We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Een klein blind weesje waggelde door de ruimte. Het was er vochtig, maar warm. Nadat haar liefste zusje haar was komen vertellen dat papa niet meer leefde was haar al zo kleine wereldje ingestort. Haar mama was spoorloos verdwenen - het oog werd vakkundig geheim gehouden - en nu was haar papa dood door een slang. Ze sloeg met haar pootje op de grond naar de denkbeeldige slang. "Mama," jammerde ze zachtjes
[ FAWNSTEP ]
Fawnstep
Member
Daan 3043 Actief The road to hell is paved with good intentions.
Fawnstep was kapot. Eerst haar lieve Flintpaw tijdens de modderstroom, en nu hadden ze het oog van haar andere dochtertje gevonden. Dat betekende vrijwel direct dat ook haar prachtige Roughflower zich bij StarClan had gevoegd. Fawnstep had de geur van haar dochter uit duizenden herkend. Ze wist niet wat ze moest doen, ze raakte in paniek. Deze hele wereld was beknellend. Ze had niemand, niemand die haar kon kalmeren. Er waren veel katten in de cave, vier clans om precies te zijn. Ze had haar hoofd er niet echt bij.. ze was kapot.. Fawnstep deed geschrokken een stap terug toen ze iets onder haar poot had gevoeld. Met grote ogen keek ze naar beneden. Nee.. nee.. nee.. NEE.
Het blind weesje wist niet echt waar ze naar toe wandelde. Er was altijd wel een lieve kat die haar waarschuwde als ze tegen iets ging lopen. Ze was het nog niet gewend, dat blind zijn. Het witte katje ging zitten. Ze had iets gevoeld voor haar. Een plukje van iets. Haar klauwtjes gleden er in weg. Volgens haar plakte het nu aan haar poot. Ieuw! Ze zette een hoge rug op en liet zich rollend vallen. Wapperend met haar pootje begon ze te giechelen. Misschien had ze papa en mama niet nodig om plezier te maken. Ze had het vreemde pluisje en Deerkit. Ze rolde nog wat verder, haar kleine melktandjes lachend ontbloot. Haar schattig lachje werd bruusk onderbroken.
♥
Fawnstep
Member
Daan 3043 Actief The road to hell is paved with good intentions.
Ze was een moordenaar. Een ontzette blik kwam in haar ooit zo helderblauwe ogen, maar door de hele reis en alle gebeurtenissen stonden ze weer dof. Net zo dof als ze vroeger hadden gestaan, na het verlies van Thrushdive. Hij was nooit echt van haar geweest, en de kater had waarschijnlijk nooit echt van haar gehouden, maar zij wel van hem. Niet dat iets nu ook nog maar uitmaakte. Een aantal warriors kwamen meteen hun kant op, ontzette stemmen klonken. Fawnstep krabbelde achteruit, bleef voor een moment nog even met grote ogen zitten en draaide zich vervolgens om. Haar blik was wazig door de tranen, ze was helemaal van de kaart. Met een sprintje verliet ze de cave. Moordenaar.
Otterdive was een erg observerend type. Nu de reis voor een deel achter hun lag, en ze zich tijdelijk in een bepaalde grot hadden gevestigd, was er eindelijk iets van rust teruggekeerd. De sterfgevallen moesten hier minder worden, wat de paniek die onder de meeste katten heerste deed doen wegvagen. Nu ze gejaagd had en haar buik voor het eerst sinds wekenlang vol zat, had ze besloten om wat afgelegen van de rest te gaan slapen. Echter trok een bepaalde kitten haar aandacht. Het was Adderkit, een kitten die ze pas nog gedragen had, toen Blackbear haar had aangesproken. Otter voelde een lichte affectie richting de kitten toe, aangezien ze deze hele reis het jonkie meerdere keren onder haar hoedde genomen had. En nu was diens moeder ook nog dood, waarschijnlijk vermoord. Het zat niet mee voor het kleintje. Ze hoorde haar giechelen, en er kroop haast een glimlach op haar gezicht, maar ze hield hem tegen. Kort sloot ze haar ogen, ze was immers moe en wilde rusten. Wie wist wanneer ze weer plots zouden moeten doortrekken. Toen het gelach plots onderbroken werd, veerde ze overeind. Haar blik gleed richting de plek waar ze Adderkit gezien had, en zag toen een warrior op die plek staan. Meteen liep ze richting de zwarte poes af, met een ijskoude blik in haar ogen. Wat was er aan de hand? Echter bleef ze middenin een pas stilstaan toen ze zag waar Adderkit werkelijk was. Dood. Snel flitsten er een aantal mogelijkheden door haar kop heen, van wat er gebeurd kon zijn. Het bloed dat aan Fawnstep haar poot kleefde gaf echter de doorslag. Ijskoud vuur leek door haar lichaam heen te trekken. Adderkit was geplet. De kattin duwde haar oren in haar nek en hief haar klauw met een kalme woede op, en sloeg hiermee hard naar de andere warrior haar gezicht. Het stuk ongeluk.
Na wat uitgerust te hebben, had ze een ronde gedaan door het volledige nieuwe gebied. Er waren genoeg kruiden om te vinden en Starclan wist dat ze die hard nodig hadden. Hier en daar zaten er zelfs planten tussen die ze nooit eerder had gezien. Misschien dat ze Acefray nog zou vragen wat ze waren, al betwijfelde ze of de grote, grijze kater het ook wist. Daarbij leek hij weinig tijd voor haar te hebben. Ze had geen enkel idee wat hij allemaal aan het doen was met buitenclanse katten, maar ze had het gevoel dat het niet helemaal ethisch verantwoord was. Maar ja, ze was zijn moeder niet, dus liet ze zich er maar buiten. Als hij echt iets verkeerd deed, moest hij maar aan Starclan zelf antwoorden. Een ijskoude rilling trok over haar ruggengraat toen ze dacht bloed te ruiken. Precies wanneer ze allemaal veilig hoorden te zijn. Ze draaide zich met een ruk om en begaf zich zo snel mogelijk naar de plaats delict, waar ze net op tijd was om Otterdive uit te zien halen naar Fawnstep. "Otterdive!" miauwde Bitter luid. Vlak na haar kreet merkte ze de kitten op. Althans, wat er van haar over was. Dat het Adderkit was geweest, kon ze nog amper zien. Een verloren zucht ontsnapte haar keel. Wat was er mis met deze katten?
Kingslayer
Member
53 Actief
Onderwerp: Re: Bullet wo 3 mei 2017 - 23:10
Hij had stil meegereisd. Doortrokken van verdriet voor zijn vaderland. Toch kon hij zich wel vinden in deze stille pracht. Vooral de kliff en het veld met de bloemen was zijn ding. Het eerste wat hij had gedaan was zijn nest gemaakt ofcourse, maar daarna zich lekker gaan rollen in dat bloemenveld. Hij rook er nog steeds naar. Zijn oranje ogen gleden langs de paar katten. Hij zag Heavespark nergens. Die was vast druk bezig met Viperpaw. Hij gaf het katje nu training als vervanger van de vervangende mentor. Best grappig. Het was een sterke brutale kater. King ging er iets goed van maken. De knappe kater hoorde een grauw en kort daarna een kreet. Zijn hoekige bek ging open en hij proefde meteen het zilte op zijn tong. Bloed. De rode nekharen gingen overeind staan. Hij paradeerde meteen in al zijn glorie naar de driekoppige crew. "Wat is hier aan de hand!" Zijn stem reikte ver. Een paar andere katten keken zijn richting uit. Nu verwacht je misschien een reus, begrijp het niet verkeerd. Kingslayer was tegenover elke Shadowclanner een dwerg. Hij was net even groot als Bitterpaw en die was nog niet volgroeid. De oranje blik van hem spuwde vuur. Hij liet zijn oog vallen op een plasje bloed met een wit lichaampje. Daarna keek hij naar de poes die al voor veel problemen in het verleden had gezorgd. Er hing bloed aan haar poot. Hij hield geschrokken zijn adem in. Zijn ogen verwijden iets. De lucht leek ijler te worden. Hij stapte naar voren, keek even naar Bitterpaw en toen naar Otterdive. "Otterdive, je had niet zo heftig moeten reageren." Zijn oren gleden waarschuwend in zijn nek. Hij was ouder. Nu richtte hij zich op Fawnstep. "Jij... Je hebt een fout begaan en ik had het een ongeluk kunnen noemen als je niet je verleden had gehad. Verleden ligt in het verleden, is mousedung. Jij komt mee naar Tallstar." Hij benadrukte hard het woord Tallstar. Kingslayer keek de cavern rond. Iemand tegenwerpingen? Nee, dan ging deze poes boeten.
Ik maak asap het topic aan ~
Fawnstep
Member
Daan 3043 Actief The road to hell is paved with good intentions.
Ze had de grot uit willen rennen, weg van al deze katten en weg van het plaats delict. Maar er was geen uitweg nu. De zwarte kattin dook een beetje in elkaar, haar ogen al aardig vochtig omdat het besef binnen was gekomen wat ze zojuist had gedaan. En toen.. opeens.. haalde iemand uit haar haar. Een pijnlijke haal recht over haar gezicht heen. Maar ze deed er niets tegen, ze verdiende het. "H-het was een ongeluk!" mauwde ze trillerig toen ze de stem hoorde van een andere warrior die hun kant op kwam. Met haar blauwe ogen keek ze naar de rossige kater. "Maar..!" Echt ver kwam ze niet, want ze werd onderbroken van het gegrom van een andere kat. Oh StarClan.. oh StarClan wat was ze toch voor een vreselijke kat..
JUS DREIN JUS DAUN De commotie had hem dieper de grot in gelokt. Liever bleef hij wat dichter bij de ingang. De drukte van de stoet was hem vaak al teveel geweest, en nu hadden ze iedereen nog eens een grot in gejaagd. Was dit hun geniale oplossing? Nu goed, hij moest toegeven, het was wel een grote grot. Maar toch. Hij was een grote jongen, dus hij had ruimte nodig. En verse lucht. Hoe dan ook, er was iets gaande en hij zou Blackbear niet zijn als hij het ging uitzoeken. Vooral omdat het uit de richting van ShadowClan’s kant kwam. Hij hoorde de bulderende stem van Kingslayer nog, gevolgd door het gestamel van Fawnstep.
Na enkele seconden de situatie in zich te hebben opgenomen, een dode adderkit, een bloedende Fawnstep, een Bitterpaw die op een Otterdive stond te roepen.. Zijn felle ambere ogen gleden naar de siamese poes. Zijn kop was een tikje scheef, zijn blik sprak boekdelen. Zie je wel leek die te zeggen. Hij had zijn gelijk gekregen. Haar hier en nu aanvallen, zou hij ook niet doen. De situatie liet het niet toe. Bear zou haar wel op een andere manier laten boeten voor Adderkit’s lot.
Deerleg
StarClan
Nynke 303 Actief » Still awesome
CAT'S PROFILE Age: » i died when i was nineteen moons Gender: She-cat ♀ Rank:
Onderwerp: Re: Bullet vr 5 mei 2017 - 15:58
Het was voor een kitten niet goed om zoveel dierbaren zien te verliezen. En toch gebeurde het. Bij Deerkit bijvoorbeeld. Eerst was mama weg, maar daar had ze niet veel van meegekregen. Daarna had ze naast het dode lichaam van papa gelegen. Je zou bijna zeggen: wat zou er nu nog misgaan? En ja hoor, nét toen Deerkit dacht dat alles goed zou komen, want ze waren nu veilig in een grot, gebeurde het. Ze had naar andere spelende kittens gekeken, en hoorde opeens achter haar commotie. Nieuwsgierig hinkelde ze op de grote, boze warriors af, om daar in het midden oma en Adderkit te zien. Maar wacht eens even.. waarom lag Adderkit zo raar? En waarom was iedereen zo boos? Een naar gevoel borrelde op en zonder te letten op de omgeving hinkte ze naar haar zusje."A-adder? Adder, wakker worden. Ik ben het.." piepte ze, terwijl er traantjes in haar ogen kwamen. Want ze wist inmiddels al te goed hoe niet levende katten er uit zagen, en Adderkit leek precies hetzelfde.
Swiftclaw
StarClan
Nath 547 Actief
CAT'S PROFILE Age: x 22 moons! Gender: She-cat ♀ Rank:
Onderwerp: Re: Bullet vr 5 mei 2017 - 18:19
Swiftclaw kon nog steeds niet wennen aan het feit dat ze nu leefde met álle vier de clans. Hoe anderen dat zo makkelijk konden, begreep de roodharige warrior niet. Toen ze echter een hoop heisa opmerkte tussen haar eigen clangenoten stapte Swiftclaw op. Swiftclaw kwam dichterbij en zag toen Ottderdive uithalen naar haar zus haar gezicht. Swiftclaw wist dat Fawnstep het zwaar had en kon dit daarom ook niet begrijpen. Dat Fawnstep een kitten had geplet, was haar nog ontgaan, daarom haalde ze ook zonder pardon uit naar Otterdive en negeerde de roep van Bitterpaw."Blijf weg bij mijn zus," siste Swiftclaw en keek dreigend naar Fawnstep. Wat Fawnstep ook gedaan had, niemand raakte haar familie op die manier aan en ongeacht was zou Swiftclaw het altijd voor haar familie opnemen.