We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
JUS DREIN JUS DAUN Van op een afstandje zat de zwarte tom naar de troep katten te kijken. Ieder leek wel bezig te zijn met iets, al waren ze vooral toe aan rust. Zelf was hij al gaan jagen, om met lege poten terug te keren. Er waren gewoon veel te veel katten. Hij snapte niet waarom Tallshadow het nog steeds een goed idee vond om bij deze bende te blijven. Als ze hun eigen weg zouden gaan, hadden ze veel meer kans op overleven. Nu moesten ze de weinige prooi delen met andere Clans. Zelfs met ThunderClan. Iets waar hij het wel moeilijk mee had. Allereerst was zijn trots gekrenkt en ten tweede, waarom zouden ze die leeghoofden een kans op overleven moeten gunnen als het ten koste kwam van hun eigen Clan?
Een zacht geluid achter hem liet zijn oren ronddraaien. Het klonk alsof hij beslopen werd, maar wie was zo roekeloos om dat in zijn of haar kop te halen? Toen het geluid eenmaal een stuk dichterbij was, stond hij op en draaide zich fel om. Hij ontblootte zijn tanden en zette zijn halflange vacht dreigend op.
› Jinglekit
Jinglebells
Member
Jacqueline 517 Actief what is done is done
now that i'm the only one
Dikke strepen modder waren onder Jingle's bruine wangetjes geplakt, door raad eens wie? Niemand minder dan Kylie Jingle zelf. Ze noemde deze oorlogs-makeup de 'Jingle going into battle look' en ze was vastbesloten dat dit een van de nieuwste trends in de Clans zou worden! Ze had haar doelwit net 'nauwkeurig' uitgezocht om de resultaten te testen en nu meteen was wel het meest perfecte moment wat Jingle kon bedenken. Met zachte kittenstapjes sloop het poesje lomp naar hem toe, totdat ze ongeveer een vossenlengte van hem af was zakte Jingle volledig door haar knieën en wiebelde met haar kont en staart terwijl ze afzette met haar pootjes en een strijdkreet liet klinken. "RaaaawrrrrAAAAHH!!" Een hoge geschrokken kreet verliet haar bekje terwijl ze onmiddellijk terugkrabbelde naar veiligheid, weg van haar niet zo perfecte landingsplek recht voor zijn poten.
JUS DREIN JUS DAUN Eerlijk gezegd kon hij niet wachten tot iemand het besluit nam om een andere weg op te gaan dan de andere Clans. Al was het Butterstar, of Silverstar, die hun eigen Clan meenamen naar een andere plek. Want in zijn ogen had Tallshadow nog niet het gezag of tactisch inzicht om dat voor zijn eigen Clan te beslissen. Of dat nu lag aan het feit dat hij gewoon niet genoeg training had gekregen als deputy, of aan het feit dat StarClan hem zijn 9 levens niet had gegeven.. Dat liet hij voor nu nog in het midden. Het kon zovele redenen hebben. Misschien was hij ook gewoon niet geschikt als leader, al zag hij het langs de andere kant niet echt gebeuren dat Innerstar de verkeerde opvolger had gekozen. Als hij mocht kiezen, dan.. Zijn gedachten werden onderbroken door een geluid.
Van uit de struiken sprong een kleine gestalte op hem af. Een kitten, was gelukkig zijn eerste denk-reflex. Kittens zou hij nu niet bepaald aanvallen, van welke Clan dan ook, maar waar sloeg dit in StarClan’s naam op? Was het nu al normaal om vreemden te besluipen voor ThunderClan kittens? Was dat wat hun mentors hen aanleerden? De kitten liet een strijdkreet horen, maar spurtte al snel weer enkele staarlengtes van hem weg toen ze zijn houding zag. Afkeurend schudde hij zijn kop en vestigde zijn intens ambere ogen op haar. ”Wat was hier de bedoeling van?” Zei hij, op een nogal barse toon. Hij had vaak wel meer geduld met kittens, als ze maar geen ontzettend domme of irritante moves maakten.
Jinglebells
Member
Jacqueline 517 Actief what is done is done
now that i'm the only one
AAH! ABORT MISSION! WAAR IS MAMA ALS JE HAAR NODIG HEBT?! De tweekleurige ogen van het tabby poesje schoten schichtig van links naar rechts, op zoek naar de sneeuwwitte vacht van mama Snow was nergens te vinden, waardoor ze al snel besefte dat ze in de problemen zat. De kater was eng, keek boos en praatte nog bozer en hij was gigantisch; aka ze was zo goed als dood. Maar nee, daar dacht Jingle niet helemaal aan terwijl ze onwillekeurig de geur van de kater opsnoof. Dat was een slecht idee. Jingle's ogen verwijdde terwijl ze bijna over haar nek ging en daardoor ze de vraag van de engerd helemaal vergat. "Waarom... stink jij zo erg." Miauwde ze lichtelijk geschokt, terwijl ze een poot optilde om wat frisse lucht naar haar toe te waaien. Way to go Jingle, echt een uitblinkster is ze toch in 'respectvol doen tegen senior warriors'.
JUS DREIN JUS DAUN Zijn tactische analyse was zo ruw onderbroken, en daarbij was zijn humeur ook gekelderd. Dit was zijn vorm van ontspannen, hij zette zichzelf graag aan het denken. Zo kon hij ook eens alleen zijn. Sociaal contact putte hem soms uit, het zoog zijn energie weg. Te vaak moest hij zijn vriendelijkheid faken en het werd hem af en toe wel eens te veel. Zeker nu, met al die andere Clans rond hem heen. Met al die andere katten. Zelfs bij zijn eigen Clan voelde hij zich soms een vreemde. Een buitenbeentje. Een gespreksonderwerp. Met alle mentale kracht die hij had, probeerde hij het zo goed mogelijk te negeren. Momenten waarop hij alleen kon zijn, waren dan weer een manier om zichzelf weer op te laden en klaar te maken voor de komende periode.
De kitten had dat bruusk van hem afgepakt. En in plaats van gewoon op zijn vraag te antwoorden, maakte ze nog eens een beledigende opmerking ook. "Waarom... stink jij zo erg." Zei ze, waarbij ze frisse lucht naar zichzelf toe wapperde met haar voorpoot. Blackbear keek haar niet-begrijpend aan. Hij stak even zijn neus in zijn eigen vacht en snoof diep. Niks vreemds. ”Ik stink helemaal niet”, Stelde hij vast. ”Dat is gewoon ShadowClan”, Bromde hij beledigd. Maar wat zou een kitten daar nu van afweten?