Take me to Church

Een van de oudere katten had hem opgedragen vandaag mee te doen met de gezamelijke Cave Guard training die werd gegeven, iets waar hij een onwijze hekel aan had. Het was dé plek waar jonge, robuuste katten hun uiterste best deden om aan hun vrouwelijke rang genoten te laten zien hoe sterk ze wel niet waren. Coyote hoefde niets te maken te hebben met dat macho gedrag en al helemaal niet met de drukte die die trainingen mee brachten, maar gezien zijn mentor ziek was geworden en een oudere kat hem dit had opgedragen, had hij geen nee kunnen zeggen. Haast was zijn lontje opgegaan toen een van de katten hem uit had gedaagd, maar net op tijd was er een mentor tussen gekomen. Nu was echter zijn energie voor vandaag volledig op, waardoor hij de To-be's den in stapte en eigenlijk meteen wilde gaan slapen. Dat was totdat hij z'n goede vriendin River zag. Zij was zo'n beetje de enige voor wij hij nu nog wel energie had. "Goedenavond, River That Runs Downhill," Nog altijd gebruikte hij haar volledige naam, zoals hij dat bij iedereen deed. Hij liet zich vermoeid zakken in het nest naast de hare. "Hoe was je dag?"

"Rustig, moest helpen met de grot bewaken, niks interessant dus," Hij hield niet van kalme dagen, het gaf hem een rusteloos gevoel. Enkel zou hij het er voor over hebben gehd om zijn dag te switched met die van River. Liever rusteloos dan in gedwongen worden tot sociale interactie. "Jij? Je ziet eruit alsof je net de hoogste bergtoppen heb beklommen," Hij legde zijn kop neer op de rand van zijn nest en keek vermoeid voor zich uit. "Nu mijn mentor ziek is moest ik mee doen aan een groepstraining. Zo'n grote groep is niets voor mij," Hij liet het stuk dat hij bijna een kater was aangevlogen maar even achterwegen. "Heb je het gehoord over de reizende katten?"

Ah, ja, dat was waar ook. Hij keek haar even meelevend aan, niet precies wetend welke woorden hij moest spreken om haar te troosten. Gelukkig leek ze er zelf niet al te veel over in te zitten, want al snel genoeg veranderde ze mee met het onderwerp. De nieuwe katten, de indringers. "Ik heb er zelfs al twee ontmoet! Eentje was zelfs een warrior! dat klinkt toch echt wel een supercoole rang," Hij trok kort met zijn oor. Het klonk alsof ze ze wel zag zitten, iets wat hem zorgen baarde. Mochten ze überhaupt wel vriendschappelijke banden met hen onderhouden? Skyteller leek zich vriendelijk op te stellen tegenover de vreemdelingen, maar Coyote wist niet zeker wat hij ervan moest denken. Dit was immers hun gebied, wie dachten ze dat ze waren om zomaar binnen te walsen en te besluiten hier te blijven? "Hm,"mompelde hij dan ook enkel en ging er verder niet op in. "Ik heb er nog geen ontmoet, ik vraag me af wat ze hier zoeken,"

Ze leek even na te denken en haalde uiteindelijk haar schouders op. "Misschien gaan ze hier ook wonen..." Sprak ze bedenkelijk. Coyote hoopte van niet. Ze hadden zichzelf zomaar uitgenodigd en echt hartelijk leken ze ook niet te zijn. Hm. "Of ze zijn op doorreis? Ik hoorde iets over een journey van een van hun," Nu was het de katers beurt om luchtig zijn schouders op te halen. "Ik zou het niet weten, maar ik hoop eigenlijk niet dat ze blijven," Gaf hij eerlijk toe aan de mooi gevlekte poes. "De bergen zijn groot genoeg om de Tribe of Rushing Water te onderhouden, maar met zoveel katten erbij vraag ik me af hoe lang dat duurt," Zijn ogen gingen uit naar de uitgang van de grot waarin ze bevonden, waar de waterval naar beneden viel. "Eigenlijk wil ik ze met mijn eigen ogen gaan zien, maar ik denk niet dat Skyteller dat leuk zou vinden," En god forbid dat hij de regels zou breken, alsjeblieft zeg.

Zijn vriendin leek het probleem niet echt in te zien. "We kunnen toch altijd gaan? Het is niet dat iemand ons kan verbieden naar hun grot te gaan?" Miauwde ze twijfelend. Coyote keek op in haar goud-gele ogen. "Ik hoorde van een paar hunters dat ze in een oude grot zitten op het terrein, maar ik denk als je hu geursporen volgt je snel bij de cave komt waar ze zitten," Miauwde ze binnensmonds. De kater trok twijfelend met zijn oor. "Het moeten vast veel katten zijn, aangezien er blijkbaar meerdere clans zijn," Hij was razend benieuwd naar hun, wat hun 'clans' überhaupt inhielden en wat hun vreemde gebruiken waren. "Weet je zeker dat we daar niet voor in de problemen komen? Mogen we er gewoon heen gaan?" Mauwde hij twijfelachtig. Hij keek om naar de uitgang van hun grot.

-kort maar ik moest haasten (a)

"Niemand heeft het verboden right? Dus het is niet dat we iets doen dat niet mag," Verklaarde de poes bedenkelijk. Coyote twijfelde, ja, het was misschien niet nadrukkelijk gezegd, echter had ook niemand tegen hen gezegd dat het prima was dat twee onervaren Cave Guard To-be's even mochten gaan kijken bij een mogelijk vijandige groep katten. Hm. "Daarbij waarom zou het een probleem zijn? Het is enkel om de clans beter te zien!" Ze had een stralende glimlach op haar gelaat en glinsterende oogjes. Coyote glimlachte bij haar aanblik, iets wat hij niet vaak deed. River had een uitstraling als de zon, altijd optimistisch, altijd klaar om nieuwe dingen te zien. Het tegenovergestelde van hem, maar ach, opposites attract right? Iniedergeval zou River nooit moeite hoeven te doen om hem over te halen. "Ah, tegen jou kan ik ook geen nee zeggen,"verzuchtte hij plagerig, waarna de kater opstond en kort wat mos uit zijn vacht schudde. "Dames voor, hm?"