Let the river whisper you to sleep ♥

Langzaam stap voor stap zette de kater zich voort in deze koude natte grot, de ergernis dat hij er van kreeg als hij de natte grond aanraakte met zijn poten. Al wilde hij wel zijn best doen als een jager, dus zou hij zich door deze moeilijke situaties heen moeten werken. Hij wilde namelijk wel zijn best doen voor zijn groep, duhh. Al had hij ook wel zijn eigen plannen, hij had zo hier en daar zijn ideeën al zou dat stapje voor stapje moeten gaan. Helemaal als.. Niks. Hij wiebelde met zijn oren en nam aan dat het vrij wel rustig was, er was namelijk wel genoeg te vangen dus de rust begreep hij niet. Frost was namelijk wel een kater met goede jaag kunsten en was daarom als een prey hunter uitgekozen voor zijn Tribe, al zou het leuk zijn als er nog wel andere bij waren die hem konden gezellen tijdens het jagen. Deze grijze kater was vaak alleen tijdens het jagen, al was een guard meevragen ook een goed idee. Mmmh, al was een To be minder in zijn aanzicht net als de chiefs en Skyteller had hij geen interesse in. Gewoon tegen groep genootjes zou oké zijn, al moest hij veel denk werk doen want een To be was de generatie die hun ooit zouden vervangen. Even rolde hij met zijn ogen, oké iets anders. Hij moest wel beginnen aan zijn gedachte te gaan slijpen voordat hij zou gaan jagen, hij had genoeg om aan te denken. Al was alles wel oké, het was goed weer en het beviel hem wel. Al beviel deze nattige ondergrond hem niet, urg.

~River •

Rustig liep ze even achter de to-be aan die samen met haar de cave binnen kwam. Achter hun slofte een guard die hun de training van de dag had gegeven, een taak die hij vast niet al te fijn had gevonden, want hij zag er even drie jaar ouder uit dan toen ze begonnen waren. River had even gelachen. Ze was soms een handvol, soms was ze haast niet op te merken... maar dat was ook hetgeen dat haar een handvol maakte op de guards trainingen. Toen ze met een zwiep van haar staart afscheid nam van haar mede to-be guard liet ze haar ogen even de grond langs gaan om kalm haar focus te leggen op een hunter. Met enige interesse benaderde ze hem. "Hallo Frost the undying Cold, hoe is de jacht vandaag? Nog plannen om erop uit te gaan?" besloot de mooie, forse kattin te vragen terwijl ze even ging zitten en haar staart rond haar poten slag. Beleefd zoals altijd en met meer interesse dan bij degene waar ze meer was, de gaurds dus.. Hunters zagen immers andere dingen dan hun dus ze konden ervaringen delen! Hoe spannend!

De grijze kater haten het natte weer, de guards konden binnen zitten en hij moest buiten door dat natte weer urg. Al kwam er al snel een kattin naar hem toe gelopen, shit! Had hij weer iets verkeerds gedaan, hij sneakt nu geen kittens naar buiten. Kom op zeg, hij deed veel al experimenten op katten en op prooi dieren net zoals dat hij er ooit een heeft laten rotten zodat hij dat proces kon zien. Al bleek het dit keer om iets anders te gaan, niet om zijn wasted taken. "Hallo Frost the undying Cold, hoe is de jacht vandaag? Nog plannen om erop uit te gaan?" besloot de forse kattin te vragen terwijl ze even ging zitten en haar staart rond haar poten sloeg. Iets van een vragende maar toch een voorzichtige blik keken naar de ogen van de kattin, al schudde hij zich kort het water uit zijn vacht van alle natte planten en takken waarna hij ging zitten en zijn staart beschermend om zich heen sloeg. "Gewoon Frost en zoals je merkt was het nat, al ging de vangst ook niet zo als geslaagd maar.. Uhh. Hoe gaat het met jouw, River that runs downhill." Miauwde hij kort, volle namen was allemaal zo veel tijd verspilling. Hij had maar een leven en zijn tijd aan lange namen uitspreken was ongeveer een groot deel in zijn leven geweest, al was een volle naam uitspreken wel beleeft. Zo, haar naam zou hij ook uit spreken zoals het hoort. "En hoe was je guard taakje? Oh ja als je mee gaat om straks hunters te beschermen tijdens hun jacht dan zal het wijs zijn als je dat niet doet behalve als je nat wilt worden natuurlijk." Waren zijn volgende woorden als een soort waarschuwing, hij zou het zeker hebben afgewezen. Al zou misschien River anders zijn, helemaal door haar naam.

De poes had zeker mee gekregen dat het regende, maar dat betekende niet dat ze hun taken aan de kanten konden laten liggen. DE tribe moest blijven gaan zelfs in dit pruttige weer. Dat was het om een tribe kat te zijn. Door hagel en storm en wind en regen, zij zouden blijven gaan. Het was zeker zo voor een guard, die altijd sterk op hun poten moesten staan. Het was dit dat haar een goede guard zou maken, maar het was haar twijfel en haar haat voor de vijandigheid die het allemaal zo hard tegen werkte. Ze wilde liever iets anders nuttigs doen... maar de enigste uitweg was bijna te gierig om naar te vragen, te verlangen... En verder? Was verlaten van de tribe gewoon onmogelijk voor haar. Haar familie zou gebroken zijn, haar vrienden kapot. En zij zou zoveel heimwee hebben naar huis dat ze waarschijnlijk na tien seconden alweer voor de deur zou staan, huilend, maar toch blij dat ze hun terug zag. Ja, ze kon dit niet doen. "Gewoon Frost en zoals je merkt was het nat, al ging de vangst ook niet zo als geslaagd maar.. Uhh. Hoe gaat het met jouw, River that runs downhill." Hm? Ze knipperde even en zwiepte met haar staart. Dat was jammer om te horen. Ze had eerder gehoord van wat andere hunters dat de jacht beter was verlopen van hun kant uit. Beter dan verwacht that is. Ze wist niet precies wat een jacht beter maakte maar regen was vast niks goeds als je moest gaan jagen op een ding dat soms kleiner was dan je poot. Voor haar dan toch. De kleiner, soepelder gebouwde hunters hadden het dan een beetje beter voor. Zij konden het sneller achterna, de wendingen volgen... Ah man, het raakte haar weer niet? "En hoe was je guard taakje? Oh ja als je mee gaat om straks hunters te beschermen tijdens hun jacht dan zal het wijs zijn als je dat niet doet behalve als je nat wilt worden natuurlijk." Ze lachte even zachtjes en keek daarna glimlachend naar de kater. "Bedankt voor het advies, maar ik kan moeilijk een taak ontwijken, wat moet gedaan worden kan beter gedaan worden. Een beetje nattigheid zal me niet tegenhouden," misschien wel haar twijfel, haar spijt, het feit dat ze niet wilde voor haar leven. "En het gaat goed, trainingen waren saai zoals gewoonlijk..." mompelde ze even terwijl haar glimacl geforceerder werd... Saai en pijnlijk, niet leuk, ze wilde dit niet langer.

De grijze kater keek naar de gekleurde kattin, zijn koude blauwe ogen waren op haar gericht. Hij stelde zo hier en daar vragen, zijn staart zwiepte heen en weer. Hij had zoveel kittens nu wel onderzoekt dat hij de meeste wel zat was, behalve dan Tiger. Die had zijn interesse getrokken, al zou dat niet voor lang zijn. Al had hij geen keus om een hunter te zijn en zij had geen keus om een guard te zijn, iedereen werd bekeken op hun bouw en zo zat het eenmaal. Al leek een taak van een guard wat rustiger dan zijn taken, urg. Die katten hoefde alleen voor zich uit te staren als of iets ooit dit gebied zou aanvallen, bijna nooit gebeurde wat. Iets waar hij zich aan irriteren natuurlijk, langzaam wiebelde hij even met zijn oortje toen er geluid uit de kattin voor hem kwam. Oh ja, hij praten met iemand. De kattin lachte even zachtjes en keek daarna glimlachend naar de kater. "Bedankt voor het advies, maar ik kan moeilijk een taak ontwijken, wat moet gedaan worden kan beter gedaan worden. Een beetje nattigheid zal me niet tegenhouden," Miauwde de kattin, "En het gaat goed, trainingen waren saai zoals gewoonlijk..." mompelde ze even terwijl ze glimlachten. Iets wat haalde de grijze kater zijn schouders op, waarbij een lichtelijke grijns op zijn gezicht kwam en zijn ogen sloot. "Wanneer heb je die 'trainingen?' Wanneer je die hebt kan je toch mee met me jagen? Dan hoef je die ene keer niet je te vervelen." Miauwde hij met een tikkeltje interesse, zijn kille ogen keken haar weer recht aan. Hij kon best wel een guard helpen door eventjes die domme trainingen kon ontwijken maar wat zou zij er van zeggen? Zou ze meedoen of zou ze hem afwijzen.

Natuurlijk kon ze gewoon eerlijk zijn, soms dan. De meesten wisten wel van haar intresses af en haar vader vond het niet zo heel erg. Pebble ook niet meteen zolang ze maar gewoon braaf binnen de lijnen bleef natuurlijk. Het was echter gewoon, ze wilde niet binnen de lijnen blijven. Noem het ene lichte rebel fase, maar het zat eraan te komen. Ze zou zichzelf niet ervan gaan weerhouden als ze haar poten los wilde lopen en ze een eekhoorn wilde grijpen... Of een muis, of wat dan ook! Ze wilde met haar maten gaan jagen, ze wilde met hun gaan lachen terwijl ze een wedstrijdje deden om het beste stukje vlees te gaan halen. Maar dat kon ze niet. Haar leven bestond uit dag in en uit voor zich uit staren en anders was het trainen, sterker worden... Voor wat eigenlijk? Ze hoefden nooit te vechten. "Wanneer heb je die 'trainingen?' Wanneer je die hebt kan je toch mee met me jagen? Dan hoef je die ene keer niet je te vervelen." Ze grijnsde even zachtjes en knikte naar hem. "Dat klinkt super, een excuus om niet op training mee te gaan, I'm in," zei ze kalm terwijl zeven rondkeek. "Meestal zijn de trainingen in de ochtend en het staren in de grot is in de middag, heel saai allemaal," jaja, staartraining was immens moeilijk. Wie kan er om ter langst staren naar het niks van de bergen. Oh man, Coyote en zij deden het soms... En zij won bijna altijd, ookal waren er niet echt regels aan gebonden... Het was gewoon zo! Heh.

Onderwerp: Re: Let the river whisper you to sleep ♥