Take me to the river. [TAAK]

Met een strakke blik keek Shark om zich heen. Hij voelde een glimlach om zijn lippen komen bij het idee dat ze straks echt alle Clan territories voor hun gewonnen hadden, maar ze waren nog lang niet klaar met alles te controleren. Echt nog lang niet. Ze moesten nog een heel gedeelte gaan onderzoeken en ze moesten ook gaan kijken waar er prooi te vinden was. Ze hadden ThunderClan al uitgekamd en daar waren ze een onaangename verrassing tegengekomen: het territory werd gedeeltelijk bewoond door rogues. Nou ja. Zo onaangenaam was het nu ook weer niet, want het zou maar saai zijn als de Clans echt vertrokken waren en ze daardoor niks meer hadden om tegen te vechten. Hij beleefde plezier aan gevechten en haalde voldoening uit het winnen van gevechten en hij wist dat het voor de andere Elite cats ook zo was. Bovendien had hij geen idee wat ze zouden doen als er voor de rest niks meer was om te vechten. Dan hadden ze misschien wel alle territories, maar was het niet meer zo dat ze echt iets hadden om naar uit te kijken. Toen de Clans nog in hun territories verbleven, hadden ze in elk geval bijna elke dag kans op een gevecht. Maar hij dacht nog wel dat ze de territories niet zonder te vechten zouden krijgen, want er waren ook een hoop rogues die geen thuis hadden en nu de ideale kans zagen om een thuis te hebben. Shark was benieuwd waar Claw zijn uiteindelijke camp wilde houden. Hij kon zich niet voorstellen dat ze allemaal bij die vier eiken zouden blijven. Hij onderdrukte een zucht, stond op en zocht vervolgens met zijn ogen naar de young ones. Toen hij het groepje had gevonden, keek hij strak naar één young one die hij al een tijdje niet meer had gezien. “Tate,” snauwde hij. “Denk je dat je heel de dag op je luie reet mag zitten?” Hij wenkte de tom. “Kom, we gaan WindClan territory verkennen.” Hij draaide zich met een ruk om, verwachtend dat de tom hem wel zou volgen. “We gaan kijken in hoeverre het bewoonbaar zou kunnen zijn voor de Elite, wat er van prooi voorzien kan worden en hoeverre het gebied verwoest is.” Hij trok kort met zijn oortje. “Heeft je mentor ondertussen nog trainingen met je gedaan? Anders kunnen we ook wat aan je jacht- en vechttechnieken werken als je wilt.” Het kwam niet vaak voor dat Shark opties liet voor de young one, dus Tate kon deze kans met zijn beide poten aangrijpen als hij dat wilde.

Shark wierp een zijdelingse blik over zijn schouder naar Tate. Hij kon aan de houding van de tom al zien dat deze schrik had voor Shark. Shark onderdrukte een zachte zucht. Hij vond zichzelf tegenover Claw nog reuze meevallen en zijn straffen vielen ook nogal mee, maar blijkbaar dachten sommige young ones daar anders over. Aan de andere kant was het ook wel fijn om eens een keertje een young one te hebben die geen grote bek had. Het zou echter vervelend worden als de tom dankzij zijn angst minder goed zou presteren, maar dat zag hij dan wel weer. In tegenstelling tot Claw kon hij zijn houding prima ontspannen als hij merkte dat er gewoon naar hem geluisterd werd en was hij zelfs aangenaam in omgang te noemen. Van Chawl had hij immers nog nooit klachten gehad en van Jackdaw ook niet. Maar ja… met Chawl ging hij natuurlijk op een heel andere wijze om dan met de andere young ones. Hij wist zelf ook niet goed waarom. Misschien omdat het de zoon was van zijn beste vriend en omdat de tom zich steeds goed gedroeg en deed wat er van hem gevraagd werd als ze samen waren. Shark gaf een kort knikje toen Tate zijn vraag beantwoordde. “Claw heeft op dit moment zeer veel te regelen,” gaf hij toe. “Maar ik weet zeker dat hij je training zo snel mogelijk weer zou hervatten.” Hij dacht niet dat zijn leader het hem kwalijk zou nemen als hij zijn young one een paar dingen bij zou leren. Hij was ondertussen ook al wel te weten gekomen dat hij meer dingen vroeg dan dat hij moest en dat Claw waarschijnlijk vond dat hij sommige beslissingen helemaal zelf mocht weten. Het wederzijds vertrouwen tussen hun was er en daar was hij blij mee. “Wat zou je nog graag willen leren dan?” vroeg hij aan de tom. “En welke training heb je tot dusver al gehad?” Het was in elk geval weer een last minder dat hij nu nog aan zijn nieuwe young ones die hij in de toekomst zou krijgen uit moest leggen welke verschillen er tussen de Clans waren, want er waren geen Clans meer. En hij hoopte dat dit zo bleef. Hij merkte dat WindClan territory in zicht kwam en stapte zonder moeite over de border waar hij de WindClangeur die eens zo sterk nog in de lucht had gehangen nog maar vaag te ruiken was.