Ze was alle bekenden een beetje kwijtgeraakt in de groep, en voelde zich wat verloren. De katten om haar heen waren al met anderen aan het praten, of hun gezicht stond zó op onweer dat ze ze niet aan durfde te spreken, maar op dit moment was dat ook eigenlijk niet haar grootste probleem. Haar grootste probleem was haar maag. Die was namelijk leeg. Heel, heel erg leeg. Jagen kreeg ze totaal niet voor elkaar in deze omgeving, en omdat ze het idee had dat ze weinig bijdroeg, durfde ze ook niet zo gauw iets te eten te pakken, als het er al was. Nu had ze echter het gevoel dat ze van haar stokje zou gaan als ze niets at. Het probleem was dat er nergens een prooistapel te vinden was. Ten einde raad volgde ze een RiverClanner die zich met een muisje van de groep verwijderde en op een platte steen plaatsnam. Crowcall haalde een keer diep adem om moed te verzamelen en liep toen naar haar toe. "Hallo", miauwde ze onzeker. "Zou je... die muis misschien willen delen?" Afwachtend keek ze de poes aan. Zeg alsjeblieft ja.
And it hurts and I'm lonely
And I should never have tried
And I missed you tonight
So it's time to leave
You see it meant everything to me