|
| Nath 204 Actief "No one hurts my family and lives. No one."
| |
| Onderwerp: Running in the nighttime za 3 jun 2017 - 17:20 | |
|
"WILLOW!" Zijn stem ebde weg in de verte toen de coyote zijn geliefde te pakken kreeg. Talon wilde terug vechten, Willow redden, maar er was al geen bloed meer en alleen een idioot zal een coyote in zijn eentje bevechten. Hij deed een aantal stappen naar achteren terwijl tranen zijn ogen vulde en de ogen van Willow leeg waren, bloed langs haar vacht stroomde en haar bekje open hing terwijl de Coyote met haar aan de haal ging...[/i] Hard hijgend werd Talon wakker. Het was weer één van die nachten dat zijn verleden hem achterna ging. En zoals gewoonlijk ging zijn blik als eerste langs zijn familie, geliefden. Alles was oké, er was alleen een ding die niet klopte, die ook nooit zal kloppen en dat was de leegte naast zijn zijde. De plek van Willow. Talon stond op uit zijn nest van veren en plukte er een aantal uit zijn vacht. Het was nacht en de maan verlichtte op het moment de Cave of Rushing Water. Meteen verliet hij zijn nest en de Cave om er op uit te gaan. Hij moest zijn poten strekken, tot rust komen. Buiten de Cave begon hij te rennen. De omgeving was voor hem normaal, hij wist gemakkelijk elke losse steen te vermijden en geen misstap te maken. Rennen door de bergen was voor hem niet anders dan voor een hert rennen over de heide. Hij bleef rennen, terwijl de zachte nachtwind hem liet afkoelen, tot rust liet komen terwijl de nachtmerrie, de herinnering, ook langzaam weer afstand nam.
- Eerste post voor Thornfang
- <3:
|
| | | Freedje 531 Actief
| |
| Onderwerp: Re: Running in the nighttime ma 5 jun 2017 - 19:48 | |
| Thornfang’s ogen gingen open en hij merkte dat zijn hart sneller aan het kloppen was. Dat toonde aan dat hij een nachtmerrie had gehad, maar geen idee had welke nachtmerrie. Soms kwam dat wel eens voor en dan probeerde hij zich te herinneren waarom hij zo van slag zijnde wakker werd, maar hij kon zich nooit herinneren wat er was gebeurd. Waarschijnlijk zou het wel weer iets met Sinclaw zijn. Sinds ze een soort van uit elkaar waren gegaan, gebeurde het vaker dat Thornfang oftewel helemaal niet kon slapen oftewel nachtmerries kreeg. Hij dacht niet dat hij ooit nog van een andere kat zou houden. Hij dacht niet dat hij ooit nog een andere partner zou vinden en dat hij de pijn die zich elke dag maar weer in zijn borst nestelde ooit zou kunnen vergeten. Eerst zijn moeder, toen zijn dochter en nu was Sinclaw ook nog eens weg, al was ze misschien niet dood. De band tussen Wolfpaw, Feverpaw, Ferretpaw en hemzelf had precies ook wat gas teruggenomen en Thornfang vroeg zich af waar hij dit allemaal aan verdiend had. Hij hoopte dat Stainedkit had kunnen ontsnappen en haar weg weer naar hun zou vinden, maar hij wist dat dat onmogelijk was voor een kitten. Als ze hun niet terug kon vinden, hoopte hij dat ze ergens opgevangen werd door een andere groep katten. Wie weet zou hij ooit nog wel eens teruggaan naar die plek. Als zijn dochters oud genoeg waren en Sinclaw geen vat meer op hun kon hebben, zou hij dat waarschijnlijk ook wel doen. Maar nu wilde hij in de gaten houden hoe de training van Feverpaw verliep, hoe Wolfpaw omging met haar omgeving en hoe Ferretpaw’s karakter zich zou ontwikkelen. Hij kon zich voorstellen dat de breuk tussen hun ouders niet gemakkelijk kon zijn voor hun, hoewel hij geen idee had of ze daar zelfs wel volledig van op de hoogte waren. De ShadowClanner onderdrukte een zucht, ging naar buiten en liep maar gewoon een kant op. Het maakte hem zelfs niet meer uit waar hij heen zou gaan, als hij maar even verwijderd was van de Clan cats en zijn ellendige leven. De tom keek verwonderd op toen hij een andere kat hoorde naderen en merkte algauw dat het geen Clan cat was. Het was één van die Tribe cats waar hij over gehoord had. Met een alerte houding en zijn rug wat omhoog wachtte de tom totdat de Tribe cat voor hem zou komen te staan.
|
| | | Nath 204 Actief "No one hurts my family and lives. No one."
| |
| | | | Freedje 531 Actief
| |
| Onderwerp: Re: Running in the nighttime zo 18 jun 2017 - 18:42 | |
| Hoewel het beboste gebied wel een beetje op zijn gebied thuis leek, kon Thornfang niet echt zeggen dat hij zich hier ooit thuis ging voelen. Hij begon steeds meer en meer te geloven dat er een vloek rustte op deze reis en dat ze gewoon verstandig thuis hadden moeten blijven, dat dit allemaal nooit gebeurd was als Tallshadow geen leader was geworden en Acorndust geen deputy. Zijn moeder had deze beslissing namelijk nooit gemaakt. En al zeker niet goedgekeurd. Zij zou haar trots achterna zijn gegaan en thuis zijn gebleven. Thornfang geloofde bijna niet meer in StarClan, had niet echt het gevoel dat StarClan ook maar op één moment over hun waakte. Misschien deed StarClan dat al niet meer in hun eigen gebied, misschien deed StarClan dat niet meer sinds ze besloten hadden om op reis te gaan, maar iets was er mis gegaan. Iets was er gruwelijk misgegaan en hij was daar nu de dupe van. Hij en zijn drie overige dochters, want Feverpaw had dat kreng als mentor gekregen. Dat kreng waarop hij eerst blindelings verliefd was geweest, dat kreng die hij eerst blindelings gevolgd had. Hoe had hij zich zo kunnen vergissen? Thornfang knipperde met zijn ogen toen de tom voor hem weer begon te spreken. In het heldere maanlicht merkte Thornfang op dat de tom een zwarte pels had en groene ogen. “Geen zorgen?” Hij fronste. “Een van mijn vier dochters is mogelijk dood, mijn partner blijkt een bitch te zijn en heeft me verlaten, mijn Clan begint té vriendelijk te worden naar de andere Clans terwijl we eerst altijd zo onze afstand hielden en jij vertelt me om me geen zorgen te maken?” Hij keek de tom ongelovig zijnde aan. “Wie ben jij eigenlijk?” Hij keek de tom vijandig aan. “Wie zijn jullie allemaal eigenlijk? Ik geloof dat ik een belangrijk onderdeel heb gemist toen we hier aan kwamen.” Zijn vijandige houding ging ietwat weg, maar zijn groengele ogen keken de tom strak aan terwijl hij wachtte op antwoord.
|
| | | Nath 204 Actief "No one hurts my family and lives. No one."
| |
| Onderwerp: Re: Running in the nighttime do 22 jun 2017 - 0:49 | |
| Talon kreeg een waterval aan informatie over zich heen toen hij die twee woorden had uitgesproken naar de grijze kater toe. Zo had Talon het niet bedoeld, maar dat ging hij niet zeggen, dat deed er niet toe. De woorden die echter allemaal op hem afgestroomd waren zorgde er wel voor dat de kater zelf ook wat strakker ging staan en zijn blik toch wat feller werd. "Dít is ons gebied, wees blij dat jullie hier mogen verblijven," sprak Talon fel terwijl hij een stap naar voren deed. "Het spijt me voor je dat jullie het niet makkelijk hebben op dit moment en het spijt me ook voor je van je dochter en je je partner," ging hij verder. "En ik zou me best willen voorstellen, en de Tribe waar ik in leef, als jij besluit met iets meer respect tegen mij te spreken," ging hij verder. "Jullie zijn hier te gast, wij niet, ik niet." Talon vernauwde zijn ogen en probeerde zijn houding zo kalm mogelijk te houden, al kwam er een soort felheid vanaf en zou Talon beslist niet wegduiken voor een gevecht, als die er aan zat te komen.
- <3:
|
| | | Freedje 531 Actief
| |
| | | | Nath 204 Actief "No one hurts my family and lives. No one."
| |
| Onderwerp: Re: Running in the nighttime za 8 jul 2017 - 18:15 | |
| Talon luisterde naar de woorden van de clan kat en voelde zijn nek haren langzaam overeind komen bij elk woord die hij uitsprak. Wat een respectloze haarbal. Ze mochten blij zijn dat ze hier mochten verblijven, dat de Tribe zo gastvrij was. De kater leek duidelijk niet iemand te zijn die slim was, zo te horen. De tribe hadden geen buren, hoefde niet per se grenzen aan te leggen en waren vrij verwelkomend voor de gene die hun gebied betraden. Echter waren de tribe katten geen grotere groepen katten gewend, zoals deze clankatten én toch, toch waren de clankatten welkom, voor zo lang dat zou duren. Talon hief zijn kop verder op en keek recht in de ogen van de clan kat. "Probeer je hier een gevecht uit te lokken, clan kat?" Sprak Talon kalm. "Respect verdien je, je krijgt het niet op je schoot gelegd en zoals jij je nu gedraagt, verdien jij geen respect, clan kat," ging hij verder. "Val me aan als je wilt, uit je woedde op mij, maar weet dat zo'n actie grote gevolgen kan hebben voor jou clan," ging de kater verder. Zijn woorden waren fel en beheerst. Talon was een goed getrainde Guard en had flink wat ervaring. Hij onderschatte de clan kat niet, nee, hoogstwaarschijnlijk zaten ze op gelijk niveau, maar hem aanvallen kon grote consequenties hebben. De tribe kon er namelijk ook voor kiezen om de clan katten te gaan verjagen en dan mochten ze het gaan uitzoeken.
- <3:
|
| | | Freedje 531 Actief
| |
| | | | | Onderwerp: Re: Running in the nighttime | |
| |
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |