My sign is no

Onderwerp: My sign is no di 11 jul 2017 - 13:46

Ze haatte katten, echt wat een irritante rotbeesten waren het toch. Jammer genoeg moest ze zo nu en dan wel haar kop laten zien zodat de andere wisten dat ze nog leefde. Niet dat hun daarom gaven maar alsnog. De kleine kat zwiepte met haar staart terwijl ze een prooi van de stapel pakte en een hopelijk eenzaam plekje kon vinden om dit op te eten. Hmm, zoals die stenen daar. Bane had een enorme liefde voor klimmen en hielt van het gevoel om hoger te zitten dan andere. Deels was dit een simpel instinct dat wist dat dit veiliger voor haar was. Vandaar dat de kleine kat soepeltjes omhoog begon te klauteren. Veel hadden moeite met dit gebied maar voor haar was het tegendeel aan de hand. Ze was vlug, woog niks en simpelweg klein. En aangezien ze de meerderheid van de dag in bomen doorbracht waren stenen geen uitdaging meer. De eerste weken hadden haar pootjes wat pijn gedaan, maar dat begon ook al zwaar te verminderen. Na een paar seconde lag ze dan ook rustig op haar uitkijk. Hmm beter.

Onderwerp: Re: My sign is no di 11 jul 2017 - 13:50

Met grote blauwe oogjes keek de jonge kattin toe hoe iemand zo op de stenen klauterde. Het zag er zo soepel uit, zo makkelijk.. Dat wou ze ook kunnen! Huppelend liep de rood met witte apprentice op de ander af, een grote kittenachtige glimlach op haar snuitje. Ze keek op naar de zwart-witte kattin, onschuldigheid in haar blik. "Ooh, jij kan goe kjimmen!", mauwde ze met haar hoge piepstemmetje, de Thunderclanner aankijkend. "Ik wi'j ook da ook kunne!" En met die woorden zette ze haar dunne pootjes op de onderste rots. Haar klauwen waren uitgeslagen en ze probeerde haar pluizige lichaampje omhoog te trekken, maar Nectarpaw was niet bepaald sterk voor een Shadowclanner dus erg succesvol was het niet echt..

Onderwerp: Re: My sign is no di 11 jul 2017 - 14:09

Oh for finch sake, iemand moest naar haar toekomen. Geïrriteerd keek ze neer op het hoopje vacht wat een kat moest voorstellen. Ergens gokte ze dat het een apprentice was, maar hoe het eruit zag en zich gedroeg leek het tegendeel bewijzen. Kort keek ze rond in de hoop dat iemand hun nageslacht weg zou halen van haar directe omgeving, maar tevergeefs. "Oefen maar bij een andere steen dan, deze is bezet" Klonk er humeurig terug terwijl haar gevlekte staart heen en weer zwiepte. "Val iemand anders lastig kit" Ze ging heirna doodleuk verder met eten, in de hoop dat het rode ding beneden gewoon genegeerd kon worden. Maar dat zou wel heel makkelijk zijn.

Onderwerp: Re: My sign is no di 11 jul 2017 - 14:14

Nectarpaw stopte even met proberen en keek weer omhoog naar de zwart-witte poes boven haar. Oh, misschien zou dat inderdaad makkelijker zijn! Haar onschuldige blauwe oogjes keken even naar links en daarna naar rechts, waar ze een hoop stenen zag die net een oploop vormden. Oh, dat zag er makkelijker uit! De rood met witte poes huppelde vrolijk naar daar en begon de stenen te beklimmen. Uiteindelijk kwam ze een stukje lager uit dan de Thunderclanner zat, maar vanaf hier kon ze misschien springen! De apprentice liep tot bijna tegen de steile wand voor haar en sprong omhoog. Haar voorpootjes waren uitgestrekt en uiteindelijk hing ze uitgestrekt aan het randje, haar achterpoten net een muizenlengte van de vloer verwijderd. Bijna, nu moest ze zich gewoon naar boven trekken en dan was ze er! Nectarpaw probeerde en probeerde, maar ze was niet sterk genoeg om haar hele gewicht naar boven te trekken; ook al was ze nog zo licht.

Onderwerp: Re: My sign is no