Don't be fooled, love.

Onderwerp: Don't be fooled, love. di 16 mei 2017 - 18:59

De kater had een wat afstandelijke aura over hem heenhangen. Hij trok niet echt op met zijn siblings en deze wisten ook wel beter dan hem aanspreken voor een random iets. Vaak was het enige wat ze dan kregen een koude blik en misschien zelfs nog wel een snauw of wat sarcastische opmerkingen die bedoeld waren om hen pijn te doen. Want zijn favoriete zusje, Whifflepaw, was weg. En hij was er woedend om. Hoe hadden ze dit kunnen laten gebeuren? Waarom had zijn oh zo geweldig gerespecteerde vader haar niet teruggehaald. Lionpaw begreep het niet. Betekende ze dan helemaal niets, voor niemand? Urg. De kater was eigenlijk met een patrol meegestuurd, maar halverwege had hij ruzie gemaakt met één van de andere apprentices en was hij zonder iets te zeggen teruggekeerd. Het was rustig in de grot, de meeste katten waren buiten, bezig met wist hij veel wat.

[ B l o o m k i t ]

The quieter you become

Bloomkit geeuwde even en ging toen op haar andere zij liggen. Deze ondergrond was zo hard. Ze miste het zachte mos van hun oude camp; nog van voor de verhuis naar de zonnerotsen. Konden ze maar terug naar daar. Misschien zou mama daar wel gewoon op hen wachten, met Twigkit aan haar zijde. En dan zou ze naar haar en naar Jinglekit kijken met een bezorgde en ook ietwat boze blik in haar blauwe oogjes. En dan zou zeggen: 'waarom zijn jullie zo lang weggebleven? Waar waren jullie toch? Ik was zo bezorgd!' En dan zouden zij en Jinglekit sorry zeggen en in hun moeders witte vacht kruipen. Bloomkit zuchtte en sloot haar tweekleurige oogjes. Misschien kon ze het zich inbeelden als ze maar hard genoeg haar best deed. Misschien, als ze zich genoeg concentreerde, kon ze zich teleporteren naar daar. Op één seconde terug waar ze een hele moon van weggelopen waren. Terug naar het verleden.