Vanochtend gingen ze weg. Weg van hun geliefde kamp, territorium en weg van Brindleleaf. Er was geen kans meer om haar nog te zien en dat deed pijn. Blijkbaar ook bij Amberpaw, want die zat helemaal alleen, mokkend. Met vuurspuwende ogen en haar oren plat in haar nek. Zou ze het nog een keer proberen? Met haar praten. Ze moest het deze keer wel anders aanpakken. Bronzemask ademde diep in en liep voorzichtig naar de jonge, lichtbruin gestreepte she-cat toe. "Hey." Miauwde ze kalm.