Viva la vida

Onderwerp: Viva la vida ma 26 jun 2017 - 13:01

I walked across an

empty land

Ivywing genoot van het zonnetje op haar witte vacht. Ze zag er beter uit dan een tijdje geleden, toen ze nogal grauw was geweest vanwege haar zwangerschap. Nu voelde ze zich een stuk beter, een stuk gezonder. Nu kon je weer zien hoe prachtig ze eigenlijk was. Met haar vacht zo wit als sneeuw, ogen zo blauw als de lucht en een zacht roze neusje. Ze leek zoveel op haar moeder. Ivywing was iets voor de grot gaan zitten, want daarbinnen was niet echt veel zon.

Met haar blauwe ogen volgde ze een rossige kater die langs haar heen wandelde. Vannacht had het geregend, dus er lagen wat poelen met water in de buurt van de cave. Zonder er echt over na te denken haalde ze speels uit met haar poot naar het water, om zo een paar druppeltjes zijn kant op te spetteren. "Goedemorgen, doornroosje," zei ze met een kleine glimlach terwijl ze de kater aankeek. Ze had al lang niet meer met haar vrienden gesproken.

Leopardspirit

Onderwerp: Re: Viva la vida ma 26 jun 2017 - 13:37

De vuurrode kater keek kort om zich heen voordat hij zijn prooi oppakte en hier rustig mee naar de grot toe liep. Hij had een hekel aan alle clans bij elkaar, maar echt veel keuze had hij niet. Naja, op spontaan de clan uit gaan na dan, al had hij geen behoefte aan het loner leven. Alles behalve. De kater was zeer op zijn connecties met andere gesteld. Hij kon ze gebruiken. Daar draaide immers alles om. Over hoe hij gezien werd, over hoe zijn leven was. Alles draaide om hem, basicly. Maar hij was nog niet de grot in toen iemand weer besloot om van zijn aanwezigheid te genieten, want hij voelde wat water tegen zijn pels aankomen. Hij grinnikte even charmant om hierna naar de kattin toe te lopen, om de muis op de grond te leggen. "Tut tut tut" Hij tikte met zijn staart tegen haar rug aan. "Van ons twee ben jij echt eerder het doornroosje, mooi liggend in de zon, wachtend tot een kater zoals ik met de vangst terug komt" Hij ging sierlijk door zijn poten in een buiging om zo even te wachten, maar zodra hij omhoog kwam liet hij zijn snuit bijna de hare raken, nog altijd met een zelfverzekerd glimlachje. "Hmm, maar als queen heb je dit recht, of niet soms?" Spon hij plagend, om het muisje nu bij de witte schoonheid te leggen en zelf bij haar te liggen. Zijn rode vlekken glommen bijna goud zodra de zon deze raakte. Oh, hij wist heel goed wat hij deed~

Onderwerp: Re: Viva la vida ma 26 jun 2017 - 13:51

I walked across an

empty land

Toen ze de bekende rossige vacht gezien had was het geen moeilijke keuze geweest om haar poot uit te steken en zijn aandacht te trekken door hem een beetje nat te spetteren. Ze had altijd een goede band gehad met Leopardspirit, de jongste zoon van hun voormalige leader Innerstar. Zelf was ze de enige overgebleven dochter van het eerste nest van Snowynight en Thrushdive. Winddancer was dood, iets wat vreselijk was geweest voor de queen. Juist toen ze haar zusje het hardst nodig had, was ze er niet meer.

Ze voelde hoe de kater met zijn staart tegen haar rug aantikte en keek hem met een kleine grijns aan. Hij ging door zijn voorpoten en de witte kattin grinnikte even kort, haar rossige vriend was altijd zo'n charmeur. "Inderdaad," zei ze toen hij zei dat ze zeker het recht had om te wachten op haar prooi nu ze een queen was. "Bedankt voor dit verse ontbijt, Leopardspirit." Ze sprak zijn naam expres volledig uit, dan leek het wat formeler. "En? Nog gevochten tegen slechteriken tijdens je queeste om ontbijt te vangen?" vroeg ze terwijl ze een hapje nam van de muis en de kater aankeek met haar heldere ogen.

Onderwerp: Re: Viva la vida ma 26 jun 2017 - 15:57

Hij bleef liggen met die schuine grijns op zijn kop gelaten. Het was een subtiele, misschien eerder een smirk te noemen. Maar het werkte voor deze situatie. Ivywing was een goede vriendin en tja, hij vond het niet erg om met haar gezien te worden. Ze was knap, van puur bloed. Natuurlijk waren haar kittens een nadeel, onzuiver. Maar tja, hij zou ze niet blaimen, niet de kittens zelf. Al moest hij natuurlijk fronzen bij het idee dat zijn vriendin het had willen doen met een Riverclanner. Hij vroeg zich af hoe lang het haar had geduurd voor die stank uit haar pels was. "Het is mij een eer" Verbrak hij even zijn gedachte om antwoord te geven op het bedankje van de ander. Leopardspirit had altijd wel goede manieren, al was prince charming level zelden van pas. "Maar natuurlijk mijne vrouwe" Ging hij zonder blozen verder, waarbij hij zijn lange lichaam uitrekte. Wat was hij toch een showboat. Maar hey, hij was goed uitzicht, Ivy zou niet moeten klagen. "Duizende strijdende katten van iedere directie van de wind" Hij was verassend goed in verhaaltjes vertellen voor een kat die normaal serieus overkwam. Dit voornamelijk omdat hij een liefde had naar kittens. Hij entertainde ze graag. "Maar ik zou mijn hofvrouw niet willen vervelen met mijn boerse verhalen over strijd, of wel soms?" Hij grijnsde even en keek haar afwachtend aan.

Onderwerp: Re: Viva la vida za 1 jul 2017 - 16:05

I walked across an

empty land

Ergens was ze wel blij dat ze tenminste één iemand had vertrouwd met het geheim van haar kittens. Hoe kon ze anders voor de rest van haar leven voor zich houden dat de kittens niet van puur bloed waren? Hun overgrootmoeder was ooit een leader van ShadowClan geweest, Ivywing stamde van het pure bloed af. Maar haar kittens waren halfbloedjes, hun vader kwam uit RiverClan en als ze hem mocht geloven kwam zijn vader uit ThunderClan. De kittens waren een mix van meerdere clans, maar de witte kattin zou ervoor zorgen dat ze net zoals zijzelf trotse ShadowClanners werden. Ze had het dan ook aan Leopardspirit verteld, wie de echte vader was van de kits. Immers zag ze hem als een goede vriend, eentje die ze vertrouwde met haar geheim, for the sake of the kittens.
De kater was een geweldige toneelspeler en verteller, dat was haar wel duidelijk geworden door de tijd heen dat ze hem kende. "Oh nee, dappere kater, vertel mij please de wilde verhalen van mijn ontbijt." Ivywing probeerde aan het begin van haar zin serieus te blijven, maar na haar laatste woorden moest ze zachtjes grinniken. Oh, ze was hier niet zo goed in als Leopard.

Onderwerp: Re: Viva la vida