Keep the vampires from my door

Het jonge poesje keek met grote blauwe ogen over de rand van haar moeders nest heen. De wereld daarbuiten was zo groot. Wanneer het licht was durfde ze er wel uit te komen, om een beetje te spelen met haar siblings en andere kittens. Er waren veel kittens, uit alle clans. Maar Lightkit vond het allemaal maar een beetje eng. Als het haar te druk werd dook ze weer weg in de witte vacht van haar moeder. Haar moeder en siblings sliepen op dit moment. Het was donker in de cave waarin ze woonde. De calico was er nog nooit buiten geweest, wat maar goed was omdat ze verhaaltjes hoorde van de kille wereld daarbuiten. Haar moeder had haar niet verteld dat ze twee moons geleden daarbuiten geboren was, maar dat zou ze toch nog niet snappen. Het poesje had haar ogen gericht op de uitgang van de cave, een gapend gat waarachter ze allemaal twinkelende dingen zag. Eigenlijk was ze wel een held op sokken, want zodra het haar te heet onder de voeten werd was vluchten altijd de meest gebruikte optie. Toch was ze nieuwsgierig, nu ook. Met een beetje moeite klauterde ze uit het nest, kwam met een zachte plof op de grond en sloop in de richting van de uitgang. Een schaduw viel plots over haar heen, waarbij ze geschrokken siste.

[Muntjacpaw first]