Die young

Onderwerp: Die young zo 23 apr 2017 - 16:00

To be blind is not miserable; not to be able to bear blindness, that is miserable.

Finestheart

56 moons - ShadowClan Elder - completely blind

Hij kon maar op een enkel ding hopen en dat was eigenlijk wat iedere kat hier waarschijnlijk dacht: Hij wilde dat deze reis zou eindigen. Hij wist niet wanneer hij onder een monster zou liggen, of wanneer er een twoleg hem zou grijpen.. of nog erger; wanneer honden de groep zouden overvallen om katten te vermoorden. Het zou niet eens zo gek zijn als dat zou gebeuren. En dan zouden de meeste katten kunnen wegrennen, de zwakken achterlaten. Dat zou nog niet eens zo gek zijn als dat ook nog erbij zou gebeuren. Hij wist zelf ook wel dat als er iets zou gebeuren dat hij één van de eerste zou zijn om neer te gaan, gewoon om het feit dat hij een elder was. Naja, elder zijn betekende niks; het feit dat hij blind was betekende iets. En daar ergerde hij zich aan. Want hij zou niks aan kunnen zien komen. Hij gromde even iets, waarna hij een steentje bij zijn poot voelde, die hij even een beetje naar voren schopte. In de hoop dat deze aan de kant zou zijn voor de groep, hij wilde niet dat iemand er op zou gaan staan en daardoor gewond zou raken... maar hij kon dus ook niet zien of hij het steentje per ongeluk tegen een kat aan had geschopt.

❦ elle of shine

Eerste post voor Crowfur~

Onderwerp: Re: Die young zo 7 mei 2017 - 21:55

Crowfur had Leopardkit na een tijdje neer moeten zetten omdat hij pijn kreeg in zijn kaken en omdat ze de hele tijd aan het zeuren was dat ze zelf wel kon lopen. En dus had hij haar, onder strenge voorwaarden uiteraard, alleen laten lopen. Of nou ja. Laten lopen, want helemaal alleen was ze niet. En misschien dacht ze wel dat hij de geniepige blikken die ze over haar schouder wierp niet merkte, maar zijn blik hield haar strak in de gaten. Zo strak dat hij niet in de gaten had dat er een steentje naar hem vloog. Hij siste geërgerd zijnde toen zijn poot op het steentje terechtkwam en zich in zijn pootkussen boorde. Hij stopte met lopen, trok het steentje uit zijn poot en gaf er snel een lik over voordat het kon bloeden. Als Leopardkit dat zou zien, zou hij weer de hele reis mogen aanhoren hoe bezorgd ze wel niet om hem was. Ze zou zich proberen te bemoeien met zijn wond en Lizardpath en Routpaw waarschijnlijk wegjagen. En hij had gezien hoe onzeker de jonge medicine cat apprentice kon zijn en dus besloot hij dat niet te laten gebeuren. Hij likte snel over zijn poten terwijl hij keek naar wie het steentje geschopt kon hebben. Toen zag hij de beweging van een poot die teruggetrokken werd van een zijwaartse beweging. Een ShadowClanner. Uiteraard. Crowfur was niet van plan zich te laten doen omdat ze met die stinkzakken toevallig naar de Highstones moesten reizen en dus draaide hij zich met een ruk om. Hij liep met een vaste tred naar de ShadowClanner en zei: “Als een steentje je in de weg ligt, kijk dan eerst voordat je het ergens naartoe mept, ja? Mijn dochter had erop kunnen stappen.” En toen pas zag hij dat de kat ten eerste een elder was en ten tweede ook nog eens aan beide kanten blind was. Oh. Oeps. “Sorry,” zei hij nu op een onvaste toon. “Ik had niet door dat…” Hij onderdrukte een zucht. Dit had hij weer. “Kan ik u misschien ondersteunen om het goed te maken?” vroeg hij uiteindelijk. Leopardkit zou zich wel een tijdje zonder hem redden, toch?