Stomping on our past towards the future

Snakesong had dubbele gevoelens bij het vertrek van de clans. Aan de ene kant was ze blij, want het was een avontuur; waar ze altijd al naar had gesnakt, al van toen ze een jonge kitten was. Ze had het altijd jammer gevonden dat ze nooit in het gebied van de andere clans had kunnen komen, nooit had kunnen zien hoe zij leefden. Ze had het altijd al jammer gevonden dat ze nog nooit ver buiten de grenzen was geweest, nooit verder dan de highrocks; en hier liepen ze dan nu. De Moonstone lag achter hun, al vele pootstappen ver van hun verwijderd, en ze gingen maar verder. De aanwezigheid van tweebenen was in dit gebied onmiskenbaar. Haar poten deden nog geen pijn en haar groene oogjes keken om zich heen met nieuwsgierigheid en een bijna kittenachtig enthousiasme. Toch was er ook angst in haar hartje, en verdriet. Want ze lieten alles achter, alles wat ze kenden. Of ze ooit nog terug zouden kunnen, of ze dat nog zouden willen, dat wist niemand. De graven van hun ouders, van haar moedige vader en van haar moeder die niet meer moedig wou zijn zonder hem, lagen daar nog. Ze lagen daar begraven, naast velen van hun vrienden, van hun familie, naast hun voorouders. Dat zouden zij nooit meer hebben. Zij zouden de voorouders zijn waar de toekomstige generaties naast zouden liggen, zij zouden degenen zijn waar verhalen over verteld zou worden. De generatie die de tocht gemaakt had, die gezocht had naar een nieuwe thuis; en het hopelijk, maar waarschijnlijk, ook gevonden had.

+Acefray eerst c:

Ace was opzoek naar iemand die voor hem enorm belangrijk was. Zijn twinny. Ze hadden samen al genoeg meegemaakt en dit avontuur zou de volgende stap worden. Ze zouden nieuwe landen kunnen ontdekken en met elkaar steun zoeken. Want tja, dat had hij wel nodig… veel dingen waren er in de afgelopen tijd gebeurd en hij voelde zich gewoon wat down.. De graven van zijn ouders… van zijn eerste zoon… van goede vrienden moesten ze achter later. Plekken die hij kende en die hij zelf had opgebouwd. Hij was bang. Bang voor de verandering die alles zou brengen maar ook gelukkig op wat sommige veranderingen hadden gebracht. Zijn kittens leefde nog. Hij had een partner gevonden die hij liefhad en alles leek voor nu nog goed te zijn. Hij had wel wat sister love nodig om alles compleet te maken. Vandaar dat hij zonder enige schaamte op haar sprong en haar tegen de grond aan drukte op een spelende manier. De enorme kater bleef zelfs dat voor zijn kleine zusje. Wat logisch was. Hij grijnsde even op de typische Ace wijze. “Hey sis~” Kwam er plagend uit terwijl hij naar haar oor hapte.

Snakesong slaakte geschrokken een vrouwelijk gilletje maar meteen daarna werd die gevolgd door haar normale, luide lach. De grote poes werd helemaal omvergeworpen door haar grotere broer en was helemaal begraven onder zijn grijze vacht. Nu leken ze wel één kat met vier paar ogen, want hun vacht had dezelfde kleur en bijna enkel haar groene oogjes piekten vanonder hem uit. Gewoon één grote, vrolijke bal pluis. Dat was ook wat ze samen waren. Snakesong deed haar best om hem van zich af te werpen. "Hee dikzak!", kreunde ze speels, een grote glimlach op haar snuitje. Ze sloeg met haar poten maar kon hem niet raken omdat ze zo verpletterd was door de dikzak. "Je moet nodig op dieet hoor broertje.", pufte ze, maar ze bleef proberen om vanonder hem uit te raken. Ze moest wraak nemen! Wraak zou ze krijgen!

De combinatie van pluis en pluis was een mooie. Hij was echter wel een hoop gewicht meer dan de kattin onder hem. Hehehe. Hij bleef dus ook zonder moeite op haar liggen en grijnsde even speels terug naar zijn little sis. “Wat nou dieet? Pffft. You gotta love a man with some curves” Hij knipoogde en rolde nu om zodat de ander bovenop lag. “Kom op pluisje, laat eens wat pure kracht zien” Hij porde zijn poot wat plagend tussen haar ribben. Nog altijd met een domme grijns.

Onderwerp: Re: Stomping on our past towards the future