I'm not alive, I merely bleed. [Open]

Hij had een van de hoogste punten van het territorium, afgezien van de bergen die voor hem verboden waren, uitgekozen om te beklimmen. Net als iedereen van de Tribe had hij gehoord van de vreemde groep katten die hierheen waren vertrokken. Zijn scherpe oren hadden opgepikt dat ze bekend waren voor Brindleleaf, die zich pas bij hen had aangesloten. Op het moment was Skyteller samen met haar en enkele anderen naar hun toegegegaan. Coyote was echter niet een van die katten, waardoor hij nu hier stond en niet daar met hen, al had hij dat we graag gewild. Het enige wat hij kon doen was van zijn hoge plaats neerkijken op het gebied waar de vreemdelingen bivakkeerden. Vanaf hier zag hij enkel de ingang van de grot waarin zij sliepen, de rest was onafscheidelijk hier. De kater zuchtte zachtjes terwijl een zacht briesje met zijn vacht speelde. Hij kon wist nog niet goed wat hij over de hele situatie moest denken, maar er hing voor hem een vies luchtje aan.

[Open]

Nieuwsgierigheid was een understatement wanneer ze het had over de nieuwe groep katten die was gearriveerd. Ze wist van andere katten dat ze op haar hoede moest zijn, dat ze deze katten niet kende en dat ze nooit zeker zou kunnen weten wat hun intenties waren, maar ze gaf anderen graag het voordeel van de twijfel. Brindleleaf kende ze daarbij ook nog, en ze vond Brindleleaf aardig. Niet dat dat veel zei: ze vond iedereen wel aardig. Met een vers gevangen konijn in haar bek banjerde de over de Highlands. Ze had de plek ietwat bewust uitgekozen, sinds ze enige kijk had op de nieuwkomers in het gebied. Ze vond het allemaal wel spannend, een beetje eng zelfs, maar ze liet zich er niet al te veel door afleiden. Ze bevond zich nog steeds in de dagelijkse gang van zaken: het jagen voor de Tribe was nog steeds haar prioriteit. Haar ogen vielen op een kater die een beetje alleen in het veld zat te turen. Ze identificeerde hem al snel als Coyote, een wat oudere to-be. Ze voegde zich aan zijn zei en legde de prooi voor haar neer. "Waar kijk je naar?" fluisterde ze, ze wilde hem immers niet laten schrikken.

Hij sloot zijn ogen kort even en ademde de frisse lucht die door de bergen heen woei in. Het liefst zou hij nog hoger zijn gegaan, naar de Eagle's peak. Hij kon zich indenken dat het uitzicht daar adembenemend was. Helaas voor de To-be was dat nog even off-limits, hij moest maar geduld hebben. Maar zodra hij een volwaardige Cave Guard was, zou hij die berg beklimmen. Zoveel had hij al uitgedacht. "Waar kijk je naar?" Hij keek opzij en zag dat een van de prey hunters, Sprout, zich bij hem had gevoegd. Zijn ogen gingen van het konijn dat ze had gevangen naar haar eigen groene kijkers. Ze had een wat rond gezicht dat haar een onwijs schattig uiterlijk gaf, maar dat zou hij niet zeggen. Een beleefde glimlach sierde zijn lippen en hij begroette haar met een knikje. "Goedemiddag Sprout that cradles flowers, " Zijn blik ging weer af naar de grot waar de vreemde katten vermoedelijk zaten. "Ik hoopte een glans van de vreemdelingen op te vangen, maar allas, het is te ver weg,"

De jongere kater glimlachte en groette haar, waarop ze wederom weer terug knikte. Ze was dol op dat soort kleine, vriendelijke beleefdheden. Als antwoord kreeg ze dat de to-be had gehoopt om de nieuwkomers te zien, maar tevergeefs. De katten waren iets te ver verwijderd van hun thuisbasis. Iets dat Sprout zelf ook maar jammer vond. Ze was ontzettend nieuwsgierig en wilde graag wat meer weten over de vreemdelingen. Toch was er iets dat haar enigszins tegenhield. "Ik zou ze ook wel graag willen zien," gaf ze toen toe met een knikje. "Ik vraag me af hoe ze zijn. En hoe lang ze hier zullen blijven." Straks gingen ze weg voordat Sprout er ook maar één te zien zou krijgen.

"Ik zou ze ook wel graag willen zien," Gaf ze toe en knikte. Coyote deelde haar nieuwsgierigheid. "Ik vraag me af hoe ze zijn. En hoe lang ze hier zullen blijven." Hij wendde zijn blik af en keek nogmaals bedenkelijk naar de grot, hun verblijfplaats. "Ik hoop niet al te lang, de kans lijkt mij groot dat hun aanwezigheid invloed zal hebben op onze prooi voorraad." Opperde hij en keek haar weer aan. Er was voor nu genoeg prooi om de tribe te onderhouden, maar dat zou anders zijn met zo'n grote groep mee-eters. Skyteller zou zich over het probleem moeten ontfermen, de kater vroeg zich af wat zijn oplossing zou zijn.

Onderwerp: Re: I'm not alive, I merely bleed. [Open]