We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
To be blind is not miserable; not to be able to bear blindness, that is miserable.
Finestheart
56 moons - ShadowClan Elder - completely blind
Het werd alleen maar erger, het was niet gek om de kater ergens tegen aan te zien lopen. Van de weilanden en de donderpaden waren ze in een twolegs territorium terecht gekomen. En dat was vreselijk. In de weilanden was er immers niets om tegen aan te lopen, hetzelfde gelde voor de donderpaden. Dat was gewoon opletten. Maar nu? Nu waren er allemaal voorwerpen waar de zwart-witte kater tegen aan kon lopen. Waar hij over kon struikelen, want ja, dat was al een paar keer gebeurt. Het was vreselijk, dat was het enige wat hij erover kon zeggen. Hij gromde dan ook even, de geur van al die twolegs waren dan ook zo sterk dat hij wel heel goed moest opletten of hij wel de goede kant op liep met de groep. Hij zuchtte even en hield zijn bekje iets geopend zodat hij beter kon ruiken. Dat was belangrijk nu, hij wilde de groep niet kwijtraken hier. Wie weet wat die vreselijke twolegs met hem zouden gaan doen. Fronsend liep hij verder, recht tegen een wiel van een auto aan waardoor zijn vacht omhoog schoot. Hij had geen idee wat het was en het was best eng. Hij schoot dan ook een beetje achteruit en dook ineen om iets te blazen naar het ding... Wist hij veel wat het was... Hij was blind en kon niks zien...
Die avond had ze geen oog dicht gedaan, waardoor ze er niet al te best uitzag. Haar staart sleepte over de grond terwijl ze met een pakje kruiden tussen haar kaken geklemd achter de stoet katten aanliep. Ze verlangde er naar te praten met haar vrienden, met hem. Maar ze was nu hier nodig, om katten zoals de zwart-witte kat die een stukje verderop liep te helpen. Hij was net tegen de band van een monster aangelopen en blies naar de voor hem onzichtbare vijand. Ze overhandigde het pakje kruiden aan een Windclan warrior en stapte op de Shadowclan elder af. Pas nu ze dichterbij kwam begreep ze waarom hij de hele weg al tegen dingen aanbotste; hij was blind. Er lag medelijden in haar groene ogen terwijl ze op hem afstapte, met haar staart tikte ze hem zachtjes aan. "Eh, meneer?"miauwde ze om zijn aandacht te krijgen. "Het is niets, u bent ergens tegen aangelopen," ze wiebelde even wat onzeker met haar oren. "Z-zal ik anders een stukje met u meelopen?"Stelde ze beleefd voor aan de kater wiens naam ze niet wist.
To be blind is not miserable; not to be able to bear blindness, that is miserable.
Finestheart
56 moons - ShadowClan Elder - completely blind
Het duurde niet lang voordat hij een tikje van een staart tegen hem aan voelde, waardoor hij ietwat geschokt probeerde te kijken naar waar het vandaan kwam. Het kon immers van iedere kant afkomen als je het zo bekeek. "Eh, meneer?" klonk er van een kat af, waaraan hij kon horen dat het waarschijnlijk een poes was. "Het is niets, u bent ergens tegen aangelopen," klonk er vervolgens van de poes af, waardoor hij even fronsde even zachtjes zuchtte, ja dat zou nog niet eens zo raar zijn. Maar hij wist niet waar tegen... Het had net zo goed een rare hond kunnen zijn weet je... "Z-zal ik anders een stukje met u meelopen?" Hm? Iemand met manieren dus. Hij keek haar richting op, al wist hij niet echt hoe groot ze was dus het kon prima zijn dat hij over haar heen keek. "Ja, dat zou ik fijn vinden." sprak hij rustig tegen de poes, waarna hij even met zijn staart sloeg. Hij was duidelijk niet heel blij met het feit dat hij ergens tegen aan was gelopen... maar daar kon de poes ook niks aan doen he. "Finestheart is de naam." sprak hij even rustig tegen de poes, net zo netjes om jezelf even rustig voor te stellen aan de kat die je ging helpen niet waar?
De kater hief zijn kop naar haar toe, maar doordat zijn ogen beschadigd waren had hij zijn blik veel te hoog gericht. Routpaw wist een, voor hem onzichtbare, glimlach op haar gelaat te plakken. Ja, was ze maar wat langer, dat had de jonge poes niet erg gevonden. "Ja, dat zou ik fijn vinden." Ze knikte en begon op een rustig tempo met de kater mee te lopen, hem soms zachtjes aan tikkend met haar staart om te voorkomen dat hij tegen onbekende voorwerpen aanliep. Ze zou nog een prima begeleidingskat zijn. "Finestheart is de naam." Ze glimlachte opnieuw en keek naar zijn doffe ogen. "Aangenaam, ik ben Routpaw, de medicine cat's apprentice van Windclan," Stelde ze zich beleefd voor aan de oudere kater. "Ik hoop met heel mijn hart dat we snel een nieuw gebied vinden," verzuchtte de jonge poes vermoeid.
Onderwerp: No remedy 
za 22 apr 2017 - 19:30
