»Quinty« 1016 Actief I've never been good enough
| |
| Onderwerp: Let's start do 27 apr 2017 - 21:30 | |
| Tallshadow had hem een apprentice toevertrouwd. Ondanks dat hij nog midden in het rouwproces zat omdat hij zijn nichtje niet had kunnen redden van de modderstroom en ze daarna hals over kop moesten vertrekken, kreeg hij een apprentice die hij moest gaan trainen. Zijn blauwe ogen waren dof en lusteloos, terwijl hij met Wolfpaw had afgesproken om rond zonsondergang eens samen te babbelen. Hij had geen idee hoe hij een apprentice moest gaan trainen met alle clans gemixt en zonder een vast territorium. Ze zaten vast op terrein waar ook hij nog nooit was geweest en een heel ander soort landschap als wat hij gewend was. De mensen waren dichtbij, de monsters en honden waren nog dichterbij. Hij moest eerst goed weten hoe Wolfpaw in elkaar zat voordat hij kon gaan nadenken hoe hij dit ging aanpakken. Daarnaast was Wolfpaw een kit van Sinclaw, een van de katten die hij totaal niet vertrouwde. Dus hij moest er voor zorgen dat hij zijn apprentice tenminste iets goeds zou aanleren en niet zo zo eindigen zoals Wolftail ooit bij hem had gedaan. Om hem op te zetten tegen hun leader. Hij snoof zachtjes bij deze herinneringen, terwijl hij de laatste restjes zonnestralen voelde branden op zijn zwarte vacht.
[+Wolfpaw]
|
|
Kip 1108 Actief ➳ I wasn't born to be soft and quiet, I was born to make the world shatter and shake at my fingertips
| CAT'S PROFILEAge: ✘ 41 moons strongGender: She-cat ♀Rank: ✘ Deputy |
| Onderwerp: Re: Let's start za 29 apr 2017 - 20:43 | |
| Al haar hele kitten tijd had ze uit zitten kijken naar dit moment; een training met haar echte mentor, in plaats van Lionpaw met wie ze stiekem had zitten trainen sinds ze pas enkele maanden oud was. Toch, nu het moment hier was, leek het enthousiasme haar volledig vervlogen. Het klopte niet, naast haar, Feverpaw en Ferretkit had Stainedpaw moeten staan. Maar haar zus was de dag voor de ceremonie afgevoerd door mensen in de buik van hun monster. Het was voor haar de eerste keer dat ze met een dergelijke verlies te maken kreeg, en de poes wist niet wat ze met zichzelf of die pijnlijke gevoelens aan moet. Het maakte haar gefrustreerd, verdrietig en boos allemaal tegelijk. Al was het vooral het laatste wat ze tegenover andere liet zien. Iets wat haar zwarte mentor, op wie ze nu afstapte, ook zou merken. Hij leek er ook niet al te veel zin in te hebben, lekker was dat. "Hmpf," snoof Wolfpaw waarmee ze zichzelf ook meteen aanwezig melde. "Wat gaan we doen?" Vroeg ze misschien een beetje te brutaal. |
|