Feelings we borrow for a time

Hij wist niet echt wat hij hier alleen deed... Hij had een prooi weg gejaagd en dat had hem echt gefrustreerd. Met een klein 'tsk' had hij het dier nagekeken. Een zachte zucht gleed langs zijn lippen terwijl hij zijn kopje even schudde waarna hij rustig besloot verder te wandelen, het paarse veld steeds verder op. Hij had nog niet leren jagen en dat irriteerde hem mateloos. Met een zachte grom keek hij naar een vogel die hij niet had opgemerkt en met zijn domme passen had weg gejaagd... Nou ja zeg...! Hij keek het na en schudde zijn kop, kalm blijven SIlverpaw, je kon dit wel... Hij knikte even langzaam... yeah, hij kon het wel. Hij wa sgewoon nog zo onervaren en nog zo pril, hij moest het gewoon even leren... En niet zo'n lompe idioot zijn.

-Runeshade