[OPEN] New Start

In haar ooghoek had ze Jaytail in de gaten gehouden. Het was een wonder geweest dat ze in de clan had mogen blijven na wat ze had gedaan. DE clan verraden, ja, dat had zij gedaan. Maar ergens was het gewoon moeilijk, maar aan de andere kant ook niet. Als zij de clan moest verlaten was dat een doodvonnis. Ze was oud aan het worden en het verlies van haar enigste kittens zou haar gewoon laten verdrinken in verdriet ofzoiets. Langzaam stond de gevlekte poes op waarna ze de tabby benaderde met een vermoeide blik in haar goudgele ogen. "Jaytail, heb je even?" vroeg ze kalm aan de kater. Longkit, Silverkit en Heronkit waren al bijna 6 moons en dus levendig genoeg om rond te rennen en op hunzelf wat bezig te zijn. Daarbij hadden Thunderclan katten hun in de gaten... En sommige oude bekende van Riverclan zouden ze ook wel in het oog houden... Daar was ze zeker van.

Hij was wat bitter niet? Het was hoognodig dat ze neerkwamen op een iets. Zoal zij als Jay werden ouder met de dag... En Silverstar? Hoeveel ze ook om die kerel gaf... het was niet voor haar weggelegd. "Sure... er kan toch niet veel gedaan worden hier." Hm... Ze haalde even diep adem en kantelde haar gevlekte kopje even. "Jaytail... Ik heb je nooit iets verteld... na het gedoe bij de rivier," zei ze even kalm waarna ze diep adem haalde. "Toen ik in Riverclan ben bevallen van vier kittens, Butterkit, Longkit, Heronkit en Silverkit," vertelde ze rustig. "Ik durfde de vader niet aan te spreken of wat dan ook toen maar... Ik denk dat ik dat nu wel wil doen... Zou je... me daar even in willen helpen?" klonk er zacht van haar af met een licht twijfeling in haar stem... Een trillende zucht gleed van haar lippen af. Oh Jay. Tail.

Was hij wat gespannen? Het leek er zo op. Ze slikte even en haalde diep adem. Ja, het was niet makkelijk maar goed. "Sure..." Klonk er van de tabby kater af en ze knikte even langzaam naar de ander terwijl haar goudgele ogen zijn ogen zochten. Hij leek zo leeg, zo alleen... Zielig en iets in haar wilde hem comforten, zich rond hem krullen en hem gerust stellen. HEt was iets dat in haar lag. "Wat kan ik voor je betekenen om je daarmee te helpen?" Ze haalde diep adem en nam een stap dichter. Ze wist niet goed hoe ze dit moest brengen. Maar ze moest het gewoon... Zeggen, niet? "Here we go," zei ze zachtjes waarna ze haar ogen wat sloot en diep adem haalde. "Well... Dad... I'm sorry to keep you waiting... I really am..." klonk er langzaam en zacht van de gevlekte poes af terwijl ze even opkeek naar de tabby kater. "Ik was bang... dat het geen goed moment was Jay... Dat het geen goed moment was voor ons... Om een gezin te worden of wat dan ook," zei ze zacht. "Maar ze missen een papa... Er is maar zoveel dat Silverstar, mijn beste vriend, kan doen..." sigh... "Een vader kan zoveel meer... Denk ik..." Yeah, Silver keek soms wel eens naar de kits als een soort vaderfiguur maar hij had het druk dus heel veel tijd had hij niet. Daarbij moest Jaytail ook eens met de waarheid geconfronteerd worden, niet?

Hij leek geschokt en om eerlijk te zijn verbaasde dat haar niks. Het was haar schuld geweest dat het zo was geëindigd en dus kon het niet anders dan dit zijn. Stil keek ze naar de kater waarmee ze kinderen had. Het was vreemd als ze er zo aan dacht, maar niet compleet uit het plaatje. Ze waren close geweest tot ze in Riverclan was beland na de bevalling en sindsdien? Hij was van de aardbodem verdwenen.. En zij wa sbang geweest dat zijn instabiliteit te erg was om de kits aan te nemen. Ze had gevraagd aan SIlverstar om de zorg van haar kroost met haar te delen en die had ja gezegd... maar had zich ook ferm zorgen gemaakt op wat Jay hiervan zou vinden. Maar nu wist ze dat ze niet anders kon. Ze was oud, vermoeid, en gewoon kapot. Met elke stap die ze zette voelde ze haar lijf gewoon meer zakken in de grond, het was genoeg. "Dus.. ze zijn... mijn kittens..?" Eh? "Ze zijn niet... van Silverstar?" Ze schudde even haar kop. "Silverstar is mijn beste vriend... Ik zou nooit met hem..." uh... Ze kon er niet eens aan denken... Misschien in een ander verleden, maar hun prille zielen waren niet langer hier, toch niet van haar. "En ja, ze zijn van jou... Butterkit, Silverkit, Heronkit en Longkit... Zijn jouw kittens Jay..." zei ze zacht terwijl ze even opkeek.