Hills washed up in violet

Onderwerp: Hills washed up in violet di 9 mei 2017 - 15:57

_{Als je Jinglekit goed genoeg kent dan weet je dat ze een ster is in het algemeen, maar vooral in het sneaky weglopen naar plekken waar ze eigenlijk niet naartoe mocht. Deze keer hadden de wat hogere gebieden in de bergen haar aandacht getrokken. Oh boy. Als iemand de gestreepte kattin zou vinden zou ze in grote problemen kunnen raken, als ze tenminste niet onderweg van de rotsen afkukelt. Gelukkig was het vandaag niet de dag om geplette Jingle te worden, en bereikte ze uiteindelijk redelijk snel een plek die haar mond liet openvallen in enthousiasme en verbazing. Een hele zee vol bloemen. Paarse bloemen. Met een hoog gilletje wat waarschijnlijk al het prooi in de buurt had weggejaagd struikelde Jingle richting de mooie bloemetjes toe om daarna een vreemde duik te maken. Ze viel plat op haar buik maar ach, overal waar ze keek zag ze de mooiste bloemen die ze ooit had gezien dus ze had het niet eens door.

bonding time with thornface c;}

Thornface had nog snel een paar laatste dingen geregeld voordat hij de grot uitstormde om op zoek te gaan naar Jinglekit. Hij had haar uit het oog verloren en een aantal katten meenden haar in de buurt van de ingang van de grot te hebben gezien, waardoor hij vreesde dat ze in haar eentje op avontuur was gegaan. Eenmaal buiten de grot wist hij haar geurspoor op de vangen, wat hij zo snel mogelijk volgde. Tijdens zijn zoektocht spookten er allerlei doemgedachten door zijn hoofd. Zou ze gevallen zijn, zou ze gegrepen zijn door een wild dier… Alles was mogelijk zolang hij haar niet had gevonden.

Het duurde niet lang voordat Thornface een plek vol paarse bloemen had ontdekt. In een andere situatie had hij van die schoonheid kunnen genieten, maar hij had nu hele andere zorgen aan zijn hoofd. De bloemen verdoezelden Jinglekit’s geur en de bruine kater keek lichtelijk in paniek om zich heen. "Jinglekit?" riep hij in de hoop dat de kitten nog binnen gehoorafstand was.

_{Ze vermaakte zich prima, totdat ze plotseling in een gat viel. Ze had het zo druk gehad met alle bloemen bewonderen, dat ze heel erg schrok toen plotseling de aarde onder haar verdween. Het gestreepte poesje tuimelde naar voren met een hoge kreet, die plots stopte toen ze met haar snuit hard de grond raakte. Een jammerlijk miauw verliet haar bekje, terwijl ze pijnlijk opstond en haar arme ledenmaten strekte voordat ze naar boven keek. Ugh, waarom moesten dit soort dingen nou bij haar gebeuren? Ze zou no way zelf uit dit gat kunnen klimmen, laat staan dat ze kan klimmen. Jingle hoorde niet de bezorgde roep van haar Thornfeest, want ze had het te druk met in doodsangst kijken naar het stroompje donkerrode vloeistof dat uit haar neus vloeide. Als het bij iemand anders gebeurde had Jingle er misschien nog om kunnen lachen, want ze keek verschrikkelijk scheel op dit moment, maar de herinnering van het verscheurde lichaam van haar moeder was nog te vers. Er was zoveel bloed geweest... hetzelfde bloed wat nu uit haar neus stroomde. En haar moeder was er nu niet meer. "Help! Ik ga dood! Ik ga dood! Ik ben nog te jong om dood te gaan!" Gilde ze op een ijselijke manier, angstige snikken verlieten haar bekje.}

Hij hoorde gegil en de stem daarvan herkende hij uit duizenden. "Jinglekit!" Zo snel als zijn poten hem konden dragen rende Thornface op het geluid af, hopend dat hij op tijd zou zijn. Zodra hij op de plek was aangekomen waarvan hij dacht dat het geluid vandaan kwam, keek hij om zich heen. Waar was ze? StarClan, laat haar in orde zijn… In paniek liep hij rond, proberend om de geur van de jonge kitten op te vangen, die helaas nog steeds verdoezeld werd door de sterke geur van de paarse bloemen. Hij had het zo druk met in paniek zijn dat hij nog maar net op tijd merkte dat hij bijna in een gat in de grond was gestapt. De bruine kater wierp een vlugge blik, en… "Jinglekit! Ben je gewond?"

OOC: Hoe diep is het gat eigenlijk? c:

Onderwerp: Re: Hills washed up in violet