The patrol..

Dreamheart liep voorop, Lionclaw liep een maar een paar muizenlengtes van haar af. Ze zwiepte vrolijk met haar staart. Lionclaw was ouder dan zij maar Dreamheart had onofficieel de leiding gekregen over de missie. Ze glimlachte bij de gedachte. Ze waren met ze tweeën er op uitgestuurd om de Grenslijn tussen Thunderclan en Riverclan te controleren. Tegelijk zouden ze wat gaan jagen. Dreamheart bleef staan en keek naar de grenslijn die in de verte lag. Ze snoof de lucht op, ze rook geen Thunderclan. Maar misschien als ze dichterbij de grenslijn kwamen. Dreamheart draaide zich om naar Lionclaw. "Ruik jij Thunderclan? " Ze opende haar mond half en snuffelde in het rond. Geen Thunderclan. "Markeer jij het gebied even." Mauwde Dreamheart. Ze liep even verder en keek naar de rivier. Zag ze daar in de verte een kat? Ze voelde hoe haar haren omhoog rezen op haar schouders en gromde licht. "Thunderclan verderop." Gromde Dreamheart zacht. Ze sloop dichterbij. De kat leek rond te snuffelen en kwam steeds dichter bij de grenslijn. Ze keek even opnieuw. Voor nu leek de kat geen bedreiging te vormen. Dreamheart liet haar haren zakken en draaide zich om naar de kater. "Geen bedreiging.." fluisterde ze licht. Haar voorzichtigheid nam af, in plaats daarvan kwam nieuwsgierigheid. Ze sloop richting de rivier. Ze lette alleen nog maar op de kat die aan de overkant van de rivier liep. Ze wist niet of Lionclaw haar volgde. Ze maakte zichzelf groot en zette haar borst vacht op. Ze was een grote poes, en haar grootte kon ze nu gebruiken. Ze staarde naar de kat en slikte. Ze draaide haar oren en ging zitten. Ze zwiepte met haar staart over de grond en keek naar de kat. "Wat doe jij hier." Gromde de poes hard naar de Thunderclan kat. Ze kon nog niet goed de leeftijd van het dier schatten. Waarschijnlijk had de kat haar gehoord. Ze hoorde achter zich Lionclaw en zwiepte onrustig met haar staart. Ze wachtte op het dier om antwoord te geven.

(Only Lionclaw and 1 Thunderclan cat)

Moonpaw liep rustig door het bos. Vandaag ging hij, euhm. Jagen? Oke, da was dan goed. Hij had toch niets anders te doen dan dat. Hawkstripe liet hem nog even met rust en dan zouden ze elke dag gevechttraining gaan doen, al was het alleen omdat Moonpaw hem anders niet met gerust liet. Hij glimlachte en sloop met een brede grijns op een vervelende eekhoorn af. Hij haatte die beesten omdat ze zo snel waren, en als je ze ving had je zo'n bek vol met haar. Hij spuugde dan ook opgelucht het harige beest uit en schopte er wat aarde over. Die kwam hij straks nog wel ophalen! Rustig sloop hij verder, tot hij het geluid van water hoorde. Was hij dan zo ver afgedwaalt? Verward sloop hij door de laaghangende takken van een omgevallen boom. Hij hield van de geur van vochtoge aarde, en de muskus achtige geur van de bomen. Het geluid van levende vogels en het ritselen van de wind in de groene bladeren. Vrolijk trippelde hij verder, deze dag was geen goede dag voor de muizen in het ThunderClanbos. Hij kon zijn sluiptechniek nog op drie muizen en konijn en een waterrat toepassen. Hij was goed bezig vandaag! Moonpaw bleef maar in de buurt van de rivier jagen, misschien zag hij nog een RiverClankat! Hij zwaaide opgewonden met zijn staart en zette zijn klauwen in de grond. ZO met jagen bezig merkte hij niet dat een poes hem besloop vanaf de overkant van de rivier. "Wat doe jij hier." Gromde de poes hard naar de Thunderclan kat. Geschrokken keek Moonpaw om. Hij keek in de ogen van een RiverClanwarrior, een poes, met waarschijnlijke scherpe nagels waarmee hij niet wou kennismaken. Hij keek snel over haar heen, wat nogal moelijk was aangezien ze zich groot maakte. Ze had misschien één andere krijger bij zich, maar zeker niet meer. Dat rook hij wel. Ze was een mooie poes, maar of haar karakter dat ook was? 'Dit is ThunderClanterritoria!' Blies hij dan ook fel naar haar toe. Moonpaw had geen zin in een gevecht met een Warrior en zeker geen twee. En hij was natuurlijk alleen! Logisch. 'De vraag is, wat doe jij hier?' Vervolgde hij al wat minder aggresief, maar met een dreigende ondertoon. Hij keek uitdagend terug in haar ogen. Als hij dan toch aangevallen werd, kon hij beter zich niet verdedigen als een ordinaire poesiepoes!

[Whaa! Wat zijn wij aardig! xD]

Crookedstar had Lionclaw gevraagt om samen met Dreamheart de grens te controleren. Ookal was Lionclaw ouder, Had Dreamheart toch de leiding. Dat vond hij geen probleem. Dan had zij ookhaar moment om te stralen. Ze liepen angs de grens."Ruik jij Thunderclan?" Had zij hem gevraagt."Ja, Maar de geuren zijn al van lang geleden. We hoeven ons dus nergens zorgen over te maken. Hij zag dat ze het begrepen had en vroeg:"Markeer jij het gebied even." "Tuurlijk!" Zei Lionclaw vrolijk. Hij zag dat Dreamheart's haren overeind gingen staan. En hij hoorde haar blazen naar de vreemde kat bij de rivier. "Thunderclan!" Riep hij boos. Hij ging beschermend voor Dreamheart staan en blies:"Als je soms van plan was haar aan te vallen moet je eerst langs mij! Hij zette zijn borst op en maakte zich groot. "Luister jij KAT! Jij komt toch zeker niet om op ons gebied te jagen he! Of om jou leidertje over ons te vertellen! Maak dat je weg komt en SNEL! Blies hij woedend. Het laatste wat hij wou is aan zijn leider vertellen dat Dreamheart gwond was geraakt. Dus hij zou er alles voor doen dat te ontkomen.

de kater aan de overkant had iets naar haar geroepen, het bleek een apprentice te zijn. Dreamheart gromde licht. Ze wou wat terugroepen maar Lionclaw was haar voor. "Als je soms van plan was haar aan te vallen moet je eerst langs mij! Luister jij KAT! Jij komt toch zeker niet om op ons gebied te jagen hé! Of om jou leidertje over ons te vertellen! Maak dat je weg komt en SNEL! " Blies de kater de apprentice toe. "Lionclaw." Zei Dreamheart rustig. Ze hoopte dat de kater iets rustiger zou worden van haar kalme stem. Ze stond op en liep rustig langs Lionclaw naar voren. Ze liet haar staart omhoog en legde hem op Lionclaw's rug om hem tot rust te brengen. "Voor we hier ruzie gaan lopen maken.." Dreamheart keek even naar Lionclaw waarna ze zich weer tot de Thunderclan apprentice wende. "Wat is je naam apprentice? Dit is Lionclaw," Ze knikte met haar hoofd naar Lionclaw. "Ik ben Dreamheart. Wat doet een apprentice zoals jij alleen aan de uiteindes van je territorium. In een normale clan zoals onze, zijn de leerlingen altijd bij hun mentor tenzij ze een opdracht krijgen. En dan laten we ze zeker niet hier heen gaan." Dreamheart had onder haar zin haar nagels uitgeslagen en keek de kater strak aan. Ze had al haar spieren al aangespannen dankzij de toon van de apprentice. Ze ging langzaam met haar staart heen en weer over Lionclaw's rug terwijl ze wachtte op de kat zijn antwoord.

Lionclaw liep boos naar voren. "Ik weet wel hoe dat komt. De Thunderclan is gewoon een grote rommel! Dus maak dat je weg komt Thunderclan mormel!" Hij had totaal de pest aan de Thunderclan.
Dat kwam omdat zijn ouders waren gedood door de Thunderclan. Zonder enkele reden! "Zeg luister jij eens!" Zei hij boos. Weet je wat. Je verspilt mijn tijd met je onzin praat klein mormel.
Dreamheart als jij zin hebt om bij dit veradelijke beest te zitten. BEST! DOE DAT! Hij rende weg met tranen in zijn ogen. Hij rende naar de andere kant van Riverclan territory. Hij ging naar de waterval.
Daar huilde hij om zijn verlies van zijn ouders. "Starclan, Waarom hebben jullie de gene op wie ik verliefd ben van de Thunerclan laten houden!" Met zijn poot duwde hij een steentje van de waterfal af. Met nog tranen in zijn ogen zei hij: Het kan me ook helemaal niks meer schelen wat die poes doet! Hij miste zijn ouders heel erg. En Dreamheart gaf daar helemaal niks om.

Moonpaw scrok van de reactie van de kater. Hij had niet verwacht dat die zo zou opspringen. "Als je soms van plan was haar aan te vallen moet je eerst langs mij! Luister jij KAT! Jij komt toch zeker niet om op ons gebied te jagen hé! Of om jou leidertje over ons te vertellen! Maak dat je weg komt en SNEL! " Blies de kater de apprentice toe. Moonpaw wou wel terugdeinzen, maar deed het niet. Daar was hij geen ThunderClankat voor! Hij trok zijn nagels in paar keer in en uit. De poes sprak rustig in op de kater die luisterde naar de naam Lionclaw. "Lionclaw." Zei ze rustig. Ze keek hem snel even aan voor ze haar aandacht weer op hem richtte. "Wat is je naam apprentice? Dit is Lionclaw," Ze knikte met haar hoofd naar Lionclaw. "Ik ben Dreamheart. Wat doet een apprentice zoals jij alleen aan de uiteindes van je territorium. In een normale clan zoals onze, zijn de leerlingen altijd bij hun mentor tenzij ze een opdracht krijgen. En dan laten we ze zeker niet hier heen gaan." Moonpaw luisterde verwonderd. Hoe ze zijn Clan noemde was echt belachelijk! Hij wou juist een evenwaardig antwoord terugmiauwen toen de Lionclaw opsrpong, "Ik weet wel hoe dat komt. De Thunderclan is gewoon een grote rommel! Dus maak dat je weg komt Thunderclan mormel!" Moonpaw blies verontwaardigt, maar de kater was nog niet klaar, hij draaide zich nu om naar Dreamheart, "Zeg luister jij eens!" Zei hij boos. Weet je wat. Je verspilt mijn tijd met je onzin praat klein mormel.Dreamheart als jij zin hebt om bij dit veradelijke beest te zitten. BEST! DOE DAT!' Hij draaide zich om en rende zijn territoria in. 'Wij zijn geen rommel, apprentices worden getrainend, wij hebben vele monden te voeden! En daarvoor jaag ik met trots! En ik verlaag me zeker niet om andere evenwaardige Warriors uit te schelden!' Zo, Moonpaw had het gezegt. Maar Dreamheart was vriendelijk, terwijl Lionclaw nogal aggresief was. Moonpaw ontspande zich en trok zijn nagels in, als de poes hem nu zou aanvallen was hij gezien.

Dreamheart kreeg een schok door haar lichaam. "Dreamheart als jij zin hebt om bij dit veradelijke beest te zitten. BEST! DOE DAT!'' Schreeuwde Lionclaw naar haar en rende weg. "Lionclaw kom terug!" Riep Dreamheart achter hem aan. Dreamheart gromde. "Wij zijn geen rommel, apprentices worden getrainend, wij hebben vele monden te voeden! En daarvoor jaag ik met trots! En ik verlaag me zeker niet om andere evenwaardige Warriors uit te schelden!" Dreamheart gromde en richtte zich op de apprentice. "Ik weet niet waarom je zo durft te praten, maar Lionclaw is een gerespecteerde Warrior, jouw houding staat me niet aan apprentice." Dreamheart sloeg haar klauwen verder uit. Ze keek achterom naar de plek waar Lionclaw in de bossen was gerend en ze zuchtte. Ze kreeg zichzelf weer onder controle en keek naar de apprentice. "Ik moet achter hem aan, hij betekend veel voor me.. En jij. Als ik jou was zou ik niet meer zo dicht bij de Grenslijn komen. Er lopen katten rond die erger zijn als ik. Je mag nog blij zijn dat Lionclaw nu weggerend is en zich niet tegen jou heeft gekeerd. Ik zeg je alleen maar. Blijf bij je clan tot je een volwaardig warrior bent, dan mag je zo tegen mij praten apprentice." De laatste woorden spuugde ze er uit. Ze keek nog een keer naar de kater en sprong daarna achter Lionclaw aan. Dreamheart rende blindelings door het Riverclan territorium heen het spoor volgend van Lionclaw. Ze zag dat hij zorgvuldig het kamp had ontweken. Het spoor ging richting de Waterval. Dreamheart stopte in de omringende bossen en stapte zacht naar voren. "Lionclaw?" Snorde Dreamheart zacht. "Ik zou nooit naar Thunderclan toe trekken, geen enkele clan, behalve Riverclan. Ik ga nog liever dood dan Crookedstar of jou verraadden." Ze liep naar hem toe en legde haar kop tegen zijn flank.

Moonpaw keek de krijger schuldig na, het wa sniet zijn bedoeling om de krijger te kwetsen! Maar hij kon dan ook niet bedenken wat hij fout had gedaan! Hij was gewoon iets te dicht bij de grens gekomen. Maar hij was nog steeds offieciel op ThunderClanteritorium. De krijger was al aggresief geweest vaaf de eerste keer dat hij zijn mond opendeed. Zijn blauwe ogen keken verontschuldigend naar Dreamheart, maar die was te druk met hem nog een keer uit te schelden. "Ik weet niet waarom je zo durft te praten, maar Lionclaw is een gerespecteerde Warrior, jouw houding staat me niet aan apprentice." Dreamheart sloeg haar klauwen verder uit. Ze keek achterom naar de plek waar Lionclaw in de bossen was gerend en ze zuchtte. "Ik moet achter hem aan, hij betekend veel voor me.. En jij. Als ik jou was zou ik niet meer zo dicht bij de Grenslijn komen. Er lopen katten rond die erger zijn als ik. Je mag nog blij zijn dat Lionclaw nu weggerend is en zich niet tegen jou heeft gekeerd. Ik zeg je alleen maar. Blijf bij je clan tot je een volwaardig warrior bent, dan mag je zo tegen mij praten apprentice." De laatste woorden spuugde ze er uit. 'Dreamheart,' Riep Moonpaw nog snel, 'Het spijt me, zeg dat ook tegen je Clangenoot!' . Dreamheart glipte de rivier over en verdween tussen de struiken. Moonpaw bleef achter, met een verzwaard hart en een enorm schuldig gevoel.

[Ik stop nu, en dan antwoorden jullie alleen. Okay? Dx Bye]

Lionclaw zat nog steeds bij de waterval. Hij kee omhoog. De nacht was helder en de hele Zilverpels was te zien. Toen hoorde hij de zachte stem van Dreamheart:"Lionclaw?" Hoorde hij haar zeggen. "Ik zou nooit naar Thunderclan toe trekken, geen enkele clan, behalve Riverclan. Ik ga nog liever dood dan Crookedstar of jou verraadden." Lionclaw liet een kleine glimlach op zijn gezicht zien. "Dreamheart, Het is al laat. We kunnen beter terug gaan naar het kamp. Morgen praten we verder."Hij liep voor Dreamheart uit naar het kamp. Hij was nog niet helemaal klaar met haar. Ze liepen door de bossen opweg naar het kamp. Hij hoopte onderweg niet nog meer Clans tegen te komen. Hij zag een jonge haas en zei:"Daar zou Crookedstar vast wel blij mee zijn." Hij bukte en sloop naar het dier toe. Zijn buik sleepte over de grond. Met volle concentratie richte hij zich op de haas. Hij sprong op zijn prooi en beet hem dood."Eerst de Clan voeden, Dan zelf eten" Herhaalde hij in zijn hoofd terwijl hij terug liep naar het kamp.

"Dreamheart, Het is al laat. We kunnen beter terug gaan naar het kamp. Morgen praten we verder." Zei Lionclaw zacht terwijl dit keer Dreamheart achter hem aan liep. Ze wou net wat tegen Lionclaw zeggen toen hij haar voor was. Hij zag een haas en glimlachte. "Daar zou Crookedstar vast wel blij mee zijn." Fluisterde de kater. "Ja je hebt gelijk." Mauwde Dreamheart zacht. Lionclaw bukte en sloop naar het dier toe. Zijn buik sleepte over de grond. Hij richtte zich op de haas. Hij sprong op het dier en beet hem dood. Dreamheart wou glimlachen maar ze kon het gewoon niet. "We moeten de grenzen toch nog verder controleren Lionclaw, we zijn nog niet klaar met onze taak. Bovendien moet ik nog een prooi vangen voordat we terug kunnen naar het kamp. Maar jij kan wel terug gaan als je wil. Ik zal de ronde wel aflopen." Opperde Dreamheart zacht. Ze bewoog even met haar oren. Ze hoopte dat Lionclaw met haar mee zou gaan, maar gelijk hoopte ze dat hij naar het kamp zou gaan. Ze wou kijken of die apprentice er nog was. Ze keek even naar de zwart witte vacht van Lionclaw en gaf hem een lichte lik over zijn nek. "Zou je alsjeblieft niet aan Crookedstar willen vertellen dat ik aardig was tegen die apprentice. " Fluisterde Dreamheart zacht waarna ze haar kop in zijn flank legde.

"We moeten de grenzen toch nog verder controleren Lionclaw, we zijn nog niet klaar met onze taak. Bovendien moet ik nog een prooi vangen voordat we terug kunnen naar het kamp. Maar jij kan wel terug gaan als je wil. Ik zal de ronde wel aflopen." Lionclaw draaide zich om naar Dreamheart en met een mond vol prooi zei hij:"Ga jij maar een prooi vangen. Ik ga naar het kamp en leg deze haas op de prooi stapel. Dan kom ik terug en ga verder met de controle." Hij draaide zich om en rende in de richting van het kamp. Eenmaal bij het kamp aangekomen legde hij zijn haas op de prooi stapel. Hij ging zitten en likte zijn poten af. Daarna stond hij weer op en rende terug om de grenzen verder te controleren. De woorden van de Thunderclan apprentice bleven in zijn hoofd spoken:"Wij zijn geen rommel, apprentices worden getrainend, wij hebben vele monden te voeden! En daarvoor jaag ik met trots! En ik verlaag me zeker niet om andere evenwaardige Warriors uit te schelden!" Die brutale apprentice heeft die woorden vast van zijn domme leidertje gehoord. Hij is nog veel te jong om zo tegen grote krijgers van een andere clan te praten. En dan gaat hij mijn mede warrior nog tegen me opstoken ook? Hoe kan hij! Als ik hem nog eens zie dan zou hij willen dat hij nooit geboren was! Dacht hij. Hoe kon Dreamheart nou zo aardig tegen dat mormel zijn geweest? Ten eerste: Hij beledigt een groot krijger. Ten tweede: Hij praat brutaal en praat gewoon zijn leider na. Ten derde: Hij komt TE dicht bij Riverclan territoria! Lionclaw schudde zijn kop en liep rustig verder. "Als ik hier nu toch ben, Waarom niet gelijk een visje vangen? Altijd handig wat extra prooi. Bladkaal komt steeds dichterbij." Hij ging voor de rivier zitten en zocht een lekkere grote vis uit. Zijn gele ogen bleven strak op de vis gericht. Toen schoot zijn poot in het water en zijn nagels gingen in de vis. Hij legde de dode vis op de kant en ving er nog een en nog een! Na een tijdje had hij vijf vissen gevangen. Hij kon ze niet allemaal tegelijk in zijn bek nemen. Toen zag hij een oude kartonnen doos. Die was vast weggegooit door een tweebeen. één voor één gooide hij met een sierlijke boog de vissen in de doos. Toen ze er allen vijf in zaten duwde hij de doos naar het kamp. Daar zou Crookedstar vast blij mee zijn. Dacht hij. Onderweg naar het kamp voelde hij zich ontspannen. Halverwege nam hij even een pauze. Hij had vandaag al veel gerend en gelopen. Bij een zacht geritsel in de struiken keek Lionclaw op. Hij schoot tegen de grond en sloop voort zonder ook maar een takje te breken. De wind blies zijn kant op, wat betekende dat het dier hem niet kon ruiken. De muis, die niets in de gaten had, kwam rustig de struiken uit gelopen en begon verder te zoeken naar meer eten. Lionclaw sprong daarna in een snelle beweging naar voren. Snel beet hij het beestje dood. Hij legde het bij de vissen. De vissen waren erg groot. Hij miauwde om hulp van Dreamheart om de vissen en de muis mee naar het kamp te nemen. Hopelijk had Dreamheart zijn harde miauw gehoord. Hij ging naast de doos zitten en wachtte op Dreamheart.

Lionclaw draaide zich om naar Dreamheart en met een mond vol prooi zei hij:"Ga jij maar een prooi vangen. Ik ga naar het kamp en leg deze haas op de prooi stapel. Dan kom ik terug en ga verder met de controle." Dreamheart snorde even voorzichtig een voorlopig gedag en sprong weg om te gaan jagen. Niet veel later zag ze een jong konijn huppelen. Even likte Dreamheart haar lippen af en dook in sluiphouding. Jammer voor het beestje was hij op de verkeerde plek op de verkeerde tijd. Dreamheart sloop dichterbij en toen ze nog maar een muislengte afstand van het diertje was draaide het met zijn oortjes en draaide zich naar haar om. In een flits zag Dreamheart zijn oogjes groot worden en wou het op een lopen zetten, maar toen was het al te laat. Dreamheart dook bovenop hem en beet het dier dood. Ze begroef het diertje en liep even wat verder. Niet veel verderop zag ze nog een klein grijs muisje. Het was niet veel maar zou de honger wel stillen. Met een simpele sprong dook ze er bovenop en doodde het diertje. Dreamheart kwam overeind en hoorde een harde mauw. Duidelijk Lionclaw. Het klonk niet alsof hij in gevaar was, eerder alsof hij haar riep. Dreamheart likte even haar bebloede pootje af en pakte het levenloze lichaam van het muisje op en liep naar het konijn. Die pakte ze ook op met haar mond en liep in de richting van Lionclaw. Toen ze aankwam glimlachte ze even naar hem en ging zitten. Rustig sloeg ze haar staart over haar poten en spuugde haar prooi voor haar poten uit. "Ik zie dat je nog wat gejaagd heb?" Dreamheart glimlachte maar daarna kwam er weer een zorgelijke blik over haar gezicht. "het spijt me van net.." Murmelde ze en staarde verdrietig in zijn ogen.

Lionclaw wachtte nog bij de doos met vis. Toen hij Dreamheart hoorde aankomen achter zich draaide hij zich om. "Ik zie dat je nog wat gejaagd heb?" Miauwde Dreamheart. "Uhu" Was het enige wat Lionclaw nog uit zijn bek kon krijgen. Hij draaide zijn langharige zwartwitte vacht om naar Dreamheart. "het spijt me van net.. Zei op een fluistertoon en daarbij ontmoette zijn gele ogen de helder groene van haar. Dreamheart wist nog niet dat hij verliefd op haar was. De enige die dat wist zijn zijn goede vriend Stormtail. Een lange tijd bleven ze elkaar zo aankijken. De avond brak aan en de lucht kreeg een romantische roze oranje gloed. Op de klif waar ze stonden kon je de zonsondergang erg goed zien. Nu moet ik het haar vertellen! Dacht Lionclaw. Denk aan de woorden van Stormtail! Lionclaw keek haar nu recht in haar ogen. Toen legde hij zijn voorpoot op die van haar. "Dreamheart, Ik moet je iets vertellen." Hij twijvelde nog even en zuchtte. "Dreamheart, Ik wil het je al heel lang vertellen maar....." Hij kon het gewoon niet! Wat nu?

"Dreamheart, Ik moet je iets vertellen. Dreamheart, Ik wil het je al heel lang vertellen maar....." Dreamheart glimlachte even en rekte zich uit. "Wat is er dan Lionclaw? Je kan me alles vertellen, dat weet je toch he." Een warm gesnor kwam op vanuit haar borst en blij keek ze de kater aan. Iets kriebelde er in haar maag. Dreamheart wist niet precies wat. Even trok ze met haar oren en hielt haar hoofd schuin. "Wat is er dan Lionclaw?" Vroeg ze afwachtend op zijn antwoord en ging zitten.

(so kort)

"Wat is er dan Lionclaw? Je kan me alles vertellen, dat weet je toch he." Zei ze op een lieve toon tegen hem. Hij zuchtte even en keek nu recht in de heldere ogen van Dreamheart. Hoe moest hij het nou vertellen? De zon ging onder en de lucht kreeg een roze oranje gloed."Dreamheart, dit speelt al heel lang. Alleen mijn aller beste vrienden weten het. Ik ben verliefd op je. " Hij schoot naar voren en raakte lang en romantish de neus van Dreamheart aan. "De sterren schijnen niet zonder jou. ZOnder jou is mijn wereld leeg. Ik wil niet bestaan zonder jou." Zei hij erg romantish

FLUUUUUUUT!

"Dreamheart, dit speelt al heel lang. Alleen mijn aller beste vrienden weten het. Ik ben verliefd op je. " Hij schoot naar voren en raakte lang de neus van Dreamheart aan. Ze verstijfde even toen hij verder sprak. "De sterren schijnen niet zonder jou. ZOnder jou is mijn wereld leeg. Ik wil niet bestaan zonder jou." Dreamheart deed een stap achteruit en keek hem aan. Daarna schudde ze even haar kop maar snorde zacht. "Lionclaw, dit is erg... onverwachts. Ik... Ik..." Ze stapte vooruit en duwde haar neus tegen de zijne. Ze sloot haar ogen en bleef snorrend zo staan. Ja ze hielt ook van hem.

Toen Lionclaw zijn neus weer weg haalde miauwde Dreamheart iets tegen hem. "Lionclaw, dit is erg... onverwachts. Ik... Ik..." Toen stapte ze naar voren en drukte haar neus tegen de zijne. Zijn ogen straalden blijdschap uit. Toen Dreamheart haal neus weer terugtrok ging Lionclaw even zitten. Toen stond hij op en gleed met zijn flank lang die van Dreamheart. Hij was groter want Dreamheart's hoofd kwam tot zijn borst. "Hoelang al... Hoelang hou je al van me?" Vroeg Lionclaw. Hij was blij dat hij het haar toch gezecht had. Anders was dit moment nooit zo geweest. Hij staarde naar de sterren. Naar zijn ouders in de Zilverpels. "Bedankt Starclan. Zonder jullie was mijn leven niet compleet." Hij had nu wat hij altijd al naar verlangde. De liefde van Dreamheart...