Welcome to the karma cafe

Onderwerp: Welcome to the karma cafe ma 8 mei 2017 - 11:23

No Menu;

Met een forse tred liep de zilveren apprentice de grot binnen. Zijn tweekleurige ogen zochten even rond waarna een zucht langs zijn lippen gleed. Hij wist niet zeker hoe hij dit zou aanpakken maar het leek hem het beste als hij gewoon een Windclanner aansprak en een thunderclanner en zou vragen om de beide leaders en diens deputy te halen als dat mogelijk was. Het feit dat zijn broer was aangevallen en ook nog eens verwond was door een windclanner kon hij niet uitstaan. Het had geroken naar windclan, en de ander had het gezegd dat het er een was. Met een zwiep van zijn staart wenkte de grote kat even een warrior naar zich. Gelukkig was deze kat vriendelijk genoeg naar hem toe te komen. "Zou je Everstar, Oceanbreeze, Thornface of Silverstar even kunnen halen?" vroeg hij even rustig aan de kat. Deze knikte even rustig en Silverpaw glimlachte dankbaar naar deze. Het was fijn nog wat behulpzame katten rond zich te hebben. Al snel verdween de thunderclanner in kwestie om de rangen te gaan zoeken, als ze tenminste dichtbij waren. Een van de rangen was genoeg om zijn verhaal tegen te doen. Maar het was zeker een kwestie die aan het licht gebracht moest worden. Toen hij even omkeek wandelde hij naar Longpaw toe en gaf hij zijn bloedende broer een likje. Hij was vast ook in shock dus het leek hem het beste als hij misschien een Medicine cat kon vinden voor de job. De zilveren kater keek dan ook op en keek even rond. De scherpe geur van bloed had nu wel al de aandacht getrokken. maar ook vast de geur van licht angst die Longpaw bij zich droeg. Het was ook niet vreemd. Nijdig sloeg Silver even met zijn staart waarna hij zuchtend terug keek naar zijn broer. "Het komt goed Long," zei hij kalm met een glimlach. "Dus wees maar rustig," en hij gaf hem nogmaals een likje over zijn kop en schouder.

You will get served what you deserve.

- Eerst Thornface/Silverstar, Everstar/Oceanbreeze, Longpaw, evt medicine cat's mogen ook posten om Longpaw te helpen, hij heeft een paar krassen en bloed!
Verder nog gesloten voor andere katten (:

Na zich even te hebben uitgerekt, keek Thornface richting de ingang van de enorme grot. Voor nu had hij wel alles geregeld wat er geregeld moest worden en hij zat eraan te denken om zo meteen met een patrouille op jacht te gaan. Voordat hij echter de kans kreeg om aan mogelijke deelnemers te denken, zag hij dat een ThunderClankat wel erg doelgericht op hem af kwam. De bruine kater bleef dus even staan waar hij stond, waarna hij luisterde naar wat de warrior hem te zeggen had. Twee apprentices die naar hem vroegen? Niet goed wetende wat hem te wachten stond knikte Thornface kort naar de warrior, waarna hij op de twee apprentices af liep.

Al snel drong de geur van bloed zijn neus binnen en kort daarna zag hij inderdaad twee van ThunderClan’s nieuwste apprentices. Thornface versnelde zijn pas, bang dat één van hen zwaargewond zou zijn, en al snel stond hij bij hen. Het ontging de bruine kater niet dat één van hen een bloedende wond op zijn hoofd had, maar op het eerste gezicht leek hij op zijn minst buiten levensgevaar te zijn. "Longpaw? Silverpaw? Wat is er gebeurd?" vroeg hij wat ongerust, terwijl hij van de ene apprentice naar de andere keek. "Zijn jullie aangevallen?"

Tags: (just in case) Longpaw en Silverpaw

De reis was verschrikkelijk. Het was stil, zo stil. Hij kon niets uitbrengen, niks verwoorden. Hij wist ook niet wat hij moest zeggen. Alles wat hij wilde zeggen was de waarheid, maar dat kon hij niet vertellen. Het maakte hem bang, het was een drukkend gevoel op zijn borstkas. Silverpaw leek er zeker van zijn zaak te zijn, waardoor hij even knipperde en slikte. De kater wenkte dan ook meteen een kat in de grot, waarop Long langzaam achter Silverpaw aan stapte naar binnen. Silverpaw liep even weg, waarop Long ging zitten en trilde. Hij voelden ogen prikken en alles in hem hoopte dat die ene Tigergaze niet aanwezig zou zijn in de grot op dit moment. Hij keek even op toen hij een likje kreeg, maar sloot zijn ogen al snel. Hier zou hij veilig zijn, toch? "Het komt goed Long," klonk er kalm van Silver af, waardoor hij zijn ogen weer opende en de kater met een glimlachje op zijn gezicht zag. "Dus wees maar rustig," en na die woorden kreeg hij weer wat likjes van de ander, waarop Long langzaam knikte en op zijn lip beet. "I hope so..." sprak hij zachtjes tegen de kater, waarna hij slikte. Al snel zag hij Thornface hun kant op komen, de nieuwe deputy van de clan. "Longpaw? Silverpaw? Wat is er gebeurd?" klonk er ietwat ongerust van de deputy af, waarop Long even trilde en weg keek. "Zijn jullie aangevallen?" Long keek langzaam naar de deputy, waarop hij langzaam knikte en zijn ogen trillend sloot. Het was eerder hem alleen dan Silverpaw... maar hij moest toch echt een reactie geven.

Oceanbreeze was nooit moeilijk te vinden, al hoewel voor de Thunderclanner die haar kwam halen misschien toch wel. Ze liep altijd rond in de buurt van de clans en droeg dingen over aan andere Windclanners, zorgde voor haar kittens en regelde nog wat er geregeld moest worden. Everstar was wat ziekjes en dus had Oceanbreeze haar aangewezen op het relatief rustige moment dat ze hadden en dat ze beter aan kon sterken. Iedereen moest aansterken, ook Oceanbreeze. Zeker nu ze er bijna zeker van was dat ze drachtig was, een nestje verwachtte van niemand minder dan Tigergaze. De robuuste bengaalse kater van de clan. Hoewel de zwangerschap nu al zwaar was liet ze er nauwelijks wat van merken. Ze zou het in de gaten houden en haar lichaam zoveel mogelijk rust gunnen. Hoe dan ook, ze was er nog steeds beter aan toe dan haar Leader waardoor ze dan ook meteen met vlugge passen richting de commotie liep, waar de Warrior haar op gewezen had. Haar blauwe ogen stonden zacht en vriendelijk terwijl ze de geur van bloed en angst volgde. Thornface, een kater die pas net Deputy was, was ook al ter plaatse en even zuchtte ze opgelucht. Ze kende de twee Apprentices enkel van gezicht en dus was het beter dat een clangenoot er was om ze te helpen. De kater was vast wel in staat zijn clangenoten te begeleiden. Een bloedende wond leek op het gezicht van een bruin gestreepte Apprentice te staan waardoor ze even vragend en een tikkeltje verward haar blik op de zilverkleurige kater wierp die duidelijk de ander probeerde gerust te stellen. Ze nam stilzwijgend plaats naast de Deputy van Thunderclan terwijl ze haar staart om haar poten heen sloeg. De geur van bloed deed de neiging van kokhalzen weer opkomen, natuurlijk haar lichaam nam het niet voor lief af, toch verdrong ze de ongewenste lichamelijke klachten waarna ze haar kop op Thornface richtte. "Is er al een Medicine Cat gehaald?" Mauwde ze zacht, haar stem een rustige trilling en bijna melodieus. Ze had door dat hij er al wat langer was en wist niet wat er gebeurd was. Ze kon gokken dat er een gevecht had plaats gevonden, de wonden zagen er wel zo uit. Echter hoopte ze niet dat, dat de reden was dat ze geroepen was. Hadden haar clangenoten zich niet koest gehouden? Was er nog een kat die achter iedereens rug om leugens verspreidde. En had ze niet Everstar nodig bij haar zijde om dit te doen? Ze had het idee dat Thornface waarschijnlijk meer wist dan zij deed, aangezien hij er al langer leek te zijn. Vragen naar extra details deed ze niet, eerst moesten beide Apprentice's gerust gesteld worden en de bruine in ieder geval een Medicine Cat zien. Praten kon altijd nog, zeker als de wond niet levensbedreigend was.

Zijn broertje was helemaal van slag. het maakte hem een beetje van slag. Toen hij den ook zag hoe Thornface hun kant op kwam gaf hij hem een likje over diens wang. "Maak je geen zorgen Long, ik zal het praten wel doen, dus richt jij je maar op rustig worden, okay?" snorde hij zacht voordat de bruine deputy hun had bereikt. "Longpaw? Silverpaw? Wat is er gebeurd?" Klonk er van Thornface af, hij knipperde even rustig en keek even op naar de ander, ookal was het voor de grote apprentice niet zo'n moeite. "Zijn jullie aangevallen?" Longpaw knikte en SIlverpaw opende zijn mond meteen. "Longpaw is aangevallen door een Windclanner," zei hij rustig. Toen Oceanbreeze zich ook bij hun voegde knikte hij even met een klein glimlachje naar der als begroeting, maar zijn blik werd al snel terug wat neutraler gezet. De glimlach gleed van zijn lippen af en vervaagde. "Mijn broer is dus aangevallen door een Windclanner, zoals ik dus al heb gezegd..." zei de zilveren tabby. "Hij was helemaal in paniek toen hij tegen me aan knalde. Hij vertelde me dat het een bruine, gevlekte windclanner was," zei de kater even. "Eentje met gele ogen," zei het jong kalm. "Een Bengal, nietwaar Long?" zei hij even terwijl hij zijn ogen bezorgd op zijn broer richtte en hem weer een lik gaf. "Als ik me niet vergis... Is dat Tigergaze... Toch?" zei Silver even waarna hij de windclan deputy rustig aankeek, ookal was er duidelijk te zien aan zijn houding dat hij het niet zo fijn vond dat dit was gebeurd.

De gewonde apprentice knikte enkel als antwoord op zijn vraag, waarna Silverpaw uitlegde wat er precies was gebeurd. Thornface keek hem ietwat verrast aan. Een WindClanner die een ThunderClan apprentice verwondde? Zomaar? Voordat hij de kans kreeg om verder te vragen, kwam Oceanbreeze ten tonele. Ergens was Thornface opgelucht dat de WindClan deputy de rest van het verhaal ook zou horen, want als er een duidelijke schuldige was zou zij deze in het beste geval meteen kunnen aanspreken. Zodra ze zich naast hem had geïnstalleerd, keek ze hem aan en vroeg zacht of er al een Medicine Cat bij was gehaald. "Nog niet," antwoordde hij, waarna hij vlug om zich heen keek en de eerste de beste warrior aansprak om er een Medicine Cat bij te halen. In een andere situatie had hij dat misschien zelf gedaan, maar hij had het gevoel dat hij het verhaal van de apprentices het best zo snel mogelijk moest aanhoren.

Zodra de andere warrior op zoek was gegaan naar een Medicine Cat, keek Thornface de apprentices weer aan. Silverpaw nam weer het woord en de bruine kater luisterde aandachtig. Hij kneep zijn ogen nadenkend tot spleetjes toen de apprentice een beschrijving gaf van de belager. Een bruine, gevlekte WindClanner met gele ogen… Doelden ze op Tigergaze? Nog voordat hij het kon zeggen, had Silverpaw de naam zelf al genoemd. Thornface liet zijn blik nog even nadenkend rusten op de twee apprentices, waarna hij Oceanbreeze weer aankeek. Zij zou dit als WindClanner beter moeten kunnen inschatten dan hij. "Denk je dat Tigergaze tot zoiets in staat is?" vroeg hij voorzichtig.

Net op het moment dat Rousepaw klaar dacht te zijn met haar taken kwam er een warrior haar kant op gesneld. In zo min mogelijk woorden werd er verteld dat er een Thunderclan apprentice gewond was en dat een Medicine cat moest komen. Mistgaze was zo snel nergens te bekennen dus was het tijd voor haar om in actie te komen. Meteen sprintte ze met de warrior mee naar de plaats waar het zich bevond. Twee Thunderclan aprentices en de Deputies van de Thunderclan en Windclan. Hier was meer aan de hand dan een simpele wond. De zilvertabby knikte begroetend naar de katten maar liep wel meteen door naar Longpaw. Er zat inderdaad een wond op zijn hoofd. Gelukkig geen extreem grote die zijn leven in gevaar zou kunnen brengen. "Blijf hier even rustig zitten, ik ben zo terug." Meteen draaide ze zich om en rende terug naar de plaats waar ze nu al de kruiden bewaarde. Rousepaw pakte wat goudsbloem blaadjes in haar bek en begon die zorgvuldig fijn te kauwen. Ook wond ze wat spinnenwebben om haar voorpoot en bewoog zich weer terug richting de groep katten zonder op die poot te gaan staan. Bij het groepje katten nam ze weer plaats voor de bruine tabby. "Nu even stil blijven zitten", mompelde de kattin met het prutje in haar bek. Ze tufte er wat van uit op haar poot en bracht het voorzichtig aan op de kop van de kater. Vervolgens bracht ze de spinnenwebben voorzichtig over de wond aan. "Dat zal het bloeden goed stoppen. Ik wil dat je de komende dagen even rustig aan doet met het trainen en jagen tot de wond goed dicht is. En heb je verder nog ergens pijn of een vervelend gevoel?"

Silver vertelde hem dat het goed zou komen, waardoor hij even langzaam knikte. Vast wel... Hij hoopte maar gewoon dat het goed zou komen. Het duurde niet lang voordat er een tweede kat bij kwam, die hij herkende als Oceanbreeze, de deputy van WindClan. Hij slikte even, hij was bang... Silver begon zijn verhaal te vertellen aan de twee deputy's, terwijl hij er trillend bleef zitten. Het feit dat hij was aangevallen maakte hem eigenlijk niet heel erg veel uit... het feit dat hij bedreigd werd en dat hij moest liegen om met rust gelaten te worden... Dat maakte hem bang. Al snel kwam ook ondertussen Routpaw, hun medicine cat apprentice. Ergens vond hij het wel fijn dat dit gewoon hun eigen medicine cat apprentice was... en niet van een andere Clan. Niet dat het erg was, maar het voelde op dit moment gewoon veiliger. "Blijf hier even rustig zitten, ik ben zo terug." klonk er van de poes af, waarop hij even langzaam knikte. Al snel kwam de poes terug, met spinnenwebben rond haar poot. "Nu even stil blijven zitten" mompelde de poes met een prutje in haar bek. Ze tufte er wat uit op haar poot, waarna ze het op zijn kop aan bracht, waarop hij zijn ogen even sloot. Het was een raar gevoel, dat zeker. Daarna kwamen de spinnenwebben op zijn wang, waarop hij even langzaam knipperde. Hij wist niet echt wat te zeggen of te doen... Het was maar beter dat Silver het vertelde... Echt... Want op dit moment had hij het waarschijnlijk niet eens goed kunnen uitbrengen. "Dat zal het bloeden goed stoppen. Ik wil dat je de komende dagen even rustig aan doet met het trainen en jagen tot de wond goed dicht is. En heb je verder nog ergens pijn of een vervelend gevoel?" Hij schudde langzaam zijn hoofd en keek even naar de oudere poes met dankbare ogen. "Bedankt.. Rousepaw..." sprak hij zachtjes tegen de poes, waarna hij even respectvol voorzichtig naar haar knikte.

Onderwerp: Re: Welcome to the karma cafe