Wavepaw kon het nog niet allemaal bevatten. Eindelijk was hij aprentice geworden! En zijn mentor was Thornfang, een ervaren warrior. Ook was het voor de leerling een hele opwinding dat hij zijn eerste nachtje in de leaders-den mocht slapen. Wow, dubbel wow! Hij voelde zich net een leader! Hij had een fijn slaapplekje geclaimed en voelde zich helemaal toppie.
De volgende ochtend werd hij wakker van een stem die 'Wavepaw.' riep. 'Ga weg, ik wil slapen.' mompelde Wave, nog half in slaap. Plotseling drong het tot hem door dat dat de stem Thornfang was, zijn mentor. Oops! Wavepaw sprong uit zijn nest, schudde zich snel uit en stormde naar buiten. Zijn eerste training! Buiten regende het zachtjes. '...als je klaar bent met iets te eten.’ Wat? Wavepaw was nog niet helemaal wakker. De warrior voor hem was al naar de fresh-killpile gelopen en begon verder te praten. '.. een veiliger deel van het territory laten zien en daarna laat ik je kennis maken met de andere Clans. Vervolgens ga ik je toch minstens één jachttechnieken aanleren en daarna gaan we samen ervoor zorgen dat we al een kleine watervoorraad hebben. Ik denk dat dat wel genoeg is voor je op één dag.’ O jee. Weer had Wavepaw het eerste deel van de zin gemist, maar toch knikte hij. Hij wilde de beste aprentice zijn die er maar was. 'Ik ben helemaal klaar!' Eigenlijk had hij nog niet gegeten, maar hij wilde dolgraag het nieuwe terriotry zien.