We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Het lot was niet eerlijk. Misschien was het niet eens het lot, het was een spel van StarClan. Geweldig dus. Niet. StarClan speelde een vies spelletje met haar en dat vond ze alles behalve leuk. Ze vond het sowieso niet zo leuk wat StarClan allemaal met haar leven deed. Of was het toch het lot? Ze gromde even binnensmonds. Het was gewoon niet eerlijk. Misschien even handig om te vertellen waarom het niet eerlijk was en wát niet eerlijk was. Ze was niet uit op iets toen ze hem ontmoette. Ze was totaal niet uit op wat er gebeurde met haar. Beetje slijmen en lief doen, wat was daar mis mee? Dit dus. Blijkbaar. Niet leuk, niet fijn. Ze beerde door het bos heen, aan haar gezicht was niet te zien dat ze totaal niet geamuseerd was. Maar zo voelde ze zich dus wel. Helaas. Maar wat het precies was? Dat wist ze niet helemaal zeker. Instinct, hield ze het maar op. Het was vast en zeker niets anders dan het instinct van een dier. Verder dan dat kwam ze namelijk niet, gek toch? Echter, zo in gedachten verzonken als ze was, knalde ze vol tegen een boom aan, waardoor ze even verdwaasd rond zich heen keek. Verdorie, ook dat nog. Het was toch een vloek die ze had gekregen. Ze knipperde een paar keer, proberende haar zicht weer wat scherper te stellen, altijd fijn. Alsof ze dit er ook nog zo graag bij had gewild. Alhoewel ze nu wel even op iets anders kon focussen behalve... dat waar ze eerder aan dacht. Naja, dat... diegene. Dat was een beter woord om te omschrijven. Stom, stom, stom. Had ze nou maar beter opgelet. Ugh. Het was een vloek, ze kreeg er alleen maar ongeluk van en dat was vreselijk. Het enige dat ze nu hoopte was dat niemand deze falende actie had gezien, dan was het alleen maar meer falend.
Ze was eindelijk het bos uitgeglipt. Haar vacht tintelde eventjes van de plotselinge koude bries dat haar richting toe blies. Ze had het zwemmen gemist, in aan grote rivier. Tuurlijk, dit territorium had meer water dan alleen de Rapids. Maar de rest van de 'rivieren' waren groot genoeg om je schoon te maken of uit te drinken. Een RiverClanner voor haar had grote rivieren nodig, diepe wateren. Dat miste ze vooral. Het oude territorium. Waar ze alleen de RiverClangeur kon vinden, niet een mixing van allerlei clangeuren. Eventueel zouden ze allemaal erin blenden en dat zou iedereen verward raken zodra ze echt een vaste plek gevonden hadden. En ergens had Shadowfray het in haar hoofd gehouden. Ze kon dat gebruiken om ShadowClan te joinen, bij haar halfzus blijven, haar vader. Tenminste dan had ze iemand die echt familie was. Hier had ze Clangenoten, katten waar ze voor moest vechten en dan vervolgens een klein complimentje ervoor kreeg. Tuurlijk was ze getraind en opgevoed om haar Clan niet te verraden. Maar eerlijk, ze werd gek hier. Haar oren spitste toen ze opeens de geur van Chillybreath kon onderscheiden. En blijkbaar keek ze net precies op de goede tijd de warrior's kant op, want plotseling botste ze tegen een boom aan. De zwartwitte poes wou eerst lachen, maar besloot om dat maar niet te doen. De kattin leek niet bepaald haar dag te hebben. "Hey, Chilly." Begroette ze haar vriendelijk. "Gaat het?"
Maar natuurlijk mocht het niet zo zijn. De geur van een riverclanner bereikte haar neus, Shadowfray als ze het goed had. Een jonge warrior, die vorige ceremonie haar rang had ontvangen. "Hey, Chilly." Klonk er vriendelijk van de zwart witte poes af. Aardig doen, Chilly... aardig doen... niet uitvallen, dat zou niet al te goed zijn hier. Dat verdiende de poes ook niet maar gezien de omstandigheden wilde ze eigenlijk geen masker op zetten, maar het zag er naar uit dat ze dat wel moest gaan doen. "Gaat het?" Klonk er van de zwart-witte poes af, waardoor Chilly even onhandig naar haar glimlachte. Tja... ze wist niet wat voor andere gezichtsuitdrukking ze anders moest gebruiken voor deze situatie, dus dan maar dit. Dit leek haar dan nog het meest logische. "Ja hoor, ik was zo in gedachten dat ik zo tegen de boom op knalde..." sprak ze met een lichte grinnik in haar stem. Ze kwam iets overeind, voorzichtig, en draaide zich wat meer naar Shadowfray. So... wat zou nu een goede stap zijn om te zetten? Gesprekken met poezen had ze vrijwel niet, dus het was echt improviseren nu. "Bedankt voor je zorgen." uh.. klonk dat wel goed? Ze gaf er maar een lieve en warme glimlach bij. Ze was katers meer gewend dan poezen, dus dit was eigenlijk nog best onwennig voor haar. Dan moest ze hier maar mee beginnen right? Hoe meer ze zou proberen, hoe meer kans dat ze het uiteindelijk onder de knie kon krijgen. Dit kreeg je dus als je als kitten niet veel veel contacten legde met andere kittens.
Moonflower genoot van de heerlijke geur van dit bos, wat haar deed denken aan het oude territory. Ze zuchtte diep terwijl ze de geur op haar in liet werken. Als ze haar ogen dicht deed en zich inbeeldde dat ze door Thunderclanterritory liep, leek het net echt. Met haar ogen dicht liep ze op de tast van haar snorharen. Te laat had ze door dat de grond veranderde en nog eens te laat dat die zelfde grond wegzakte. Met veel kabaal merkte ze hoe ze van een kleine helling gleed en ze stopte pas toen ze tussen twee katten lag. Ze schaamde zich diep en de Thunderclanner had het gevoel dat ze de privacy had geschonden van deze twee katten. De Young Warrior kroop snel overeind en begon aan een woorden stroom, angstig dat de Riverclanners woedend zouden worden. "Het spijt me heel erg, ik was gewoon aan het jagen en toen, paf, lag ik hier. Je hoeft niet te vragen wie ik ben, want ik ben Moonflower en ik ben van de Thunderclan en ehm, tja. Ik ben Young Warrior en ik deed het niet expres en ik wil jullie niet storen en ik ga wanneer jullie dat willen en." Moonflower haalde diep adem om haar woordenstroom te vervolgen.