Mossel likte aan zijn pootkussentje. De huid was een beetje ruw geworden doordat hij op een akelig steentje was gestapt. Ondertussen keek hij een beetje om zich heen. De schemering viel bijna in, de zon stond al laag en kleurde de wolken prachtig oranje rood. Hij vond het altijd prachtig om naar de lucht te kijken. Het had iets magisch en spectaculairs. Hij grijnsde. De lucht was onbereikbaar. Hij had er niks aan, het had geen zin om weg te dromen. Hij trok even met zijn snorhaar en vervolgde zijn wasbeurt. Zijn tong schraapte over het zoolkussentje. Nu hij toch bezig was, kon hij net zo goed ook de rest van zijn poot een beurtje geven. Gestaag likte hij door, de warme avond van zich af wassend. Ondertussen dacht hij aan zijn mentor, Fortuna. hij vond het vervelend dat ze zo moeilijk te peilen was. Ze leek haast gevoelloos, maar dat kon niet. Niemand was echt gevoelloos. Maar waar ze dan wel aan dacht, kon Mossel met geen mogelijkheid raden. Ze leek het in ieder geval niet erg te vinden dat hij hier niet in de Bloodclan geboren was, dus dat was in ieder geval iets.
Eerste post voor Ara