When everything turns to black

Ze mistte thuis. Ze mistte de bomen, het vertrouwde mos, de Sunningrocks, de Owltree, de Sandy Hollow en al die andere plaatsen die ze als jonge kattin had mogen ontdekken. Misschien wel meer dan dat, mistte ze haar zusje Snowdance. Het nieuwe territorium zou geen van al die dingen terugbrengen. Ze probeerde meer te leven in het hier en nu. Ze had Redpetal, Hazelfray, Branchtrove, Dustrise, Tallfright, Swallowflight en nog meer clangenoten waarmee ze goed op kon schieten. Haar familie was leden verloren, maar er waren er ook een aantal bijgekomen waar ze ook enorm veel om gaf. Het waren niet eens haar eigen kittens, maar ze was wel hun tante. Sandflower keek omhoog. De bomen lieten weinig zon door overdag en 's nachts was het al helemaal donker hier. De sterren gaven een zwakker licht dan de zon, en voor haar was het nog lastiger om te zien omdat ze maar één werkend oog had. Overdag ging het wel, 's nachts was het tricky vond ze toch. De zandkleurige kattin had een plaats gevonden waar de maan een straal licht op de grond liet vallen omdat het bladerdek niet helemaal compleet was. Rustig zette de kattin zich daar neer, genietend van de rust.

[ W a r h o u n d ]

Wie hielt er nu van rust? Kom aan een beetje spanning in je leven was toch echt 10x zo leuk. Daar was hij het zelf helemaal mee eens waardoor hij opzoek was naar een leuke kat om de dag bij te besteden, en tja, met wat geluk ook een nachtje. Hehehe. Zou natuurlijk een goed idee zijn in zijn ogen. Maar het kostte gelukkig niet veel moeite iemand te vinden. Zijn enige eis was dus ook dat de kat ademde. Zijn blik viel op een goud gekleurde kattin die er maar rustig bij lag. Veel te rustig. Vandaar dat hij ook schaamteloos naast haar ging liggen en even charmant grijnsde. Hij wist dat hij een knappe kat was, ook al was zowel zijn bouw als pels vreemd. “Hallo schoonheid” Voor hem maakte de littekens niet uit, alles behalve.

Sandflower keek iet wat verbaasd op toen er uit het niets een kater naast haar kwam liggen. Met haar goudkleurige ogen keek ze hem aan, al had enkel haar goede oog een duidelijke sprankel van levendigheid. Haar slechte oog was verminkt en lelijk. De jonge kattin had niet verwacht om bezoek te krijgen van een RiverClan kater. Daar ging haar rustige alone-momentje hoor. "Ook hallo," mauwde ze terwijl ze de kater kort bekeek. Ze kende hem niet maar hij moest niet veel ouder zijn dan zijzelf. "Heb je soms iets nodig?" vroeg ze hem toen maar. Ze had geen idee waarom ze anders aangesproken werd van de kater. Het zag er echter niet naar uit dat hij van plan was om snel weg te gaan.

Onderwerp: Re: When everything turns to black