Living It Up

Onderwerp: Living It Up za 25 maa 2017 - 13:58

Wat een vondst! Hij wist niet wat het was, of waar het vandaan was gekomen, maar er lag een vreemd object in het nest waar hij met zijn moeder en zusjes sliep en hij was het nu uitvoerig aan het onderzoeken. Het was een raar, grijs object. Het was ontzettend hard en als hij erop beet, deed het best wel heel erg pijn. Dat was de conclusie die hij trok, dus begon hij er nog wat meer op te bijten. Wederom deed het pijn, dus toen besloot hij om dit onderzoek maar even uit te stellen. Hij keek even om zich heen, maar de rest van zijn familie sliep. Eigenlijk wilde hij zijn vondst aan iemand laten zien, dus keek hij om zich heen, op zoek naar een vrijwilliger aan wie hij zijn trofee kon presenteren.

Snowkit

Onderwerp: Re: Living It Up za 25 maa 2017 - 14:21

De Nursery hier was anders, wat kouder en misschien ook minder comfortabel. Maar dat deerde Snowkit niet, juist omdat het anders was. Snowkit had nu andere dingen om te ontdekken en hij durfde te wedden dat de huidige apprentices nog niet op zijn leeftijd al zoveel van de wereld hadden mogen zien. Dat maakte hem trots en blij. De kitten rolde uit zijn nest klaar om weer een nieuwe dag aan te gaan, klaar om nieuwe dingen te ontdekken en klaar om weer veel te leren. Echter bracht iets om iemand hem tot een halt.

Onderwerp: Re: Living It Up za 25 maa 2017 - 15:01

Zijn ogen vielen op een witachtige kitten, een paar manen ouder dan hij. Vrolijk kermend kwam hij overeind en hij nam de steen in zijn bek. Op moeizame en ongemakkelijke wijze hobbelde hij zijn nest uit en richting de oudere kitten. Hoewel hij hier en daar wat geoefend had, was zijn controle over zijn eigen lichaam nog niet helemaal op en top. Soms zette hij het verkeerde been naar voren en struikelde hij over zijn eigen poten. Maar deze keer niet! Hij plaatste de steen voor de voeten van de andere kitten, alsof hij zojuist een kostbare diamant had afgeleverd. "Hallo!" riep hij luid en zette een grote lach op zijn gezicht. "Ikke vonden!" Wat was hij toch weer goed bezig.

Onderwerp: Re: Living It Up wo 29 maa 2017 - 1:34

Het was een kitten die hem uitbundig begroette. Snowkit vernauwde zijn oogjes en keek naar de veel kleinere Cedarkit. Luid werd hij begroet waarnaar hij in brabbeltaal kreeg te weten dat de kitten een steen had gevonden. "Een steen... geweldig..." probeerde hij er ietwat enthousiast uit te krijgen. Ja, hier had hij nou ook weer geen zin in. Snowkit wilde op avontuur uit. Maar ja, dan was hij ook weel enigszins sociaal en hield er niet van anderen af te wijzen of te kwetsen. "Er zijn veel stenen hier, hé?" Piepte Snowkit vervolgens aarzelend.. Wat moest hij anders zeggen?

Onderwerp: Re: Living It Up wo 29 maa 2017 - 20:29

Snowkit leek niet bepaald enthousiast te zijn over Cedar's vondst. Iets wat natuurlijk maar op één manier verklaard kon worden: hij begreep het gewicht van de situatie gewoonweg niet. Hij had geen enkel idee wat hij hier voor zich had liggen, wat voor waarde dit voorwerp had dat gewoon voor zijn neus lag! De witte kater zei dan wel dat hij het geweldig vond, zijn stem zorgde ervoor dat het allemaal niet heel overtuigend klonk. Cedarkit wilde hem in de rede vallen, totdat hij aangaf dat er hier eigenlijk best wel veel stenen waren. Cedar's bekje hing even verbijsterd open. Hij keek om zich heen en merkte inderdaad op dat er bijzonder veel stenen om hen heen lagen. Hij fronste even bedenkelijk. "Maar dit mijn steen," concludeerde hij, alsof dat hetgeen was dat de steen bijzonder en waardevol had moeten maken. In zijn kopje was het gewoon perfect logisch.

Onderwerp: Re: Living It Up