens op mijn voetkussentjes. Maar volgens mij zijn ze voor meer dingen goed, maar dat weet ik niet," dacht hij hardop als antwoord. Vervolgens stelde Lightwhisker voor om nog meer te gaan jagen en gaf een argument waarom ze wel zouden gaan eten. Young warriors ook. "Nee, zo werkt het niet," sprak Smokegaze. "Vanavond eten we gesamelijk, zoals altijd," sprak Smokegaze. In tijden als deze werd prooi meer verdeeld en werd er gegeten zodra daar toestemming voor was. Buiten de grot, of het kamp, dus tijdens de jacht zou Smokegaze nooit zomaar gaan eten, zelfs al knorde zijn maag een beetje. Dat was tegen de warrior code en hij wilde zijn moeder, Butterstar, niet teleurstellen. "Maar nog even kijken of we een extra prooi kunnen vangen lijkt me een goed idee," beaamde Smokegaze op haar eerdere voorstel.

Lightwhisker luisterde zo goed als ze maar kon naar de uitleg over Dockleaves. Toen ze gevraagd had of ze misschien dit konijn op zouden kunnen eten, had hij daar direct iets op tegen: "Nee, zo werkt het niet, vanavond eten we gezamenlijk als altijd." "Oh..." Haar oren werden van schaamte. Ze had moeten weten dat het uit den boze was dat ze het konijn gewoon op konden eten. "Sorry..." Mompelde ze. "Maar nog even kijken of we extra prooi kunnen vangen lijkt me een goed idee," Haar gezicht klaarde op. Ze was dol op jagen. "Ok! Ik stel voor dat we achter dat struikje -ze wees naar een klein struikje achter de Dock Leaves- gaan zitten. Met een beetje geluk heeft er nog een konijntje honger." Toen bedacht ze zich iets: Het zou veel handiger en beter zijn als ze zouden splitsen, maar ze hield haar mond om te zien of Smokegaze er iets van zou zeggen en of ze haar idee goed vond. Ook was ze benieuwd of de ervaren leider er iets op tegen zou hebben dat zij, krijger dat nog maar net krijger was geworden, de leiding zou nemen. Ze wachtte af.

Smokegaze wuifde haar verontschuldiging weg met een zwiep van zijn lange staart. Toen hij instemde met haar voorstel om te gaan jagen, klaarde haar gezicht op. Toen kwam ze met een idee. Smokegaze dacht na en schudde met zijn hoofd. "Als we samen gewoon rondlopen, zachtjes, dan kunnen we misschien de geur van een prooidier oppikken," sprak Smokegaze. "Hier heerst de geur van dood konijn nu teveel en denk dat konijnen hier dus niet snel meer zullen komen." Ja, de jonge poes mocht nu dan warrior zijn, zelfs young warriors hadden nog genoeg bij te leren. Smokegaze schudde zijn dikke, donkere vacht uit en stak vervolgens zijn neus in de lucht, spitste zijn oren en nam zijn omgeving in zich op. In de verte meende hij een groep soorten vogels te zien en te horen. Hij wenkte Lightwhisker met zich mee. "Zie je die vreemde vogels?" Miauwde hij zachtjes. Het waren de zogenoemde Goudplevieren, maar wist Smokegaze veel. Namen van diersoorten deden er niet echt toe in de kattenwereld, natuurlijk.

Lightwhisker knikte instemmend toen de kater voorstelde dat ze gewoon zachtjes zouden rondlopen. De geur van dood konijn... Daar had ze even niet aan gedacht. "zie je die vreemde vogels?" Lightwhisker keek op. In de verte zat een groepje bruine vogeltjes. "ja..." fluisterde ze. "worden dat onze slachtoffers?". Ze bedacht zich hoe ze dat met z'n tweeën zouden gaan doen. Aangezien haar beide voorstellen waren afgewezen besloot ze deze keer haar mond te houden en te wachten op Smokegaze voorstel.

Misschien was het wat bot dat hij beide voorstellen had afgewezen, maar zo was het niet bedoeld. Hij wilde gewoon met een mooie vangst terug komen in de Clan Cavern. Laten zien aan de andere clans wat voor geweldige jagers er in Riverclan zaten en natuurlijk zijn eigen clan voeden. Lightwhiskers zag de vreemde vogels ook en vroeg of dat hun slachtoffers zouden zijn. "Als we allebei ons best doen, kunnen we allebei wel één vangen," miauwde Smokegaze als een bevestiging op haar vraag. Ja, want zodra zij zouden toeslaan zouden de vogels vluchten, als ze allebei snel genoeg waren, behendig genoeg waren, dan zouden ze allebei één weten te vangen en dan kwamen ze toch weer terug met zo'n vogelbeest en het konijn.

Lightwhisker knikte en liet zich in haar jachthouding zakken. Zo stil mogelijk sloop ze naar voren tot ze ongeveer een voslente van de vogeltjes af was. Ze haalde diep adem. Smokegaze zou kijken hoe zij iets zou vangen, het moest in een keer goed gaan. Ze pikte het dichtsbijzijnde vogeltje uit de groep en volgde zijn bewegingen nauwkeurig. Toen schoot ze plots naar voren en sprong op de vogel, die wanhopig weg probeerde te vliegen. Dat lukte hem bijna, en dat was ook gebeurd als ze hem niet meteen gedood had met een beet in zijn nek. Zodra ze hem had gedood sprong ze naar de volgende vogel. Helaas vloog die net te hoog en kon ze er net niet bij. Springen was nooit haad sterkste kant geweest. Nou ja, ze had tenminste iets gevangen.

Lightwhisker stemde met zijn idee in. Smokegaze wierp zijn blik van haar af en dook zelf ook in een sluiphouding. Stap voor stap sloop hij naar voren, tot hij een aardig dikke vogel op het oog had. Die ging het worden. Smokegaze versnelde zijn tempo en zette soepel af met zijn achterpoten. Hij sloeg zijn klauwen uit en haakte deze in de veren van de vogel om het beest vervolgens tegen de grond aan te drukken. Meteen klapte Smokegaze zijn kaken om de nek heen en beet, tot dat de vogel geen lucht meer kreeg en slap werd onder zijn grip. Hij liet los en keek op om vervolgens te zien dat het Lightwhisker ook geluk was om een vogel te vangen. Hij krulde zijn lippen op tot een tevreden glimlach en knikte ter goedkeuring. Hij tilde met zijn bek de vogel op en liep terug naar de plek waar de Dock Leaves en het konijn lag en legde zijn gevangen vogel neer bij het konijn. "De dieren hier zijn anders dan terug in ons territorium," merkte Smokegaze op, terwijl hij zijn vangst bestudeerde.