Like a flower blooming in spring [Windclan Ceremonie]

De hoogzwangere kattin liep voorzichtig richting de uitgang van de Clan Cavern, er was veel gebeurd de afgelopen tijd en er stond nog meer te gebeuren. Everstar was een leven verloren, aan haar ziekte en Oceanbreeze was zwanger geraakt. Haar komende nestje zou opgroeien tijdens de resterende tocht en ook hier in de bergen. Hoewel het hier niet vreselijk was miste ze natuurlijk zoals ieder ander haar eigen territorium. Windclan, de eindeloze vlakten en het kamp. Daar waar ze was opgeroeid en waar ze ook haar mentor had gekregen, Brindleleaf. Er was echt veel gebeurd in de Moons dat ze hier op deze aarde liep. Toch waren en ook dingen om naar uit te kijken, zoals een ceremonie. Een waarin geen drama naar voren kwam, want Oceanbreeze had besloten om het verlies van een leven van de rosse kattin voor zich te houden. Het was aan Everstar om dit aan de clan te vertellen, als ze het al wou vertellen. Haar passen staakten even voor een schuine steen, die iets hoger stond dan enkele anderen die er om heen verspreid lagen. Dit zou dan wel niet de hogesteen zijn zoals ze gewend waren in hun eigen kamp maar het zou voldoende zijn. Even fronste de relatief jonge Deputy voordat ze er met enige moeite op klom. "Alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen, verzamelen!" Riep de jonge gestreepte kattin met een luide, warme stem over de katten heen. Ze zocht met haar ogen naar andere Windclankatten, enkele die behoorlijk bekend voor haar waren. Zoals haar broer en Silverkit. Silverkit zou vandaag haar mentor krijgen, een echte Apprentice zijn en hoewel Oceanbreeze enorm trots op haar was, kon ze niet ontkennen dat ze zich zorgen maakte om de veiligheid van haar dochter. Haar oudste dochter en eerste kitten die Apprentice werd, dat was toch echt wel een mijlpaal, tenminste als ze de kittens van Mousewish en Tigergaze niet mee rekende, die waren al Apprentice geworden. Silverkit zou vandaag niet alleen haar toekomst tegemoet gaan. Ze zou een mentor krijgen, een die haar alles zou kunnen leren dat ze moest weten. Ze had met Everstar besproken welke katten in aanmerking kwamen de kittens te trainen. Een hiervan was haar eigen broer geweest, Panthersoul. De twee andere katten die mentor zouden worden waren Crowfur en Stallionheart. Beide katers kende ze wel redelijk en van beide wist ze zeker dat ze hun Apprentice het nodige zouden leren.

"Als eerste wil ik enkele kittens naar voren roepen. Lightkit, Silverkit en Webkit. Jullie hebben de leeftijd van zes Moons bereikt en dit betekend dat jullie nu Apprentice mogen worden," mauwde de kattin met enige trots en warmte naar de jonge leden van de clan. "Dan zullen jullie vanaf nu tot aan het moment dat jullie Warrior worden bekend staan als Lightpaw, Silverpaw en Webpaw," vervolgde ze op haar zachte maar duidelijke toon. Bij de naam van elke nieuwe Apprentice hield ze even stil en keek ze de jonge kat met haar vriendelijke blauwe ogen aan. Ze haalde diep adem waarna ze haar kop over de verzamelde katten heen liet glijden. "Dan zal ik nu jullie mentors noemen. Lightpaw, jij zal getraind worden door Stallionheart. Ik heb er alle vertrouwen in dat hij jouw een waardige Warrior zal maken." Verklaarde ze, zelfverzekerder dan dat ze zich voelde. Haar blik gleed naar de desbetreffende kater, waarna ze hem toe knikte. "Silverpaw, jouw mentor zal Panthersoul zijn. Hij zal al zijn kennis overbrengen." Haar stem klonk luchtig en vrolijk. Panthersoul, haar broer was nu mentor van zijn nichtje. De kater kreeg een zachte blik van de kattin, hij was er klaar voor. "Dan als laatste Webpaw, Crowfur zal jouw training op zich nemen. Ik weet zeker dat hij de juiste lessen door zal geven," haar blik schoot van de laatste Apprentice naar de zwarte kater die ze net genoemd had. Crowfur, ook hij had nog niet zo lang geleden een kitten in de Nursery liggen. Hij wist hoe hij met jonge katten om moest gaan en daarom vertrouwde ze hem ook met de jonge kat.

"Dan is er nu nog een Apprentice die een nieuwe mentor nodig heeft." Mauwde ze terwijl ze met haar blauwe blik zocht naar Frostpaw. Aangezien de oude mentor haar niet meer kon trainen, moest een ander het werk afmaken. Ze had net al die kater een keer genoemd met een van de jongere Apprentices en wist zeker dat hij zijn ervaring goed kon over brengen op de witte kattin. "Aangezien jouw mentor de training niet af kon maken, zal Stallionheart dit doen. Ik heb er alle vertrouwen in dat hij je zo snel mogelijk op niveau zal proberen te brengen," mauwde ze met een geruststellende en vriendelijke glimlach. De witte kattin had natuurlijk een achterstand opgelopen doordat ze niet getraind was en nu was dit opgelost en hoewel ze waarschijnlijk toch wat later Warrior zou worden, wist ze zeker dat Stallionheart haar voldoende zou leren om de achterstand wat in te perken. "Dan nu nog een laatste mededeling, Tigergaze en ik verwachtten kittens." Mauwde ze, haar blik wende ze even af van de groep katten, waarna ze een korte stilte hield. Oceanbreeze wou geen vragen over het nestje beantwoorden maar vond wel dat de clan het moest weten, zeker nu ze Deputy was en de verantwoordelijkheid van de clan gedeeltelijk bij haar lag. Daarbij was ze van plan de kittens over te dragen aan Bronzemask en zou het heel wat roddels voorkomen als ze wisten wie de echte ouders waren van de kleintjes. Voorzichtig stapte ze van de schuine steen af en zich omdraaide. "De ceremonie is afgelopen," mauwde ze rustig, waarna ze zich richting de Cavern begaf. Ze had de mentors en Apprentices al wat tijd gegeven elkaar te ontmoeten en wist zeker dat ze snel genoeg aan de gang zouden gaan. Dus kon zij wat rust pakken en even bijkomen. Haar blik gleed nog een keer trots naar Silverpaw die zich nu Apprentice kon noemen waarna ze moeizaam slikte. Kleine kittens, werden groot.

lijstje:

•

Webkit dartelde vrolijk rond. Hij zat vol energie en gaf iedereen dan ook een flauwe grijns. De jonge kitten was zo blij. Vandaag zou hij tot apprentice benoemd worden en dan zou hij officieel niet meer gedragen moeten worden. Ooh wat haatte hij dat. Bijna heel de journey had hij niet mogen lopen. Daarom dat hij zijn daar opgesnoven energie hier losliet. Vaak werd hij boos nagestaard en hij kreeg ook wel vaak op zijn kop. Vandaag deed het er allemaal niet toe. Hij werd apprentice en hij wilde een goede mentor. De lichtgrijze kater keek op. Zijn energie zonk plotseling naar zijn schoenen. "Als eerste wil ik enkele kittens naar voren roepen." Hij slikte angstig. Starclan, het ging gebeuren. Hij was super nerveus. Natuurlijk kreeg hij als laatste zijn mentor, maar wel de beste. Met een twinkeling in zijn ogen trippelde hij naar de ravenzwarte kater. Hij drukte zijn donkergrijze neusje tegen die van Crowfur en ging toen naast de apprentices zitten. Webpaw. Hij werd overspoeld met zijn naam. Hihi! Hij kon niet wachten om de kater te ontmoeten die hem 6 moons, hopelijk, ging trainen. Heel plots werd er een nestje aangekondigd. Hij fronste eventjes. Niemand leek te reageren. Webpaw was toch wel iemand die opgevoed was met beleefdheid. Hij rekte zijn witte nekje uit. "Gefeliciteerd!", piepte hij nog een beetje schel.

Vanuit zijn ooghoeken zag hij hoe Oceanbreeze voorzichtig omhoog klom. Hij fronste zijn smaragdgroene ogen even. Zag hij nou iets aan de poes? Hij voelde ergens nog steeds een steek van pijn dat Everstar haar had gekozen als Deputy. Ze was jonger en niet echt geschikt in zijn ogen maar hij wist dat zijn tijd nog wel zou komen. Hij gaapte en wilde zich omdraaien in zijn nest toen de poes de Clan bijeen riep. Huh? Waarom deed Everstar dit niet? de kater stond argwanend op totdat hij hoorde dat het tijd was voor een ceremonie voor de Apprentices. Hij glimlachte weer en keek naar de kittens die een stuiterend bolletje wol waren geworden. Hij schoof aan op een van de voorste rijen van de verzamelde katten en kneep zijn ogen even samen terwijl de namen werden opgenoemd. "...Lightpaw, jij zal getraind worden door Stallionheart. Ik heb er alle vertrouwen in dat hij jouw een waardige Warrior zal maken." miauwde Oceanbreeze waarna ze hem een knikje gaf. Beleefd gaf hij haar een knikje terug waarna hij zocht naar Lightpaw. Hij liep naar Lightpaw toe en raakte voorzichtig Lightpaw's neus aan. "Morgenvroeg gaan we trainen" miauwde hij zacht zodat alleen Lightpaw het kon horen. Hierna stapte hij weer terug en ging hij weer op zijn plek zitten. "Dan is er nu nog een Apprentice die een nieuwe mentor nodig heeft." miauwde de poes waarna ze haar blik over de menigte liet gaan. Hij keek om zich heen en vroeg zich af wie de mentor zou worden totdat hij met verbazing omver werd gestoten. "Aangezien jouw mentor de training niet af kon maken, zal Stallionheart dit doen. Ik heb er alle vertrouwen in dat hij je zo snel mogelijk op niveau zal proberen te brengen," en hij stond wat verbijsterd op waarna hij naar Frostpaw liep. "Ik zie je ook graag morgenvroeg bij de ingang. We gaan trainen" miauwde hij waarna hij ook de neus van Frostpaw aanraakte. Twee apprentices? Hij zuchtte eens diep. Dat werd een flinke bult werk maar dit was zijn kans om te laten zien hoe betrouwbaar hij was voor de Clan. Hij stak ietswat trots zijn borst vooruit en keek even naar Frostpaw en naar Lightpaw. Een vechtsessie was het eerste wat hij ging doen met de twee. Terwijl zijn gedachtes al bij morgenvroeg waren werden ze ruw teruggerukt naar het hier en nu toen Oceanbreeze liet vallen dat ze kittens kreeg van Tigergaze. Hij keek naar de kater en liep even naar hem toe. "Proficiat Tigergaze" zei hij terwijl hij de kater een vriendelijk knikje gaf. Hierna liep hij terug naar zijn twee apprentices.

The heart of a Stallion

"Alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen, verzamelen!" Silverkit schoot omhoog toen ze dit hoorde. Een clanmeeting? Een ceremonie misschien? De poes was nu net 6 moons, en ze wist dat ze snel een apprentice zou worden. Vol hoop en enthousiasme huppelde ze iets meer naar voren om alles goed te kunnen horen. "Als eerste wil ik enkele kittens naar voren roepen. Lightkit, Silverkit en Webkit. Jullie hebben de leeftijd van zes Moons bereikt en dit betekend dat jullie nu Apprentice mogen worden," De kitten kon niet meer praten van al het geluk dat haar in een keer overspoelde. Ja, het was zo ver. Ze zou eindelijk een mentor worden. Trainen om steeds sneller te worden, en de beste jager en krijger van Windclan. Silver wiebelde onrustig heen en weer op haar plek, te zenuwachtig en ongeduldig om rustig af te wachten op wie haar mentor zou worden. Heel even zag ze Oceanbreeze haar ogen op haar rustte, evenals op wat andere katten. Zag Oceanbreeze, haar lieve pleegmoeder, haar? Zou ze trots zijn dat haar kitten, al was ze een adoptiekitten en niet een biologische kitten, nu eindelijk klaar was om de weg tot Warrior aan te gaan? Of was ze alleen maar opgelucht dat ze nu meer rust in de nursery had? Ze hoopte van het diepst uit haar hart dat het het eerste was. Ondertussen werd Lightkit, een kitten van haar leeftijd waar ze aardig goed bevriend mee was, ook tot apprentice benoemd. Lightpaw was ze nu, net als dat Oceanbreeze haar net als Silverpaw had hernoemd, en ze zou worden getraind door Stallionheart. Silverpaw keek naar de grote kater. Hij had niet zo'n slanke bouw als je vaker zag met Windclanners, en het deed hem er machtig uitzien tussen de voornamelijk slanke katten. Hij zou vast een goede mentor zijn voor haar vriendin, maar ze wist vrijwel zeker dat de hare beter zou zijn. No way dat Oceanbreeze haar niet de beste zou geven. "Silverpaw, jouw mentor zal Panthersoul zijn. Hij zal al zijn kennis overbrengen." Panthersoul? Ze herinnerde hem als broer van Oceanbreeze? De broer van de deputy mocht haar trainen? Vrolijk stond de gloednieuwe apprentice op om in de drukte naar haar 'oom' te zoeken, zodat ze zijn neus kon aanraken en hem eens goed te kunnen ontmoeten. Uit haar enthousiasme hoorde ze de laatste 2 mentorceremonieën al niet meer, tot Oceanbreeze een ander nieuwtje aankondigde. "Dan nu nog een laatste mededeling, Tigergaze en ik verwachtten kittens." Wacht, wat? Verbaasd keek Silverpaw op. Jeah sure, ze had dit kunnen verwachten, Oceanbreeze zag er misschien wel iets anders uit, maar ze had er toch niet bijnagedacht dat ze weer zwanger was. Sterker nog, ze had er helemaal niet over nagedacht dat ze meteen vervangen zou worden zodra ze het nest uit was! De poes schudde snel die gedachte weg. Het was waarschijnlijk gewoon toeval, en ze moest dit niet haar mooie dag laten verpesten, maar toch bleef het even als een steek zitten.

Crowfur

Een rustige blik was in zijn ogen te zien terwijl hij zich vooroverboog om zijn prooi snel op te eten. Zijn ogen scanden de omgeving en hij was tevreden toen hij Leopardpaw zag. Een steek ging echter door zijn hart heen toen hij merkte hoe de bouw van haar lichaam zich steeds meer en meer ontwikkelde. Voor een gewone WindClanner viel het misschien niet op, maar hij kon duidelijk de beginnende bouw van een RiverClanner ontdekken. Wat dus wilde zeggen dat ze niet alleen de witte pels van haar moeder had geërfd, maar ook nog eens haar bouw. Hij hoopte echter dat het hierbij zou blijven en dat ze niet groter zou worden, want anders zou het wel opvallen en zou hij het moeten bespreken met Oceanbreeze en Everstar. Of misschien zouden de twee er gewoon vanuit gaan dat Leopardpaw groot was voor haar leeftijd en het daarbij laten. Hij kon zich immers vaag herinneren dat ze ook nog een grote klungelige apprentice hadden gehad die ook te groot was geweest voor zijn leeftijd, maar wel gewoon WindClan was. Misschien moest hij zichzelf dus niet zo’n zorgen maken. Crowfur verzamelde zich snel bij de andere katten toen hij Oceanbreeze de woorden hoorde uitspreken die Everstar vaak uitsprak. Hij kon aan haar buik zien dat ze zwanger was en trok verbaasd zijnde met zijn oortje, maar besloot om er geen vragen over te gaan stellen. Misschien kondigde ze het zelf nog wel aan. Een lichte glimlach speelde om zijn lippen toen hij hoorde dat Lightkit apprentice zou worden. Hij had de crèmekleurige she-cat al vaak bij zijn dochter gezien en het leek erop dat ze op het punt stonden beste vriendinnen te worden. Het moest vast een verademing voor Leopardpaw zijn dat ze eindelijk een vriendin had waarmee ze uit de grot kon gaan, hoewel Lightkit de omgeving natuurlijk wel eerst nog moest verkennen met haar mentor. Hij keek toe hoe de kittens naar voren stapten en trok verbaasd zijnde voor een tweede keer die dag met zijn oortje toen Oceanbreeze aangaf dat hij mentor zou worden van Webpaw. Twee apprentices? Hij slikte. Hij was zelfs nog niet volledig begonnen met Mistpaw’s training omdat er zich zo veel veranderingen aangekondigd hadden, maar blijkbaar leek de deputy er al het vertrouwen in te hebben, want ze keek hem met een warme blik aan en Crowfur gaf snel een knikje. Hij mocht nu niet zenuwachtig overkomen! Oceanbreeze kondigde, zoals hij verwacht had, aan dat ze zwanger was en dit keer was het Crowfur’s beurt om haar met een warme blik aan te kijken. “Gefeliciteerd,” murmelde hij na de ceremony tegen haar en liet zijn neusje aangeraakt worden door die van zijn nieuwe apprentice. “We beginnen morgenvroeg met je training,” sprak hij nog tegen de apprentice voordat deze weg zou gaan. Daarna besloot hijzelf om wat rust te pakken en de omgeving nog wat te gaan verkennen. En dus liep hij de grot uit.

OOC: Beer, topic voor Webpaw maak ik dadelijk aan en wordt direct naar je gePM'd ;3

Lightpaw

Een adrenalinestoot schoot door haar lichaampje terwijl ze naar de woorden luisterde die ze Everstar ook had horen spreken wanneer zij een ceremony aankondigde. Het waren exact dezelfde woorden als die ze gehoord had tijdens Leopardpaw’s ceremony. Zou het…? Met nieuwsgierig opgezette ogen keek Lightkit de deputy aan en voelde nogmaals een adrenalinestoot door haar lichaam schieten toen ze haar naam hoorde. Het ging gebeuren! Ze werd eindelijk apprentice! Ze keek snel om zich heen of te zien of Cloudgaze ergens te bekennen was, maar nam aan dat hij ergens tussen de menigte katten moest staan en draaide zich met een ruk om toen Oceanbreeze de woorden begon te spreken die Everstar ook zo vaak sprak. Ze keek glimlachend opzij naar haar vriendin toen ze hoorde dat deze ook apprentice werd. Ze richtte haar aandacht echter algauw weer naar de deputy toen deze aankondigde dat ze de mentors ging benoemen. Lightpaw hoopte eerlijk gezegd dat ze niet Crowfur als mentor zou krijgen. Dan zou Leopardpaw haar de oren van de kop zeuren om te wisselen van mentor en daar zat ze niet zo op te wachten, hoewel ze wel dacht dat Crowfur een goede mentor kon zijn. Ze had eigenlijk geen idee. Maar Crowfur werd haar mentor gelukkig niet. Nee, het was Stallionheart. Lightpaw voelde angst door haar heengaan omdat ze geen idee had wie Stallionheart was en omdat ze er niet op had gelet naar welke kat Oceanbreeze keek. Toen ze tot haar geluk echter voor een tweede keer zijn naam hoorde, draaide ze snel haar kopje en zag ze dat ze naar een tom keek met een pels die uit verschillende kleuren bestond. Toen Lightpaw naar hem toe wilde lopen, deed hij dat echter al en Lightpaw dwong haar poten om stil te blijven staan toen hij zich vooroverboog om haar neusje aan te raken. “Oké,” fluisterde ze zacht terug. Toen de ceremony gedaan was, keek ze een beetje onwennig naar de andere apprentice die ook als apprentice van Stallionheart was benoemd. Ze had niet gedacht dat ze haar mentor zou moeten delen met iemand anders, maar ze had er voor de rest ook zeker geen probleem mee. “Ik zal er morgenvroeg zeker zijn,” zei ze wat onwennig tegen haar mentor waarna ze twijfelachtig in de richting van Silverpaw liep. “Gefeliciteerd!” flapte er vervolgens uit en enkel haar zacht bewegende staartje toonde haar enthousiasme aan.

OOC: Rebecca, stuur trainingstopic maar door als je 'm aangemaakt hebt ;3

Panthersoul was naar de verzamelplek gelopen nadat de oproep van zijn zus te horen was geweest. Er zou een nieuwe ceremonie plaats gaan vinden en hopelijk zou hij een apprentice krijgen. Ook al was hij er wel nog wat nerveus voor, het zou tenslotte zijn eerste zijn. Hij liet zijn blik kort over Oceanbreeze gaan en zag wat hij eigenlijk al had geweten, dat ze zwanger was, hij had alleen geen idee van wie. Het was ook niet echt aan hem om ernaar te vragen, het enige wat hij wist was dat hij weer oom zou worden. Hij schudde de gedachte echter weg toen de ceremonie begon en luisterde totdat hij zijn eigen naam hoorde. Hij zou de mentor worden van Silverpaw, een kitten die door Oceanbreeze geadopteerd was en daardoor eigenlijk zijn 'nichtje' was. Hij liep naar voren en raakte het neusje van de apprentice met de zijne aan. Hij merkte dat de nieuwe apprentice afgeleid raakte door het bericht dat Oceanbreeze zwanger was. Hij had geen idee hoe ze erover zou denken, maar besloot er ook niet naar te vragen. Het was tenslotte de dag dat ze een apprentice was geworden en dat zou een leuke dag moeten zijn. "Gefeliciteerd," Was dan ook het eerste dat hij zei. "Ik wilde morgen beginnen met je trainingen." Dan had ze nu nog tijd om te genieten van het feit dat ze apprentice was geworden en zouden ze morgen beginnen met het echte werk.

De kleine poes had zich opgekruld in het nest dat Routpaw voor haar had gemaakt. Haar pootjes lagen voor haar neusje, die vrij was geweest van de wonden en nog een mooie rooskleurig voorkomen had. Ze opende haar ogen wat, waarbij de wonden trokken aan haar gezicht en ze even moest slikken. Oh well... Toen ze kon horen dat een ceremonie aan de gang ging keek ze zelfs niet op. Ze wist dat Oceanbreeze nu alles moest doen en ze had geen tijd meer voor haar. Ze gromde even zachtjes binnenmonds en beet op de binnenkant van haar wand. Haar rechterpoot los van haar gezicht had al snel haar nagels losgelaten, om in het nestmateriaal te zakken. "Dan nu nog een laatste mededeling, Tigergaze en ik verwachtten kittens." haar pupillen werden wat groter, haar oren draaiden zich meteen in haar nek waarbij wonden prikten aan haar huis. Ze stond op, instabiel en draaide zich woest richting de grijskleurige kattin. Toen ze haar zag, verderop, tussen de katten probeerde ze haar blik vast te nemen. Verdriet stond in de ogen van de manke kitten die even onstabiel probeerde rechtop te blijven staan. Rustig viel ze even om en hierdoor had ze haar ogen van de poes afgewend... maar al snel gromde ze even en keek ze op. "Sterf!" gilde ze gewoon boos uit zonder op te kijken. Snikkend draaide ze zich om en liep ze mankend weg van haar nest en de groep katten die zich had verzameld voor de ceremonie. Haar kapoote achterpoot opgetrokken en moeizaam hijgend door het wandelen. Hoe kon ze? Hoe kon ze haar zo laten? Waarom deed ze dit? Waarom? Waarom moest ze vervangen worden. Gvd... Gvd! Zonder er echt bij te na te denken begon ze op zoek te gaan naar een bekende geur die haar al een hele tijd gezelschap hield, waardoor ze tussen de menigte verdween, tussen de clans in. Al snel had ze de geur opgepikt en vleide ze zich meteen tegen haar aan, snikkend, tegen de bekende die bekend stond als Routpaw.

Hoewel haar duidelijk was dat ze geen nieuwe mentor zou krijgen noch een leerling, liep ze toch braafjes richting de menigte Windclan katten om te luisteren naar wat Oceanbreeze te zeggen had. De queen had voor nu even de lasten van Everstar afgenomen, waar Routpaw gemengde gevoelens voor had. Juist, hun leader had meer dan ooit rust nodig, maar Oceanbreeze ook. Ze keek dan ook wat bezorgd toe hoe Oceanbreeze er wat zwakjes uitzag toen ze de ceremonie begon. Tijdens de ceremonie luisterde ze met oprechte belangstelling en juichte mee met de namen van de nieuwe apprentices. Na afloop kwam er echter nog aan aankondiging die haar van haar stuk sloeg. "Dan nu nog een laatste mededeling, Tigergaze en ik verwachtten kittens." Oh nee, oh arme Oceanbreeze. Ze keek haar vriendin met grote ogen aan. Er borrelde iets in haar op wat ze niet precies kon plaatsen. Van Tigergaze? Na de kits met Mousewish en Tigerspots? Waar was haar vriend mee bezig? En bovenal, haar vriendin? Haar lichaam kon dit niet aan! Verward stond de jonge poes op en verdween uit de menigte. Ze moest even haar gedachtes op een rijtje krijgen, en dat ging niet tussen de drukke menigte van katten. Met een zucht zette ze zich neer tussen haar kruiden, Lizardpath was momenteel niet aanwezig, gelukkig. Echter duurde haar stilte niet lang, plots voelde ze hoe iets zich tegen haar aan vleide. Wat geschrokken keek ze op, enkel om alleen nog maar meer verbaasd te zijn met wat ze zag; een huilende Burnetkit die haar betraande gezicht in haar vacht duwde. Een goede medicine cat had haar erop terecht gewezen dat ze niet uit haar nest mocht komen, maar Routpaw zag dat iets haar heel erg dwars zat, en ze kon wel gokken wat. Voorzichtig duwde ze haar kop tegen de hare als een troostend gebaar. "Shhh Burnet, waarom ben je zo ontzet?" murmelde ze zachtjes, al wist ze het antwoord ergens al. Toch, van alle katten had ze niet verwacht dat juist Burnetkit steun bij haar zou zoeken.