Tendencies

Onderwerp: Tendencies za 1 jul 2017 - 9:29

Het waaide nogal snel, als je het de kater vroeg. De wind kon hem bijna omver zwaaien en hij kon zichzelf al langzaamaan geërgerd voelen door dat. Zijn blauwe ogen waren gericht naar de lucht terwijl hij zijn weg richting de Highlands ging. Het was al lang genoeg dat ze hier zaten. En eerlijk gezegd begon hij al moe te worden van dit hele reis-gebeuren. Vooral nu ze alles met 4 Clans moesten delen. Oh, en een 'Tribe' erbij. Heel even zette hij het op een stop. Zijn oren spitsend. Hij wist wel dat iemand was, achter hem. Maar hij wou zich niet omdraaien, tenminste, nog niet. Hoe zou de kat erover reageren? Hij was geen sociale kat, dat was duidelijk. En als iemand persé een gesprek met hem wou aangaan dan moest diegene er zelf voor zorgen.

+Ferndust first

Onderwerp: Re: Tendencies zo 2 jul 2017 - 17:57

Ferndust keek met een kwaad gezicht naar twee RiverClanners die haar aan het uitdagen waren. Ze gaven haar vervelende namen die betrekking hadden op haar oog en er werd door niemand iets gezegd. Rustig stond Ferndust op en liep nonchalant in hun richting waardoor ze begonnen te joelen. Ferndust deed net alsof ze niet met hun bezig was en langs hun liep, maar net op het laatste moment blies ze en haalde ze uit met haar poot. Het gevolg was dat de RiverClanners geschrokken wegsprongen en één uithaalde naar haar oog. Ferndust zag Claw weer voor zich en vouwde haar oren in haar nek, maar dwong zichzelf om enkel haar kop terug te trekken en haar aanvaller voor de rest niet te ontwijken. Ze stak haar rug in de lucht terwijl ze haar tanden ontblootte en haar klauwen weer uit hun hulzen liet gaan om opnieuw toe te slaan, maar plotseling werden de twee RiverClanners dan toch tot de orde geroepen door een senior warrior en hielden ze gelijk op met Ferndust lastig te vallen. Ferndust draaide haar kopje een kwartslag en zag een oudere RiverClanner strak naar haar kijken. Ze dwong zichzelf te ontspannen en voelde een brok in haar keel opkomen, maar slikte deze zo goed mogelijk weg. Het had geen zin om te beginnen janken en medelijden zou ze er al helemaal niet mee opwekken. En dus liep ze straal langs de senior warrior terwijl ze naar de uitgang van de grot ging. Ze was het zat om hier te zitten en bovendien kon ze steeds beter met haar aandoening omgaan waardoor ze zichzelf veel beter kon oriënteren. De she-cat bevond zich niet veel later in het gedeelte van the Redwoods en liep via the Redwoods naar the Highlands. Ze rolde met haar goede oog toen ze weer de geur van een RiverClanner rook, maar het was niet dezelfde geur als eerst. Het was dus niet één van de toms en ze ontspande de vacht op haar schouders weer wet. De RiverClanner draaide zich niet om naar haar en Ferndust nam deze gelegenheid om langs hem te stampen. “Denk maar niet dat ik met je wil praten,” snauwde ze naar de RiverClanner. “Oh and by the way, je stinkt!” Kwaad zijnde liep ze verder terwijl ze zo goed mogelijk probeerde om de irritant uitstekende rotsen te ontwijken met haar poten.