You're a drifter, shapeshifter

De shadowclankater liep voor de tweede keer met een doel door het bos dat aan de tribe toebehoorde. Dat doel was om te jagen voor zijn clan. Amberhunt was een goede jager, maar dit was een moeilijk terrein voor hem. de bomen waren heel dik en heel hoog en waren absoluut niet handig om in te klimmen. Hij strekte zijn kleine lichaam en snoof, de geur van de tribe was sterk en het was nog steeds heel erg wennen om alle vier de clans en een tribe te ruiken en niet heel verontrust te worden. Amber snoof opnieuw, nu rook hij nog een sterke geur: die van een thunderclanner. Zou diegene hem al opgemerkt hebben?

Beampaw eerst

De mix van allemaal onbekende, en onbetrouwbare geuren, leken Beampaw meer te wennen. Want tuurlijk was het moeilijk om in een wildvreemd territorium, met een wildvreemde Tribe en allemaal andere Clans waar hij opgroeide te leren dat ze niet te vertrouwen waren. Het was allemaal zo verwarrend. En na een paar dagen hier te hebben verbleven had hij niet eens voldoende slaap gehad. Telkens kreeg hij het gevoel dat één van de Clans van deze situatie zou profiteren of wat er ook in zijn paranoïde hoofd omging. Het was gewoon nieuw. Niets om je zorgen te maken.
Toen Beam al snel zicht kreeg van een andere kat kreeg hij weer zijn twijfels. Een ShadowClanner nog wel. Hij overwoog het om weg te lopen en snel terug te gaan naar zijn Clan. Liever met zijn staart tussen zijn achterpoten wegrennen dan helemaal geen staart meer hebben. Toch, hij was bijna warrior for StarClan's sake. Dus keek hij recht in de kater zijn ogen. "Hoi," zei hij. Tja, wat viel er meer te zeggen?

Het was een oudere apprentice, of misschien al een warrior. Hij keek Amber recht aan "Hoi" Miauwde de ander en de shadowclanwarrior keek hem ook aan. Was het handig om te proberen een vriend te maken? Of was afstandelijk blijven beter? In plaats van iets te zeggen keek Amber de apprentice een paar seconden aan en knikte. Hij wist niet veel van de ander maar dit had hij al wel kunnen opmaken: Het was een thunderclanner van ongeveer twaalf moons, hij vertrouwde Amber waarschijnlijk niet en bleef zijn mannetje staan. "Hey" Miauwde hij terug.

Zo te zien aan hoe de andere kat op de begroeting reageerde was het niet bepaald een bedreiging voor Beam. "Hey." Kreeg hij teruggemiauwd. Waardoor hij hem een korte knik gaf. "Mooi weertje, nietwaar?" Probeerde hij om de stilte te verbreken. Snel realiserend dat de lucht eigenlijk grauw was. Kon het nog awkward worden? "Ik ben Beampaw, ThunderClan apprentice. Als je dat nog niet van mijn geur afgehaald hebt." Stelde hij zich voor. Ja, hij was vreselijk met communicatie. Vooral met een andere Clankat dat niet tot de zijne behoord.

Oh Starclan, nu moest hij gaan praten met deze kat. Amber was niet slecht in praten maar met nieuwe katten... Dat was altijd een drama. "Mooi weertje, nietwaar?" Miauwde de ander en Amberhunt keek naar de lucht. Hij grinnikte zachtjes, niet spottend... hoopte hij."Ik ben Beampaw, ThunderClan apprentice. Als je dat nog niet van mijn geur afgehaald hebt." Amberhunt knikte, dat had hij inderdaad, maar mooi dat de ander het bevestigde. "Amberhunt, Shadowclan warrior."Miauwde hij terug, de ander leek wel soort van te kunnen praten... toch?

Beampaw leek steeds meer to kunnen ontspannen. "Zie je?" Sprak hij tegen zichzelf in stilte. "Niks aan de hand." Ja, de rode tabby was het type dat in het begin altijd zijn twijfels had. Hij was dan ook meer degegen die te veel nadacht. Want sterk was hij niet. "Amberhunt, Shadowclan warrior." Stelde hij zich ook voor.
Oké, ze kenden elkaars naam en rangen nu. Dit ging de goede kant op. Beampaw besloot om wat verder te gaan in het gesprek. Dus besloot hij te zitten, om de ander wijs te maken dat hij nergens naartoe zou gaan. Een teken van vriendschap, toch? Hij hoopte dat Amberhunt hetzelfde in gedachten kreeg. In zulke situaties was het inderdaad beter om het vredig te houden. "Dus, Amberhunt." Begon hij. Alsof hij de naam officieel wou bevestigen. "Wat vind jij van dit hele reis-gebeuren?"

De rode tabby, de best wel op Amber zelf leek. Ging zitten en de shadowclankater deed hetzelfde. "Dus, Amberhunt." begon Beampaw en Amber kikte, dat was zijn naam. "Wat vind jij van dit hele reis-gebeuren?" Ahh, een goede vraag in deze tijden. Hij had een hele belangrijke kat achter moeten laten: zijn halfzus Amare... Maar verder ging het toch wel? "Ik vind het goed dat de leiders hebben besloten dat dit het beste was voor de clans in plaats van koppig in een levensgevaarlijk terrarium te blijven zitten" Legde hij uit terwijl hij Beam aankeek "en jij? geeft dit geen problemen voor je training?" Amberhunt had zelf zijn twee apprentices niet meer kunnen trainen sinds ze op reis waren gegaan, nu wilde hij hun training weer oppakken.

Terwijl Beam geduldig op het antwoord afwachtte krulde hij zijn staart rond zijn voorpoten. Zijn blauwe ogen gericht op dat van de andere kater. "Ik vind het goed dat de leiders hebben besloten dat dit het beste was voor de clans in plaats van koppig in een levensgevaarlijk terrarium te blijven zitten." Werd er uitgelegd. Waardoor de rode Apprentice knikte, hij kon het wel begrijpen. Maar dit allemaal was zo rommelig. Waren ze echt van plan hier te blijven? Met nóg een Tribe erbij. En alle vier Clans? Dat leek hem wel een beetje te krap. Zijn gedachten dreigden weer te verdwalen totdat Amberhunt op dezelfde vraag neerkwam. "En jij? Geeft dit geen problemen voor je training?" Even was hij vergeten dat hij een Apprentice was. Hij was waarschijnlijk éen van de oudste Apprentices, aangezien hij als kitten zijn poot gekneusd had. "Jawel," was zijn antwoord. "Eh ja... Mijn mentor is achtergebleven. Waarschijnlijk Rogue geworden of Kittypet." Hij deed alsof het hem niet veel boeide. Maar zijn mentor was wel zowat zijn enig vaderfiguur geweest. En nu moest hij langer wachten tot hij een nieuwe mentor kreeg. "Heb jij Apprentices?'

"Jawel," Was Beampaw's antwoord en Amber knikte "Eh ja... Mijn mentor is achtergebleven. Waarschijnlijk Rogue geworden of Kittypet." Ai, dat was niet fijn. Het was vast moeilijk voor Beampaw. De warrior wist dat veel leerlingen een dichte band met hun mentors hadden. "Heb jij Apprentices?' Vroeg de jongere kat "Jazeker, en bij ons gaat de training nu ook niet echt soepel" Legde hij uit, en Howlingpaw haatte hem. Maar dat hoefde de ander nu nog niet te weten.

Oh ja, nu moest hij Beampaw waarschijnlijk gaan vertellen waarom de training zo slecht ging. De apprentice vroeg het hem voorzichtig. De warrior knikte "Ja hoor, een van mijn apprentices haat me. Omdat ik de warriors code heb overtreden" Zuchtte hij. Het achtervolgde hem, moons later, nog steeds.

Moest hij dit de Thunderclanapprentice wel vertellen? misschien zou hij gaan praten en dan wisten de andere clans in een mum van tijd dat Shadowclan een verrader in hun clan liet blijven. "Wat heb je gedaan, dan? Mocht ik dat weten." Vroeg Beampaw en Amberhunt zuchtte even, ach wat maakte het ook. "Ik ben half-rogue en een paar moons geleden, voordat ik warrior werd, heb ik mijn halfzus en broer ontmoet." Begon hij, nou dat was niet heel raar toch? "Ze waren rogues, en ik bleef ze regelmatig bezoeken. Ik glipte het territory uit om met m'n zus te kunnen praten." Zuchtte hij, schuldbewust. "En toen werd ze aangevallen door een Bloodclanner, die verwonde haar zo erg dat ik haar heb meegesleept naar het kamp."