Wavepaw zuchtte diep. Hij wilde het berggebied ontdekken! Hij wilde op avontuur! Maar in plaats daar van zat hij hier maar een beetje in de grot, terwijl iedereen in en uit liep. Zijn poot deed verschrikkelijk zeer, een van de rattenbeten was open gegaan toen hij langs de rotsen schuurde. Nu was hij helemaal stijf. Met geen mogelijkheid kon hij nu het kamp uit; ten eerste zou niemand hem laten gaan en ten tweede zou het ontzettend dom zijn. Met een stijve poot de bergen in was geen optie. Maar hij wilde hier niet achter blijven, terwijl iedereen buiten lol aan het maken was! Hij wilde jagen en op verkenning en.. Hij gromde zachtjes. Het was niet eerlijk. Met een norse uitdrukking op zijn gezicht liet hij zich vallen in zijn nest. Het was hier zo, ontiegelijk saai! Wat de anderen nu allemaal wel niet tegen kwamen. Hij had elders gehoord over allemaal grote en enge beesten die hier rond liepen. De bruine tabby fantaseerde verder, over een eng monster. Het was heel erg groot, maar alle clans konden samen werken en hem verslaan. Ze kwamen allemaal met geheven hoofd de grot binnen wandelen, en iedereen juichte ze toe. Mokkend duwde Wavepaw zijn hoofd nog verder in zijn warme nest. Hij wilde monsters verslaan! Straks kwamen ze allemaal terug met een cool verhaal en dan had hij het gemist! De kleine kater voelde zich plotseling ontzettend alleen. Het is niet eerlijk.
~ Open <3