broken hearts and tormented souls

Het was voor elke kat hier een ramp om de nacht door te brengen in dit gebied. Het was nat, er was geen of nauwelijks beschutting en de meeste katten wantrouwden elkaar. Oceanbreeze was daar niet echt bekend mee, met wantrouwen. Immers was de moederlijke kattin, in staat om langs de verschillen te kijken en haar blauwe vriendelijke ogen op de andere Queens te houden, een oogje in het zeil te houden voor eenieder die de Deputy nodig zou kunnen hebben. Daarbij had de zilveren kattin een goede band met de meeste Medicinecats en hun Apprentices. Het was natuurlijk niet zo dat ze hun gebruiken en manieren kende, maar toch droeg ze respect naar hen toe. De nacht waren de Queens en hun Kittens zover de jonge Windclanner kon zien goed doorgekomen. Iets dat haar even wat soepeler liet ademhalen en waardoor ze zich iets kon ontspannen. In de buurt van haar liepen enkele Windclanners, waarvan een aantal ook haar kittens droegen. Zelf droeg ze nu even niemand, dit aangezien haar lichaam nog moest wennen aan het wat hardere werk en ze een behoorlijk slopende tijd achter de rug had. Als enigste Queen over talloze kittens, in tijden van droogte en andere rampen. Was niet iets dat bepaald makkelijk was, om nog maar te zwijgen over het feit dat ze in die tijd net naar de geboorte van de kittens benoemd was tot Deputy. Minder dan een voslengte van haar vandaan zag de zilvere kattin de Thunderclan Medicinecat lopen. De blik op het gezicht van de andere kattin was alles behalve vredig en even hield de Deputy in voordat ze met zekere passen richting de andere kattin liep. Haar vriendelijke en moederlijke gedrag, kwam voor de meeste als een geruststelling over al wist Oceanbreeze niet zeker hoe de ander het op zou vatten. De bekende geur van kruiden viel lichtjes op ondanks de regen die haar vacht doorweekte. Dat er nog geen duidelijke uitbraak was van ziektes was een wonder op zich. "Mistgaze," Mauwde ze voorzichtig en vriendelijk om de ander niet te laten schrikken. "Jij bent Mistgaze toch? Want in deze regen is het moeilijk iemand goed te herkennen." Glimlachte de Deputy ontspannen. Hoe ze het voor elkaar kreeg rustig te blijven in deze tijden was waarschijnlijk voor de meeste katten een raadsel. Dan waren ze vast vergeten hoe heftig het verleden voor de jonge kattin was geweest en hoe vastbesloten ze was om alles tot een zo goed mogelijk einde te brengen. "Als het goed is, is Rousepaw dan ook je Apprentice. Ik heb haar kort na de ramp in Thunderclankamp op ons terrein gezien. Bedoel...,ons voormalige terrein," dat laatste mauwde de jonge Deputy wat onhandiger. "Oh sorry, heb mijzelf nog niet voorgesteld. Ik ben Oceanbreeze." Vervolgde ze luchtig waarna ze haar kop even afwende en duidelijk haar kittens en diens dragers in de gaten hield. Ze stapte soepel verder in een korte stilte. Het was duidelijk dat ze een warme kattin was.

Even leek het alsof de andere lichtgekleurde kattin met enkele wat donkere aftekeningen op geschrokken werd uit haar gedachten door de warme stem van Oceanbreeze. Echter sprong ze geen gat in de lucht en verschoot ze ook niet ineens van postuur waardoor de kattin enkel warm glimlachte voordat ze verder sprak. Dit keer met de blik van de andere kattin op haar gericht. Mistgaze knikte voordat ze sprak, op een toon die duidelijk genoeg was om op te vangen in de regen en het geluid dat de rest van de katten maakte. Een grote groep maakte niet bepaald stiller. "Klopt, ik ben Mistgaze. Medicine cat van Thunderclan." Mauwde de lichte kattin van Thunderclan. Oceanbreeze knikte even voordat ze met een oor wiebelde. Hoewel de geur van kruiden en andere planten niet meer zo prominent aanwezig was door de aanhoudende regen, had ze het toch wel geroken. Oceanbreeze begon zonder enige irritatie te tonen, want dat voelde de vriendelijke kattin niet, over de Apprentice van Mistgaze. Ze wist immers niet hoe het was afgelopen voor Rousepaw. Immers hielden jonge katten soms nog iets te veel achter, zeker als ze wisten dat ze op het nippertje de dans ontsprongen waren. Dat ze eigenlijk iets niet hadden gemogen en het toch achter de rug van hun mentor om deden. Oceanbreeze was wat dat betreft nooit een moeilijke Apprentice geweest maar wist voldoende jonge katten te op te noemen die dit wel waren. Even herinnerde de jonge Queen en Windclan's Deputy dat ze zich niet had voorgesteld. Ondanks dat de meeste katten haar waarschijnlijk wel zouden herkennen als de opvolger van Everstar. Na een kort excuus stelde ze zich dan ook maar voor, rustig en totaal niet ongemakkelijk. Want dat was de situatie toch al, ongemakkelijk met die regen die op hun lichaam viel en hun vacht verzwaarde. Meer ongemak dan dat door haar acties zou ze zich toch niet voelen. Mistgaze glimlachte vriendelijk naar haar toen ze zich op een sociale en nette maniee voorstelde. "Aangenaam, Oceanbreeze. Maar.. wat deed mijn apprentice op Windclan gebied? Ze heeft jullie toch geen onrust bezorgd of de code gebroken?" Vroeg de Thunderclanner gehaast, duidelijk overdonderd en bezorgd. Immers was ze verantwoordelijk voor de volgende generatie Medicinecats. Iets dat waarschijnlijk elke Medicinecat nauw aan het hart lag. Een groot deel van de toekomst zat in de capaciteiten van henzelf en hun Apprentices. Daarbij waren alle clans op hun hoede geweest en konden Medicinecats onrust veroorzaken ondanks dat ze boven enkele regels van de clancode stonden. Immers werd niet elke clan er vrolijk van een andere clan op hun gebied te vinden of alleen de geur ervan. Het kon in gespannen tijden oorlog veroorzaken, omdat het dan kon lijken alsof ze indringers hadden gehad. "Ik wist er namelijk niets van haar uitje over de grenzen... daar zal ik haar nog op aan moeten spreken." Mompelde de kattin. Oceanbreeze keek haar enigszins geruststellend aan. "Ik weet eerlijk gezegd niet of ze regels heeft gebroken. Het ligt altijd wel een tikkeltje anders dan bij Apprentices die tot Warriors worden getraind. Ze heeft geluk gehad dat ik haar heb gevonden, al pratende met Routpaw en dat ik de Deputy ben. Daarbij is Lizardpath mijn nichtje en heb ik maar besloten Rousepaw naar het kamp te begeleiden zodat zij kon besluiten wat er moest gebeuren. Denk echter dat jullie nog geen tijd hebben gehad om elkaar te spreken." Begon de Deputy op een zachte toon. "Ze zocht naar kruiden die ze denk ik niet kon vinden op jullie territorium naar de brand. Echter wist ze niet dat ons terrein niet al te veilig was op dat moment. Door het vele regen stortten konijnen holen in en als ze op een verkeerd stuk grond zou lopen zou ze zich serieus kunnen verwonden. Om nog maar te zwijgen over het feit dat de meeste van onze Warriors niet van onaangekondigd bezoek houden. Daarbij mijdden wij de gevaarlijkere stukken en zouden we haar niet gevonden hebben als ze zich wel verwond had of niet snel genoeg. Het had dus voldoende problemen kunnen veroorzaken tussen onze clans." Ging ze eerlijk verder waarna ze zuchtte. "Ik bemoei me niet graag met zaken tussen Medicinecats simpelweg omdat ik te weinig informatie heb om goed te kunnen oordelen. Wel raad ik het je aan het een keer met je Apprentice te bespreken." Besloot ze uiteindelijk met een zachte zucht. Het was Mistgaze waarschijnlijk wel duidelijk hoeveel geluk Rousepaw had gehad dat Oceanbreeze haar in bescherming had genomen. Hoewel ze liever niet vertelde hoe hun territorium er aan toe was geweest, moest ze toch echt wel duidelijk maken wat de gevaren voor Mistgaze's Apprentice onder andere waren geweest. Haar blik was wel duidelijk, geen woord over de toestand die Windclan had meegemaakt. Ze deed dit enkel om de ander te helpen, maar het was alles behalve de bedoeling dat het woord hierover zou verspreiden.