[Kitten Event 1] You're the future

Kitten Event

De kater liep met rechte rug en geheven hoofd in de richting van de toekomst, die er op het moment erg.. well, nat vooral, uitzag. De nursery was een beetje verwaterd, letterlijk, maar in ieder geval beter dan de rest van het kamp. Het was immers van groot belang dat de bewoners het er een beetje droog en goed hadden, zieke kits wilde niemand. Verveelde kits was al bijna net zo erg trouwens, en daarom liep hij hier ook. Vandaag was het tijd om de kittens een stapje op weg te helpen met wat ze zochten, en met iets leren. Alle oudere kittens konden meedoen, en de jongere kon Tall wel even mee spelen. Hier zouden ze verzamelen, en dan zometeen op weg naar Bitter voor een interactieve kruidenles, wat kon een kit zich nog meer wensen?

Planning:
Dit topic:
Verzamelen van deelnemers, ieder die meepost mag meedoen (:

Volgend topic:
Een oversteek naar de medicine cat den gaat gemaakt worden (#drama) ik zal hier de link plaatsen van het topic in de med den zodra het een beetje duidelijk is wie er meedoen ~~en Demi de kittenaanval kan overleven~~

_{Om de paar secondes dook Softkit naar voren om de druppel te pakken te krijgen. Hij kwam telkens weer naar beneden, en verdween dan weer onder haar pootjes vandaan! Dat het steeds opnieuw een andere druppel was die naar beneden viel, had ze niet door. Dat zich langzamerhand onder haar pootjes een plasje water vormde, had ze ook niet door, totdat ze hier een keer hard in trapte en allemaal water op haar neusje kreeg. Een zacht niesje kwam van haar vandaan en verwilderd keek ze op. Hoe dan. Hoe had de druppel dit gedaan, ze snapte er niks van. Voordat ze dit echter kon bestuderen, werd haar aandacht door iets anders getrokken. Een grote kat die de den binnen stapte. Ze had hem nooit eerder gezien, en had ook echt geen idee wie hij was. Soft wist wel dat zijn poten er heerlijk uitzagen om te knuffelen. Dus trippelde ze naar voren, met een vast doel voor haar ogen; één zo'n poot beetpakken en nooit meer loslaten. Toen ze eenmaal aankwam, sloeg ze beide pootjes om de kater zijn poot heen en drukte ze haar neusje hier tegenaan.}

]Een dramatische zucht verliet Settledkits mond. Verveeld staarde hij naar de uitgang van de nursery. Het was zo vies buiten en dan was het niet leuk om buiten te spelen. Maar, het was ook zo saai binnen. En op een gegeven moment had hij alle spelletjes al honderd keer gespeeld. Hij zag Softkit met een druppel spelen, maar dat zag er ook niet leuk uit. Alles was even saai. Hij had daarom ook een knorrige uitdrukking op zijn kop staan. Maar hij wilde ook niet slapen, hij was niet moe. Ugh. Toen opeens een gestalte van een grote kat in de nursery kwam en verbaasd keek hij op. Ohh, wie was dát? Settledkit had de grote kat nog nooit gezien. Er kwamen wel eens andere grote katten op visite in de nursery, maar deze leek helemaal onbekend. Maar Softkit rende al eerder op hem af en meteen krabbelde hij ook overeind en rende zo snel hij met zijn kleine pootjes kon, al struikelend, naar de kat. Softkit besloot om zijn voorpoot vast te pakken. Ja, hij zou helpen met deze aanval op de grote kat! Settledkit sprong met zijn voorpoten zo ver mogelijk omhoog gestrekt naar zijn staart. Hij zou aan de grote kat bewijzen dat hij een échte warrior was!

Hij had zich net al vele andere kittens verveeld en dat was nu nog niet veranderd. Seaweedkit was een poosje terug al van zijn dutje wakker geworden en nu wilde hij iets te doen hebben. Het maakte hem echt niet uit wat. Dat was dan ook toevallig het moment dat iemand de Nursery binnen kwam en vrijwel gelijk aangevallen werd door twee andere kittens. Daar moest hij ook aan meedoen, besliste Seaweedkit. De zwarte kitten sprong op zijn pootjes en rende er naar toe. Met een sprong stortte hij zich op de nieuweling in de ruimte. Met zijn allen zouden ze hem zeker wel verslaan, dat moesten ze wel

Worstelend met een dood lieveheersbeestje lag de kater op zijn buik op de natte grond. Zijn vacht werd nat en modderig, maar dat maakte de jonge kater niet uit. Met het dode beestje onder zijn poot keek hij trots rond zonder dat iemand het zag. Een grote kat verscheen bij de ingang van de nursery en werd bekogeld door kittens terwijl Ghostkit zichzelf eerder in de schaduw probeerde te verstoppen. 'Wat als Tallshadow hier was om hem toe te spreken?' Daar had hij geen zin in. Met zijn lieveheersbeestje tussen zijn kaken en half uit zijn bekje focuste hij zich op de leader.

Met haar voorpootjes over het nest bungelend zat ze glazig voor zich uit te staren. Niemand van haar siblings wilde met haar spelen, en dus had Deerkit weinig te doen. Haar mama sliep, en ze vond het ergens best zielig als ze haar wakker maakte. Tevens had ze het al een keer eerder geprobeerd en toen was Roughflower niet zo blij geweest. Terwijl ze met haar tong zat te klakken, merkte ze opeens activiteit in de nursery op. Ze draaide haar kopje naar de ingang, waar de leider stond. Haar neefje en nichtje waren al op hem af geduikeld en hadden zijn poten geklemd. Een derde volgde algauw, en Deer besloot mee te doen. "Aanvalluhh!" kraaide ze vol plezier. Zo snel mogelijk als haar kittenpootjes haar dragen kon stormde ze op de grote tabby af. Zo te zien waren zijn achterpoten nog niet gepakt, dus rende ze onder de kater door om zich te klemmen aan een achterpoot. "Hebbes!" Dit was leeeuuk!

Eerlijk, dit ging nog niet helemaal als gepland, veel kittens waren er en merkten zijn aanwezigheid, dat was goed, maar tegelijkertijd deden ze er ook meteen wat mee. Namelijk: Hem aanvallen. Om deze reden moest Tall zijn best doen om 1: niet om te vallen, en 2: niet op kittens te gaan staan. Nog even en een van die kleine koters werd geplet, ze waren immers niet uitzonderlijk veel groter dan zijn staart.
Wel was het enthousiasme aanstekelijk, en deed hij dan ook eerst even mee door onder andere met zijn poot te zwaaien als er een kitten aan hing, bleef grappig om ze te zien bungelen maar zo verwoed vast te laten houden. Uiteindelijk was het echter tijd dat hij even aankondigde waarom hij hier was. "Gegroet allemaal," Mauwde hij dan ook semi-statig, met een twinkeling in zijn ogen. "Wie heeft er zin om vandaag iets te doen?" Hopelijk zij allemaal, en anders was het een beetje een anticlimax.

Serpentkit werd uit haar slaap gehaald door de overenthousiaste kittens. Nieuwsgierig keek ze op en zag toen allemaal kittens die zich om Tallshadow hadden verzameld. En omdat ze er ook bij wilde zijn, stapte ze uit haar nest en ging ze er ook naar toe. Een klein stukje verwijderd van de andere kittens keek ze naar de leader die vervolgens vroeg wie er allemaal wat wilde doen. Serpentkit stak haar borstje vooruit. Zij wilde altijd wel helpen! Sowieso! Serpentkit wilde namelijk laten zien wat voor goede warrior ze ging worden! En dan vroeg beginnen met helpen was vast de sleutel. Nu afwachten wat de taken zouden zijn.

_{Nog meer kittens gingen naar de nieuwkomer toe, net als haar. Maar zij wilde hem helemaal niet aanvallen! Ze drukte enkel haar kopje tegen zijn poot aan omdat ze bang was om iets anders te doen. Ze hoorde zijn lage stem vragen wie er zin had om wat te doen, en ze liet een zacht piepje horen als antwoord. Zij wilde wel iets doen! Ze had de druppel vangen immers voor hem opgegeven, nou dan wist je het, het was serieus.}

De zwarte kitten staakte zijn aanval toen hij de stem van de leider onder de hoop met kittens uit hoorde. "Gegroet allemaal," Mauwde Tallshadow semi-statig. "Wie heeft er zin om om vandaag iets te doen?" Daar had Seaweedkit wel zin in! "Ik!" Begon het zwarte katertje dan ook vrolijk. "Wat gaan we doen?" Vroeg hij dan ook nieuwsgierig. Het was niet niks als de leider binnen kwam en iets met iedereen wilde gaan doen. Daarom was het jonge katertje ook erg opgewonden. Natuurlijk had hij hier zin in!

Toen de grote vijand sprak, besloot Deer hem maar los te laten. Vanaf hier kon ze het niet goed horen, en ze wilde alles horen, alles zien en alles weten! Dus enthousiast als wat rende ze naar een oude kitten om vervolgens deze na te praten. "What dooee?" miauwde ze, nog struikelend over haar woordjes. Niet dat het haar uitmaakte, want ze was al heeel groot! Nou ja, niet naast deze kitten, en al helemaal niet voor grote leider.

Eerlijk, het was lastig om erachter te komen wie er precies positief antwoordde aangezien het een grote hoop kittens was en Tall zelf er ook een beetje door omringt was. Al met al klonk het echter als positief gepiep en zelfs van verschillende kanten al de vraag - hij ging ervan uit dat het dezelfde vraag was in ieder geval - wat ze zouden gaan doen. "Kennen jullie Bitterpaw?" Vroeg hij alle kittens, de kring en nursery rondkijkende, en even wachtend tot ze ja of nee konden roepen. "Die gaan we helpen!" Hij had er om eerlijk te zijn zelf best zin in.

Tallshadow vroeg hen of ze Bitterpaw kenden. Het jonge katertje knikte. Seaweed had wel even moeten nadenken, de naam kwam hem bekend voor. Maar als hij het goed had was Bitterpaw de medicine cat apprentice. Natuurlijk had hij niet veel aandacht besteed aan het leren van de namen van anderen die hij niet regelmatig zag of sprak, die zou hij toch wel vergeten. "Die gaan we helpen!" Het klonk alsof hun leider er zelf ook zin in had. Het kon immers ook heel interessant worden, beredeneerde Seaweedkit, zolang er maar niks fout ging. Hij had altijd pech, het had zelfs zijn beste vriend een keer in gevaar gebracht. Maar Seaweed was er van overtuigd dat er dit keer niks fout zou gaan. Hij zou netjes luisteren en doen wat hem gevraagd werd.

De grote kater voor de kittens vroeg of ze Bitterpaw kenden. Ze knikte hevig met haar kopje als antwoord, terwijl ze met een vrolijke blik wachtte wat leidermans hierna zou verkondigen. Maar wat maakte het uit wat hij zou zeggen? Eindelijk wat anders dan die saaie spelletjes! "Jaaaa! Helpe!" miauwde ze dus blij, terwijl ze vrolijk op en neer sprong.

- kort maar dacht dat het misschien leuk was om dit event nog even in leven te blazen? c":

Eerlijk was eerlijk, de kittens leken het een prima idee te vinden, en Tall ook dus dat was mooi. Waren ze het in ieder geval over eén ding eens. Namelijk over wat ze gingen doen. Hij had het idee dat 'hoe' ze het gingen doen nog een hele tour ging worden, maar hey, als er iets was wat hij was, dan was het kitten professional. "Mooi zo!" Reageerde hij vrolijk, en wenkte alle kittens met zijn staart toen hij zich langzaam omdraaide. "laten we gaan dan!" Want het zou nog leuk worden al die kleintjes naar de overkant te krijgen.

Onderwerp: Re: [Kitten Event 1] You're the future