Devil spits

Had even geduurd maar hij wist dat deze dag ooit zou komen. Een lange tijd had hij zonder -veel- problemen voor de elders kunnen zorgen maar met de dag werd het duidelijker dat meerde katten zich hier bevonden. Nog niet voorledig in Shadowclan gebied maar wel op de oude terrariums van de andere drie clans. Hij had gehoopt dat het gewoon wat enkele rogue's waren maar natuurlijk was alles weer drie keer zo erg. Bloodclan was het woud ingetrokken. Als het van de eenlingen waren geweest had hij misschien nog een redelijke voorstel kunnen maken met ze maar met die zogenaamde 'Elite' katten was geen deal te sluiten. Het was dus ook een kwestie van tijd dat Bloodclan er achter zou komen dat niet iedereen verdwenen was. Viperstrike was een grote sterke en ervaren warrior maar zelfs hij kon het niet opnemen tegen een hele clan. De elders waren ook niet bepaald in staat om hun thuis te verdedigen. De tom zuchtte. Hij moest iets verzinnen. Het was of een deal proberen te sluiten met de leader van die zogenaamde Bloodclan of vechten en de grote tom had een voorgevoel dat dit uit zou komen tot een gevecht. Het was gewoonweg niet mogelijk om te vluchten, vele elders konden niet eens opstaan om naar de prooistapel te lopen en de tom zou hen nooit zomaar achterlaten. Al zou het zijn leven kosten. De ex Shadowclan warrior liep veder door het terratorium, zijn goudkleurige ogen glijdend als een giftige slang door de donkere bomen.

- Cloverblossom, rest via toestemming!

Haar blauwe ogen keken rond het ShadowClanterritorium. Nou, de geur was nog niet volledig vervaagd. Maar ze kon al snel hun absentie merken. En ergens voelde ze een verdrietig gevoel toen ze merkte dat de Clan echt weg waren. Waaronder ook Flamepaw en Moonpaw. De witte kattin dwong haar poten om verder te lopen. Ze had deze plek echt gemist. Toch kwam ze hier niet meer zo vaak. Wegens de patrols, de andere katten. Ze kon zich herinneren hoe vijandig ze waren tegenover andere Rogues en andere buitenclanse katten. Ze kon het niet ontkennen; ze miste haar Clan. En soms bracht de eenzaamheid en verdriet haar heimwee binnen. Haar wensend dat ze niet de Clan uitgestapt was. Dat ze nog met haar familie, haar kinderen verder kon gaan. Dat ze mee kon gaan met de rest, naar de plek waar ze nooit achter zou komen. Een zachte zucht ontsnapte terwijl ze neerzat naast een enorme boom, waar ze altijd zat als Apprentice. StarClan, wat miste ze dit allemaal. Alles was zo anders.

Nadat hij wat prooi had gebracht naar de elders had hij zich in een boom gewerkt. Het leek allemaal wel easy om voor oudjes eten te zorgen maar er zaten meerdere dingen aan vast. De tom voelde zich nog een volledige Shadowclan warrior en hij zou altijd zijn trouw houden bij Starclan ondanks dat de rest vertrokken was. Hij hield zich aan de code en voerde de taken uit net als nu. De grote tom keek het gebied rond vanaf de tak, hij moest er zeker van zijn dan niemand hier kwam. Het viel hem dus ook meteen op toen er een nieuwe geur zijn neus binnen waaide die een duidelijke kittypet geur met zich droeg. Niet lang daarna verscheen een witte vacht in de verte en meteen schoot Viperstrike's nekhaar omhoog. Het was dan gelukkig geen Bloodclanner maar hij zou zeker ook niet van die kittypets of rogue's op zijn terratorium willen hebben. Je wist immers nooit. Z'n kitty kon ook zomaar een vechtersbaas zijn en uit op bloed. Tegenwoordig leek alles en iedereen op macht uit te gaan dus zelfs een kittypet zou hij niet een twee drie vertrouwen. De andere kat was uiteindelijk veder gedwaald en bevond zich nu onder hem. De witte she-cat ging zitten en zuchtte zo luid dat hij haar zelfs vanaf de toppen van de boom haar kon horen. Viperstrike spande zijn spieren aan en klom stukje voor stukje naar beneden. Zijn ogen strak op de kat onder hem gericht toen hij zijn mond opende en sprak. "En wat denk jij wel hier te doen m'dam?" Zijn stem was niet meer zo vijandig en gevaarlijk zoals vroeger maar het was duidelijk dat hij niet gesteld was op haar 'bezoekje'

Haar witte vacht ging meteen overeind bij een bekende, toch onbekende stem. "En wat denk jij wel hier te doen m'dam?" Haar blaue ogen gingen meteen richting de bron van het geluid. Wacht. Zij herkende hem wel. Was hij hier toch gebleven of...? "Viperstrike?" Vroeg ze nogal verrast. Alsof ze het niet kon geloven. Een glimlach kwam op haar gezicht. "Dank StarClan dat jij hier nog bent. Waar is iedereen naartoe gegaan?" Vroeg ze terwijl ze nog een keer om haar heen keek. "Heb je wat van Flamepaw gehoord? Moonpaw?" Kwam de belangrijkste vraag.

Het duurde een paar secondes voor het hem duidelijk werd waar die bekende stem vandaan kwam. De bekende klank, de warme stem die zijn naam uitsprak, het was lang geleden dat hij deze uitspraak had gehoord maar toen hij in twee blauwe ogen keek werd het allemaal duidelijk. "Cloverblossom"Mauwde hij verrast. Zijn vacht weer plat op zijn lichaam toen hij haar diep aankeek vanuit de boom. "Dank StarClan dat jij hier nog bent. Waar is iedereen naartoe gegaan? Heb je wat van Flamepaw gehoord? Moonpaw?" Mauwde de witte she-cat maar Viperstrike moest eventjes bijkomen bij haar plotse aanwezigheid. De grote tom slikte zijn kop schuddend bij de vraag over Flamepaw en Moonpaw. "De clans zijn vertrokken, zoekend naar een nieuwe thuis waar ze meer kans hebben op overleving. Ik ben achtergebleven om de elders en de andere te helpen die niet in staat waren om op reis te gaan." Mauwde hij na een tijd, zijn stem laag en zacht. "Flamepaw is met hen mee" Hij begon maar niet over Moonkit..