Restore what once was power

Hij zat rustig in zijn den, liggend op de grond en in het zand tekeningen te maken van mogelijke strategieën voor als ze in een optocht zouden moeten vechten. Klonk stom, want er was niet echt enige reden om met zo'n grote groep katten ergens heen te gaan, zelfs de gathering delegaties waren niet zo groot en daar waren geen kittens en queens bij, maar hij was ermee wakker geworden en wilde het graag eens meer vorm doen aannemen. Daarnaast zou het op deze manier makkelijker zijn om uit te leggen aan Acorndust. Voordat dat echter plaats kon vinden moest hij met Wasp praten, tenminste, daar ging hij vanuit aangezien ze plots zijn naam noemde. "Kom binnen,' Mauwde hij, een nieuwsgierige toon in zijn stem.

De poes vile met de deur in huis, dus de kater ging wat rechter zitten, en keek nog steeds nieuwsgierig maar nu ook iets onderzoekender. Waspsting kennende wist hij wel in welke richting dit gesprek zou lopen, ergens wel wrang. Innerstar was net een maan dood, en nu al zette de oudere poes haar vraagtekens bij de keuze van haar voormalige leidster. Maar, hij was Tall niet als hij niet eerst zijn vooroordelen opzij zou zetten, en open zou luisteren, dus hij glimlachte even, en gebaarde haar om verder te praten, het werd net spannend!

Hij was wel blij met de zucht die zij aan het begin liet ontsnappen, dan hoefde hij het niet te doen, en bovendien was het een soort verzachtend iets als 'ik vind dit en jou zo vervelend.' altijd heel fijn als een kat dat duidelijk maakte. Dat liever dan dat ze het in stilte dachten en je dan plots aanvielen a la Nightthorn. "Tallshadow, ik denk dat je een goede deputy geweest bent. Maar ik denk ook dat Innerstar te vroeg is gestorven, en dat je niet klaar bent om haar leiderschap over te nemen." Om maar even met de deur in huis te vallen. Tall behield echter zijn glimlach, uitermate zijn best doende die weg te krijgen aangezien het hem er vast irritant uit deed zien, lukte niet, dit amuseerde hem. "Je hebt meerdere dingen gedaan die opvallen, en niet op een goede manier. De Gathering als voorbeeld," Wow. Dat was hard, dat was zo enorm Butterstar's fout geweest. Good going Wasp, ga maar lekker heulen met de vijand. Of, na ja, zoiets. In ieder geval, hier moest hij op reageren, en begon maar gewoon, om het makkelijk te maken, met een perfecte imitatie van haar zucht aan het begin omdat hij een verschrikkelijke kat was. "Erg vervelend dat je er zo over denkt," Mauwde hij toen, en glimlachte weer. Zo, opnieuw een klacht succesvol afgehandeld, hij zou hier zijn baan van moeten ma- wacht. Dat was het al!

Oke, ten eerste, deze kat had geen gevoel voor humor ergens in haar iets te grote lichaam zitten, ten tweede, ze was volgens Tall misschien een beetje boos over dat ze zelf geen leider was. Serieus, wat was haar probleem? "Luister is goed, eigenwijze kleuter, toen jij nog op je poot liep te kwijlen was ik de leeftijd die jij nu uiteindelijk ook nog is bereikt heb. Denk maar niet dat je mij zo kan wegschrijven." Oke wacht, het probleem zat hem in haar ouderdom? Want dan was hem de schuld geven niet zo eerlijk, daarvoor moest ze bij moeder natuur en het leven daarin. Toch zei haar blik hem dat dat misschien niet helemaal het probleem was. Zijn glimlach had zich inmiddels verwisseld voor een vastberaden blik, niet echt geraakt door wat ze zei en in zijn hoofd zijn antwoorden op een rijtje zettende. "Innerstar zou beschaamd om jouw gedrag zijn, en dat weet je dondersgoed. Je hebt onze Clan ten schande gemaakt, niet alleen bij RiverClan, maar bij de alle Clans, inclusief die van jezelf. ShadowClan gaat ten onder en ik neem jou volledig kwalijk. Je wilt niet eens aanspreekbaar zijn voor katten die bereid zijn langs jouw arrogante kop heen te kijken en je te helpen!" Hij liet het over zich heenkomen, wachtende op het juiste moment, aka, wanneer ze uitgepraat was. Het kon zo zijn dat in de reden vallen niet goed zou zijn op dit moment. "Als je zo doorgaat, weet ik niet hoelang ShadowClan jou nog als leider wilt hebben, voordat ze een andere kiezen. StarClan zelf heeft je immers al afgewezen." Wow, hard much.

Oke, zijn beurt? Het leek van wel, en Tall strekte dan ook even zijn rug, voor hij weer in zijn comfortabele houding ging zitten - geen enkele reden om een discussie oncomfortabel te voeren - en de poes rechtstreeks aankeek, geen sprankje angst of onrust in zijn ogen. "Waspsting," Mauwde hij rustig, "Mijn acties hebben niemand beschaamt, ik heb enkel niet precies gedaan wat de hele oude garde van me verwachtte, maar heb ik er een oorlog mee gestart? Heb ik Shadowclan op een presenteerblaadje aangeleverd? Nee, ik heb gewoon niet gedaan wat iedereen wilde en daarin een eigen lijn getrokken. De ongeschreven regels die we volgen zijn er alleen uit traditie, geen code heeft ooit voorgeschreven dat een leider niet meer mag praten met andere katten tijdens een gathering, gatherings zijn er immers voor om op een vredelievende manier bij elkaar te komen," Dat gezegd hebbende ging hij door naar punt twee. "Daarnaast weet ik niet in wie Innerstar teleurgestelder zou zijn, in de leider die anders doet dan dat de andere clans willen dat hij doet, of de warrior die haar eigen leider om deze reden niet meer vertrouwt," Het deed hem pijn dat de dierbaarste vriendin van zijn mentor en leidster hem zo afwees. "Over dat Starclan me heeft afgewezen, dat is nog niet zeker, Acefray heeft geen profetie gehad en de gathering werd niet verduisterd, de lawine kon ook gewoon komen door de weersomstandigheden, en dat weet jij ook, maar toch wil je alleen maar geloven dat Starclan mij afwijst. Waarom is dat? Je zou denken dat een kat allereerst zijn leider zou steunen, en daarna de praatjes van andere clans zou overnemen. Zeker van jou, als een van de meest wijze katten in deze clan, had ik meer verwacht," Mauwde hij, nu wel serieus, zijn hele betoog lang. Als Waspsting het zo wilde spelen kon hij daarin meegaan, minstens net zo goed.