Rolex

De grote bruine tom bemodderd en al had het Shadowclan gebied verlaten en strompelde nu wat over het oude Riverclan landschap. Een tijdje geleden hadden hier nog vele katten geleefd, allemaal volgens de clancode en leidend door een Clanleader maar nu was alles stil. Het was nu paar kleine weekjes geleden dat de clans vertrokken waren en Viperstrike had nog geen dag spijt van dat hij achtergebleven was. Wat zou er gebeurd zijn geweest als hij mee gegaan was? Zouden de elders die hij had opgevangen gestorven zijn van de honger? Misschien zelfs uitdroging ondanks de oneindige regen die sommige dagen viel. Sommige oudere katten konden niet eens meer hun nest uitkomen dus het was maar goed dat hij er was. De stevige Shadowclan warrior bewoog zich veder door het Riverclan gebied zoekend naar katten die misschien net als hij hier rondzwermde. Het kon toch niet dat hij als enige achtergebleven was? Waren de andere clans dan net zo harteloos geweest als Shadowclan om de katten zo achter te laten als ze niet in staat waren om de reis te maken. Viperstrike kneep zijn ogen tot spleetjes en drukte zijn grote puntige oren in zijn nek terwijl hij veder zocht. Hij had de afgelopen dagen tijdens de zorg van de elders een paar keer door de andere terratoriums gelopen je wist immers nooit als er nog een kat was die zijn hulp nodig had.

- Duskdweller 1st

De regen had half het terratoirum onder water gespoeld dus droge poten zou de tom zeker niet houden. De massieve Shadowclanner liet zich dus ook in een het water zakken en zwom zo goed als hij kon naar de overkant. Het was ijskoud en de stroming was hard maar met de spieren die onder zijn bruin gestreepte vacht lag kon hij het voor nu prima redden. Als die Riverclannertjes het konden dan kon jij het ook. Tegen de tijd dat hij de meeste waterstromen had gehad was de zon al zachtjes aan het zakken. Niet veel dat het donker werd maar wel dat het aantoonde dat het al rond de avond werd. Viperstrike wierp een blik over zijn schouder richting het gebied kijkend waar hij de elders had gelaten. Ze zouden vast al weer zijn hulp nodig hebben maar de tom kon nog niet weg hij was er al bijna doorheen en een raar gevoel in zijn buik zei dat er misschien toch kans was van leven hier. Viper schudde dus ook het water uit zijn vacht en begon weer te lopen, zijn zintuigen op scherp tot hij eindelijk een geur oppikte en nog een verse ook. Het was geen Rogue geur of die van Bloodclan die hij de laatste tijd vaker rook nee het was echt een clankat. De border van Riverclan begon langzaam te vervagen maar toen hij deze verse geur rook wist hij meteen dat er een achtergebleven Riverclanner hier liep. De grote tom versnelde zijn pas en begon de geurlijn te volgen tot hij een grijze vacht tevoorschijn zag komen. De ander had een vis in zijn bek en hoe erg hij ook Riverclan vroeger had gehaat kon hij niet verbergen dat hij stiekem eigenlijk wel een sprongetje van geluk maakte. Viper zwiepte met zijn staart en liep naar de tom toe, met druppels water spetterend om hem heen toen hij door een grote plas heen liep. "Nooit gedacht dat ik hier nog een oud vijand zou tegen komen" Mauwde hij, zijn mondhoek lichtjes opgetrokken. Starclan wat voelde het goed om een clankat te zien. "Ik dacht dat Riverclan met de rest vertrokken weren?"