ik ben nieuw, zit vol inspiratie, dus schrijf ik maar wat, iemand nog tips?
even ter inleiding: omdat ik nieuw ben en ik nog geen rol heb in een bepaalde clan ben ik nu een kittypet (voor even)
lig lekker wat in mijn mand, bij haardvuur enzovoort. op een dag loop ik verloren in het bos.
het speelt zich af in het bosje vlak bij de tweebeenplek
Fuzz lag genietend in zijn mand. Zijn etensbakje was gevuld met droge brokken. Het water, dat ernaast stond, was lauw. Fuzz had dorst, maar het water in zijn bakje beviel hem niet. 'Dan maar naar buiten' dacht hij. Hij stond langzaam op, te lui om te rennen, en wandelde op het gemak naar zijn kattenluikje. Eens buiten gekomen liep hij door de tuin, op zoek naar een geschikte waterplas. De dauw stond nog op de bloemen en de lucht was ijl. De zon scheen zwakjes, net niet genoeg om hem een behaagelijk gevoel te geven. Met een sprongetje zat hij op de tussenmuur. Hij zag nergens een plas die diep genoeg was. De dorst werd erger en hij twijfelde. Zou hij het enge bos ingaan, op zoek naar een riviertje, of zou hij terug naar binnengaan en het lauwe water oplikken? Hij hoorde de lokroep van het bos. De blaadjes ritselden en zijn nieuwsgierigheid wakkerde aan. Dagenlang binnenzitten had hem lui gemaakt. Hij had wel zin in een avontuurtje. Fuzz besloot dat hij het maar moest wagen. Hij liep zachtjes over het muurtje en sprong naar beneden. Vanaf het moment dat zijn poten de grond raakten, vloeide een nieuwe energie door zijn lijf. Hij was wat verdikt door zijn luie dagen in het huis, dus hij besloot om te gaan rennen. Na 5 minuutjes was hij doodop. Hij wreef zijn poot over zijn gezicht in een poging zijn verwarde haren plat te strijken. 'Toch maar eerst drinken' besloot hij. Hij hoorde een beekje stromen en liep er heen. Hij bukte zich om het water te drinken, en was toch wel blij dat hij eindelijk het bos in was gegaan. Hij maakte aanstalten om terug te lopen want hij verlangde naar zijn mand. Hij keek om zich heen. 'vanwaar ben ik nu gekomen?' zei hij in zichzelf. Hij miauwde verschrikt: hij was de weg kwijt! Door de paniek dacht hij niet na en stormde door het struikgewas naar voren. Het bracht hem alleen maar verder weg van zijn veilige thuis. Zijn hart bonkte en zijn zintuigen werden geblokkeerd door de ademnood.
(ok, hier kan ik niet verder, iemand tips of ideeën om het leesbaar te maken?)