Shadowclan Ceremonie [04-06-17]

Shadowclan Ceremonie Juni

Hoewel het nu rustiger was, iedereen meer zijn plek vond en ook de rivaliteit eindelijk een beetje leek te dalen, was de kater er niet gerust op dat Shadowclan het hier naar zijn zin had. Het bleef een feit dat ze van nature vechters waren, niet gewend aan afhankelijkheid of constante dreiging, zoals van de tribe. Die hadden dan nog wel geen vijandige moves gemaakt, maar ook zij zouden de clans hier niet eeuwig laten leven, kon Tall zich zo indenken.

“Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen.” Mauwde hij duidelijk, op een soort helling zijn gaan zittende, en de open plek rondkijkende. Een lichte glimlach speelde op zijn lippen, het was leuk om te zien hoe er verschillende clans bij elkaar zaten nu, al was vast niet iedereen het met hem eens. Een beetje speels zochten zijn ogen naar degene die dat wel was.

"Beste katten," Besloot hij ditmaal, anders dan de vorige keer toen hij ‘clangenoten’ had gezegd. Ook zij die niet van Shadowclan waren mochten de ceremonie waar hij trots op was, zien. "Laat mij deze keer beginnen met heugelijk nieuws, na de dagen van kattensterfte die we achter ons hebben liggen.” Zijn ogen twinkelden, hij hield van kittens. Toch boog de kater even zijn hoofd uit respect voor de verlorenen. "Ivywing is bevallen van zes gezonde kittens, die te bezoeken zijn in de nursery. Daar is het inmiddels best druk aan het worden, want ook Amberhunt en Demonslayer hebben samen kittens, waarvan Demonslayer de biologische vader is. Ik wens de nieuwe ouders allemaal al het geluk van de wereld toe, en mochten jullie tijd hebben dan stellen ze een bezoekje vast op prijs," Hij keek even naar de katten van de clans, en glimlachte erbij, iedereen was wat hem betrof welkom. "Gelukkig zal de nursery niet té vol worden, want er gaan ook kittens uit, Lightkit en Serpentkit, kom maar naar voren," Tall gaf ze even wat tijd, en ging toen verder. ”Lightkit en Serpentkit, jullie hebben de leeftijd van zes maanden bereikt, en zijn nu oud genoeg om apprentice te worden. Vanaf deze dag zullen jullie bekend staan als Lightpaw en Serpentpaw, totdat jullie warrior worden. Jullie mentoren zullen respectievelijk Acorndust en Demonslayer zijn, die alles wat ze weten met jullie zullen delen.”

“Dan zijn er nog twee apprentices wiens mentoren om verschillende redenen de taak van het mentorschap niet meer kunnen dragen.” Zijn stem was nu iets droeviger, want het was goed mogelijk dat dit door sterfte kwam, of door de perikelen van de journey. ”Greypaw, jij zult getraind worden door Blackbear, die een groots warrior van je zal maken, en Wolfpaw, jij zult getraind worden door Snakesong, die al haar wijsheid op je over zal brengen.” Hij keek de twee apprentices vrolijk aan, en gaf allen de tijd om naar hun mentor toe te gaan en te ontmoeten, hierna wachtte hij weer op stilte.

"Nog een laatste mededeling,” Mauwde hij, serieuze blik in zijn ogen. "Inmiddels is het bekend wat er gebeurt is met Adderkit, Fawnstep is op de kitten gaan staan wat het leven heeft gekost van een van de parels van de clan, hiervoor heb ik Fawnstep gestraft met een nurseryban en haar het recht op een apprentice ontzegd," Hij keek de clan rond, hij stond bij zijn beslissing. ”Dit betekent dat Fawnstep gestraft is voor haar daden, en dus niet verder aan sociale isolatie onderheven hoeft te worden, als ik merk dat iemand weigert een patrol uit te voeren met deze poes afgezien van de direct betrokkenen van het ongeluk, zullen er consequenties zijn,” Want hoewel de poes in zekere zin een misdadiger was, was een straf boven op een straf niet eerlijk, en zou het enkel verdeeldheid zaaien in de clan.

“Hierbij is deze ceremonie geëindigd.”

Lijstje:

Opgetogen luisterde Snakesong naar het nieuws. Er waren nieuwe kittens in de clan! Dat was altijd iets goeds, zelfs in tijden van angst zoals deze nu. In ieder geval had Ivywing het geluk gehad dat ze niet bevallen was tijdens de toch zelf, dat moest vervelend geweest zijn anders.. Vrolijk hoorde ze hoe ze een apprentice kreeg en enthousiast stapte de pluizige poes naar voren. Wolfpaw heette haar nieuwe apprentice - de eerste die ze kreeg! Snakesong was ontzettend blij dat ze een jongeling alles bij kon brengen wat haar mentor haar ooit had bijgebracht. De poes boog neer om hun neusjes tegen elkaar te duwen. "Ik kom je morgen wel uit je nest wakker maken!", mauwde ze vrolijk, waarna ze prompt omdraaide en het territorium ging verkennen. Ze moest wel weten wat ze haar apprentice hier allemaal kon leren, want dit gebied kende ze zelf nog niet zo goed.

Flut, sorry ^^"

Acorndust nam zijn plek in toen Tallshadow de clan bij elkaar riep. Er was zeker veel gebeurd de laatste tijd en veel katten waren ze verloren, maar het ging langzaam maar zeker beter. Ook al leefden ze nog steeds met alle clans samen en het bleef de vraag hoelang dat goed zou blijven gaan. Ook moest er nog steeds een plek zoals de moonstone gevonden worden zodat Tallshadow zijn levens kon halen. Dit waren echter geen dingen die hij naar de rest van de clan liet merken. Tallshadow begon met het goede nieuws dat er nieuwe kittens geboren waren, maar dat was niet het enige, er waren ook een aantal kittens klaar om apprentice te worden. Hij luisterde naar hoe ze hun namen kregen, tot hij zijn eigen naam hoorde als mentor van een van de nieuwe apprentices. Hij stapte naar voren om de gloednieuwe apprentice te begroeten en drukte zijn neusje tegen de neus van Lightpaw. "Gefeliciteerd." Zei hij vrijwel meteen en wachtte kort de reactie van de apprentice af voor hij ter zake kwam. "Morgen beginnen we met de trainingen." Het zou anders zijn dan het was geweest om te trainen in het Shadowclanterritorium, maar hij zou het hier ook zo goed mogelijk proberen te doen en de juiste plekken te gebruiken.

Vandaag was de grote dag en met haar helder blauwe ogen zocht de zwarte kitten naar haar beste vriendin, Feverpaw. Zal ze er zijn? Serpentkit hoopte van wel, want ze wilde graag dat haar beste vriendin er zou zijn om haar te feliciteren wanneer dit achter de rug was. Tallshadow riep de clan bijéén en even moest Serpentkit denken aan de ceremonie die ze voor het laatst als jongere kitten had mee gemaakt in het oorspronkelijke kamp. Tallshadow begon met het nieuws van de nieuwe kittens van Shadowclan en daarna sprak hij over de twee kittens die de nursery zouden verlaten. Zij en Lightkit! Serpentkit wierp een grijns op de mede kitten die nu apprentice zou worden samen met haar. Tallshadow begon met het gebruikelijke praatje over dat de twee kittens de zes manen hadden bereikt dat ze nu klaar waren om te gaan trainen. Lightkit heette vanaf nu Lightpaw en Serpentkit kreeg de naam Serpentpaw. Lightpaw kreeg Acorndust toegewezen als mentor en stiekem was Serpentpaw wel jaloers dat zij niet de deputy toegewezen had gekregen, maar Demonslayer zou het vast ook goed doen, dus liep ze met geheven kop naar de warrior toe en raakte zoals gebruikelijk zijn neus aan. Ondertussen ging de ceremonie verder en toen deze was afgelopen was en de laatste mededeling verteld was over Fawnstep, wierp Serpentpaw zich tot haar mentor. "Wanneer beginnen we?" Vroeg de kersverse apprentice met een grijns. "Ik wil leren vechten en de bergen zien!" Ging ze verder met een grote uitdagende grijns. Ondertussen hield Serpentpaw één oor en één oog alert voor de mogelijke komst van Feverpaw, haar beste vriendin.

De klein gebouwde kater luisterde naar de ceremonie. Toen plotseling zijn naam genoemd werd, was hij ietwat geschokt - zou Tallshadow hem toch een nieuwe mentor geven? Ergens had hij gedacht dat de leider hem oftewel warrior zou maken, omdat hij toch al een groot deel van zijn training had afgelegd, en ergens was er een deel van hem dat vreesde dat hij elder zou worden vanwege zijn zwakke gezondheid.. Maar blijkbaar was dat niet het geval. Greypaw glimlachte vriendelijk naar zijn mentor toen hij naar voren liep en raakte zachtjes zijn neus aan. Niet zo zeer verlegen, gewoon zachtaardig. Geduldig wachtte hij tot Blackbear iets zou zeggen, iets over wanneer ze zouden gaan trainen of misschien gewoon dat ze nu zouden gaan. Het deed er niet zo toe. Greypaw was er wel klaar voor om zijn training opnieuw aan te vangen, ook al was dat in onbekend gebied. Toen dat er kwam, knikte de kleine kater dan ook, waarna hij wachtte tot zijn grote zwarte mentor zou zeggen dat hij mocht weggaan. Blijkbaar zou dat er echter ook niet komen, want de kater liep al weg van hem. Greypaw keek hem even na maar ging toen zelf ook zijn eigen weg maar.

Tag; Blackbear

(laat, sorry!)