The hole in the mountain (Open)

Met grote zelfverzekerde stappen beklom de grote gespierde kater de rotsige bodem. Hij hield van de hoge pieken van de bergen. De harde wind die door zijn vacht woei, de hoogte en het uitzicht, de stilte. Bij Eagle's Peaks was het nooit druk vanwege het gevaar dat de adelaars konden vormen, en to-be's mochten hier überhaupt niet komen dus dat scheelde weer. Ice kwam hier wel vaak, de adelaars konden de grote kater toch niet aan. Hij verloor even zijn grip op een gladde steen maar kon zich net staande houden. Had het pas geregend hier? Hij liep rustig verder en was nu iets voorzichtiger met waar hij zijn poten neerzette. Zijn favoriete plekje was ondertussen vlakbij. Hij richtte zijn blik even naar boven en zag een grote adelaar voorbij vliegen met een bruin konijn aan zijn klauwen. Ice vond de vogels best wel indrukwekkend en had er veel respect voor. Toen de vogel uit het zicht verdwenen was sloeg de kater linksaf naar een heel smal pad dat er vrij onveilig uitzag. Aan de linkerzijde van het pad was een diepe afgrond en aan de rechterzijde bevonden zich rotsen. De wind rukte aan zijn vacht en dreigde hem in de diepte te trekken, maar hij wist zich staande te houden. Hij kwam hier immers elke paar dagen, hij was gewend aan deze omstandigheden. Een paar meter verderop kwam hij bij zijn schuilplaats aan. Het was niet meer dan een grote kier tussen de rotsen, maar toch comfortabel omdat je binnen uit de wind zat. Hij wurmde zich naar binnen, ging zitten, en meteen kreeg hij het weer warm. Toen spitste hij zijn oren. Hoorde hij nu voetstappen? Zuchtend stond hij weer op en stak zijn kop naar buiten om het eventuele bezoek te kunnen zien. Als iemand over dat gevaarlijke pad probeerde te wandelen kon die waarschijnlijk wel hulp van Ice gebruiken.

Open voor iedereen

Hij was lichtjes verbaasd toen een witte poes verscheen, maar verborg zijn verbazing zorgvuldig. Ze kwam steeds dichterbij, en had geen enkele moeite met het pad. Ach ja, soms onderschatte hij poezen, maar het was niet meer dan logisch dat zij ook prima overweg konden met de omgeving hier. Maar met die nieuwe rare katten in het gebied wist hij dat niet zo zeker. Ze waren niet gewend aan bergen. "Lig je lekker hier?" sprak de poes met een spottende ondertoon. Oh, was ze er zo een? Op zich had hij wel waardering voor katten die niet alleen kwamen slijmen. "Ja prima hoor." besloot hij te antwoorden. Hij kon niet anders zeggen dan dat deze plek hem beviel. "Ik vind het uitzicht wel mooi." voegde hij eraan toe. Het was een beetje jammer dat zijn rust nu verstoord was, maar hij kon er mee leven.

Gelukkig was de poes het eens met zijn mening over het uitzicht, dus dat betekende dat ze hem nog niet meteen naar beneden zou gooien. Hopelijk. "Heb je al iets nuttigs gedaan vandaag of was je van plan hier vakantie te gaan houden?" vroeg ze toen. Was ze hem nu aan het beschuldigen? Ach ja het was ook wel belangrijk dat iedereen zijn of haar taken goed uitvoerde, zoals het hoorde, dus ze had ergens wel gelijk. "Geen zorgen, ik heb vanochtend een das moeten wegjagen en er kwam ook nog eens een Rogue langs." beantwoordde de kater haar vraag. Het was niet zo dat hij hier de hele dag op zijn kont zat en helemaal niks deed voor de Tribe, over het algemeen was hij loyaal. Maar als zei deze vraag aan hem stelde mocht hij die best ook aan haar stellen. "En wat heb jij zoal gedaan vandaag?" het klonk niet beschuldigend, meer oprecht geïnteresseerd.