[Half moon gathering] Keeping your head up

"Ga je mee Rousepaw? Het is hoog tijd dat je de andere medicine cats en hun apprentices is ontmoet!" Mistgaze vond de 'get-togethers' van de medicine cats altijd erg gezellig, al woog deze iets zwaarder deze keer. Ze wist niet zeker of de andere medicine cats ook een prophecy van Starclan ontvangen hadden, maar als dit zo was dan moest deze besproken worden vanavond. "Je mag geen woord reppen over onze prophecy's totdat het duidelijk wordt dat de rest ook een teken van Starclan heeft gehad." Samen met haar apprentice liep ze richting de highstones. Het was een zware reis, maar eentje die goed te doen was als je de goede kruiden at. Hoewel Mist daar extra iets minder van had gepakt dan normaal, want de voorraad van Thunderclan was laag op het moment. "Hou je het nog vol? We zijn er bijna!" moedigde Mist haar apprentice aan. Toch voelde haar poten zwaar terwijl ze dichterbij kwam. Dit zou haar eerste weerzien zijn met Acefray sinds ze de liefde aan hem verklaard had en besloten had dat dit verder niet kon. Zou het awkward worden? Ze moest zich eigenlijk niet zo aanstellen en zich er over heen zetten. De ingang van de grot doemde op. "We wachten hier tot iedereen er is, dus je kan even op adem komen." knikte Mist haar apprentice toe, terwijl ze zelf ook ging zitten om op adem te komen. De reis was voor haar ook lastig, ondanks dat ze het vaker gedaan hadden.

[Alleen open voor Medicine cats en hun apprentices!]

"Ga je mee Rousepaw? Het is hoog tijd dat je de andere medicine cats en hun apprentices is ontmoet!" De grijze oortjes van de kattin draaide snel in de richting van de stem. Amper een seconde later stond de zilvertabby op haar poten en draafde ze op haar mentor af. Het was een van de dingen waar ze echt naar uit zag. Het leek haar geweldig om met de andere Medicinecats te kunnen praten en misschien ook nog tips krijgen van hun Apprentices. En natuurlijk ook om, zo mogelijk, Routpaw te kunnen verassen. Kort nadat ze de Windclanner voor het laatst had gesproken had ze de rank zelf ook ontvangen. "Je mag geen woord reppen over onze prophecy's totdat het duidelijk wordt dat de rest ook een teken van Starclan heeft gehad." Bevestigend knikte Rousepaw op de woorden van haar mentor.

De reis naar de Highstones was een lange. Nu hadden ze het geluk dat ze kruiden hadden waardoor het wat minder zwaar zou zijn. Al was het Rousepaw inmiddels ook duidelijk geworden dat ze op het moment geen beschikking hadden over een enorme kruidenstapel. Ze moesten zuinig zijn met wat ze hadden. "Hou je het nog vol? We zijn er bijna!" Zo ver als dit had ze nog nooit gelopen, samen met de Riverclan lag hun gebied het verst van de Highstones verwijderd. "Het gaat nog prima," reageerde Rousepaw met een klein glimlachje op haar kop. Als er iets was waar ze aan gewend geraakt was, was het, het lopen van grote afstanden. Dat was immers het voornaamste wat ze deed toen ze nog een gewone Apprentice was. Eigenlijk was het jagen maar het eindige altijd met het lopen van lange stukken zonder wat te vangen of überhaupt al te vinden.

Tegen de tijd dat ze bij de Highstones waren aangekomen voelde de poten van de kattin het dubbele gewicht. Zo zwaar was lopen nog nooit geweest. Ergens gaf dit ook wel weer meer motivatie om er wat beter op te trainen. Maar voorlopig kon ze zich beter focussen op het leren en begrijpen van de werking van kruiden. Dat was immers haar taak, niet verre afstanden lopen. "We wachten hier tot iedereen er is, dus je kan even op adem komen." Had Mistgaze gezegd waarna de Medicinecat was gaan zitten. Rousepaw liet een diepe zucht horen waarna met een plof ging liggen. "Pfff dat was echt een heel eind lopen," verzuchtte de zilvertabby. Ze rekte haar poten een keer uit voor ze zo comfortabel mogelijk ging liggen en haar kop plat op de grond legde. Haar oren bleven echter alert omhoog staan, ze wilde weten wanneer er iemand aankwam.

Lizardpath was deze ochtend opgestaan met een hernieuwde kracht. Vanavond zou ze de andere Medicine Cats terug zien! Ondanks dat ze hen eerder al gezien had, was ze weer even enthousiast als de vorige keer. Ze vond het fijn om met hen te praten, dingen uit te wisselen en hun zorgen te delen. Vandaag was echter anders dan de vorige keren. Ze zou haar apprentice, Routpaw, aan hen én Starclan voorstellen. "Routpaw," mauwde ze, iets enthousiaster dan dat ze anders was. Lizardpath had enkele kruiden voor haar klaargelegd om haar wat extra kracht te geven. Windclan lag dan wel het dichtste bij de Highrocks, maar toch wilde ze Routpaw wat kruiden geven voor de tocht. Dit was namelijk haar eerste keer dat ze naar de Moonstone zou gaan en ze wist ook niet hoe lang ze weg zouden zijn. Lizardpath wenkte naar het kleine stapeltje kruiden en gebaarde dat ze deze moest opeten. Ze moesten zo vertrekken als ze op tijd wilden aankomen. Lizardpath ging alvast bij de uitgang van de den staan, wachtend op haar apprentice. Zelf nam ze geen kruiden, omdat de afstand die ze moesten afleggen niets was tegenover de tocht die Mistgaze moest afleggen. Over Mist gesproken, hoe was het met haar ondertussen? En Acefray, had hij ondertussen een apprentice? Ze wist dat Honey geen Medicine Cat meer was, maar wie had haar nu eigenlijk vervangen? Jaja, Lizardpath keek echt uit naar het weerzien.

Nadat Routpaw haar stapeltje binnen had gekregen, vertrok het duo richting de Highrocks. Het eerste gedeelte ging zeer vlot, omdat ze door hun eigen territorium moesten gaan. Voor het laatste gedeelte moesten ze het Thunderpath over. Lizardpath nam geen risico's met haar apprentice naast haar zijde en wachtte totdat het Thunderpath volledig leeg was voordat ze samen overstaken. Na dat gedaan te hebben, kwamen de Highrocks wel heel dicht bij. "Daar is het, daar zijn de Highrocks." mauwde ze even tegen haar apprentice, verwijzend naar de hoge rotsen die voor hen opdoemden. Ze bleef lopen en richtte haar blik op de rotsen bovenaan. Er waren twee katten contouren die ze kon onderscheiden van de rotsen, wat haar vertelde dat ze nog niet te laat waren.

De allerlaatst stap was om naar boven te gaan door van de ene rots op de andere te springen. In het midden bleef de poes heel even staan, om even naar Routpaw te kijken. Ondanks dat dit niet zo'n verre tocht was, was dit toch wel vermoeiend, zeker dit laatste gedeelte. Ze glimlachte even bemoedigend naar haar apprentice, waarna ze zelf weer verder ging. Eenmaal boven herkende ze Mistgaze direct. De jonge poes naast haar kende ze nog niet. Dit was waarschijnlijk haar apprentice. "Mistgaze," snorde ze als warme begroeting, waarna ze zich even omdraaide om te zien of Routpaw er ook al was.

Oh, wat was ze nerveus! De jonge poes kon amper stil zitten en schoot dan ook overeind toen Lizardpath haar naam door de den, die ze de laatste paar maanden eigen had gemaakt, riep. Haar woorden klonken wat hoger dan normaal, waaruit de tabby opmaakte dat zelfs haar altijd rustige mentor enthousiast was. Zijzelf ook, dat was zeker, maar bovenalles stond ze stijf van de zenuwen en zorgen. Ze kon de gedachte dat Starclan haar zou weigeren maar niet uit haar kop krijgen, hoe opgetogen ze ook was om de andere Medicine cats en apprentices te zien. En ook Rousepaw! Sinds Jaypaw haar had verteld dat haar probleem buddy de nieuwe medicine cat apprentice was, had ze er naar uitgekeken haar weer te zien. Haastig werkte Routpaw de kruiden naar binnen en het koste haar moeite niet te gaan kokhalzen. Normaal voerde ze dit soort kruiden aan andere, maar nu moest ze ze voor de verandering eens zelf eten, een koekje van eigen deeg.

Ze herkende de weg die Lizardpath nam, Stallionheart had precies hetzelfde pad genomen. Het leek een eeuwigheid terug dat ze hier met hem had gewandeld, terwijl het in werkelijlheid maar enkele maanden terug was. Routpaw miste haar goedaardige mentor ergens, maar als ze dan naar Lizardpath keek die voor haar uit trippelde,  wist ze dat ze nu veel gelukkig was dan dat ze ooit met Stallionheart zou kunnen worden. Dus probeerde ze haar onzekerheden even weg te duwen en zette een iets steviger tempo in, waardoor ze naast haar mentor kwam lopen en haar een warme glimlach gaf.
Vlak daarna moesten ze beide tot stilstand komen voor het Thunderpath. Routpaw huiveren toen een monster voorbij denderde en was maar al te blij dat Lizardpath geen risico's nam. Wellicht wachtten ze langer dan normaal, maar dat was wel de reden dat de poezen zonder problemen over konden steken, wat Routpaw maar al te haastig deed. Pas toen ze een laatste blik achter zich wierp besefte ze zich opnieuw wat haar te wachtten stond. Ongeduldig kneed ze met haar poten de onbekende grond. "Daar is het, daar zijn de Highrocks." haar ogen gleden naar de puntige rotsen voor hen, waar ze vaagjes twee figuren kon onderscheiden. Door het hoogte verschil kon ze niet uitmaken van welke clan ze kwamen maar Routpaws hart klopte in haar keel. "Ik kan niet wachten!"bracht ze nu toch wel enthousiast uit, waarna ze aan de klim begon.

Zo makkelijk bleek het allemaal niet te zijn en Routpaw had moeite om haar lenige mentor bij te houden. Toch deed ze haar best en hoewel het misschien niet al te charmant ging, wist ze zich toch telkens weer op een nieuwe rots te hijsen, waar Lizardpath dan al weer geduldig stond te wachten. Ze gunde haar mentor een schaapachtige en enigszins beschaamde glimlach, waarna ze dan weer verder klom. Totdat uiteindelijk het einde in zicht kwam en met hernieuwde energie hief de poes zich op de laatste rots, waarna ze oog in oog stond met twee figuren, waarvan een maar al te bekend was. Lizardpath begroette de Medicine cat van Thunderclan met een klein knikje, Routpaw was iets minder subtiel. "Rousepaw!" Ze vergat haar manieren even en stormde enthousiast op de andere apprentice af, waarna ze haar neusje vol affectie in haar nek duwde en vreugdevol oogcontact maakte. "Hoe is het? Het is zo goed je te zien! Ik had gehoord dat jij de medicine cat apprentice was van thunderclan en-" Ze kapte haar zin af toen ze zich plots besefte dat Rousepaw hier niet alleen was. Een grijze-witte poes wiens rechteroog was beschadig zat naast haar en Routpaw slikte even beschaamd, terwijl ze verlegen een paar stappen terug deed. "O-oh, ehm,  goedendag M-Mistgaze, mijn naam is Routpaw,"bracht ze wat hakkelend maar wel beleefd en een stuk formeler uit. Great, ze was er nog maar net en meteen had ze haar reputatie al de grond in gewerkt.

Chivypaw was nooit verder geweest dan de rivieren. Nu zwom ze over de rivier. Haar hart klopte. Ze vond het spannend. Het was vroeg in de ochtend en onder haar poten kietelde het gras van het bos. Ze was nog nooit in een bos geweest. Verwonderd keek ze naar de bomen. Vanavond zou het halve maan zijn. De nacht waarop sterren het sterkst waren. Dat had haar mentor verteld. Het was een van de eerste keren dat ze had geluisterd naar Nightstream. Die had trouwens nog iets te doen. Daarom had ze instructies gekregen. Braaf volgde ze die. Natuurlijk niet zo braaf, ze had de vieze reiskruiden in de rivier gedropt.

De zon begon onder te gaan. Haar oren lagen plat in haar nek, haar haar stond overeind en haar blauwe kijkers waren dichtgeknepen tot spleetjes. Ze liep langs het Thunderpath en ze wist helemaal niet of het de juiste kant op was. Windclan gebied, waar ze door moest had ze nooit gezien. Een monster raasde voorbij. Ze kromp ineen, maar wandelde verder. Het droge pad verkruimelde en telkens als er zo een monster voorbij reed kreeg ze het in haar neus en ogen. Toen ze in de verte een hele hoop nesten zag, besloot ze af te slaan. Het schemerde ondertussen al. Zuchtend haalde ze adem toen gras haar pijnlijke poten begroette. Onderweg was ze vast komen te zitten in een soort glimmende draad met punten aan. Ze had een beetje wortelsmeer erop gedaan, omdat er niets anders in de omgeving was behalve klimop en een paar verdorde grassprieten. De wond aan haar poot was dik en rood. Smeerwortel hielp dus niet. Ze had al lang spijt dat ze de reiskruiden niet genomen had. Toch vond ze dit de schuld van Nightstream. Het leuke gras stierf weg en ze liep nu over steengruis. Met een vertrokken mond liep ze verder. Ze wist niet waar ze was en ze wist niet of ze juist ging. De grond looide omhoog en toen ze aan de top was zag ze een paar katten. Vreugde vulde haar hart. Ze was nog nooit zo blij geweest met katten te zien. Ze strompelde de berg af en knipperde. De vreugde verdween een beetje. Ze zag er niet uit (piekend haar en asfalt overal), ze had honger en ze was enorm kwaad op Nightstream en zichzelf. De zilveren poes kwam bij het viertal aan. Ze zag meteen dat de twee apprentices super enthousiast voelde. Ze knikte hun toe en keek daarna naar de twee volwassen katten. "Goede avond Mistgaze, goede avond Lizardpath." Ze liet niets merken van haar boosheid of kwetsbaarheid. Haar ogen stonden streng, haar houding open en fier en haar staart hoog. Een echte Riverclanner. "Nightstream komt wat later, ze moest nog iets belangrijks regelen."

Mist moest een beetje lachen toen Rousepaw toegaf dat het toch wel een eind lopen was. "Ja, wij van Thunderclan zijn er altijd het zwaarst van af. De highstones zijn vanaf ons terrein het verste weg." zei ze tegen haar apprentice. Mistgaze stak haar neus de lucht in, er kwamen meer katten aan. Een zwart-witte poes kwam opdagen en een glimlach stond rond Mist haar gezicht. De poes snorde bij haar begroeting. Ook Mistgaze liet duidelijk haar enthousiasme merken door terug te snorren. "Lizardpath! Hoe is het in Windclan?" vroeg ze rustig. Toen bedacht Mist dat dit de eerste keer was dat ze Rousepaw mee had! "Trouwens! Dit is Rousepaw, mijn apprentice. Ze wordt vandaag gekeurd door Starclan." zei ze met een knipoogje naar haar apprentice. Lizardpath was gevolgd door een andere - jongere - kat. Aan het enthousiasme te zien kon Mist merken dat de apprentice die van haar al kende. Toen de apprentice door had dat Mistgaze haar had gezien stelde ze zich haastig voor al Routpaw. "Hallo Routpaw, ik zie dat je Rousepaw al hebt ontmoet.." zei Mistgaze met een lichte glimlach. Ach, zij mocht er niets van vinden. Hoe vaak zij wel niet gemeet had met Acefray buiten gatherings om. Over de kater gesproken...
Haar aandacht ging snel alweer naar iets anders toen een Riverclan geur haar neus in drong. Een andere jonge poes kwam het toneel op. "Goede avond Mistgaze, goede avond Lizardpath." klonk er van haar kant. Chivypaw. Ze zag eruit alsof ze ternauwernood een aanval van een das ontsnapt was. "Nightstream komt wat later, ze moest nog iets belangrijks regelen." Mistgaze knikte. "Gaat alles goed, Chivypaw? Hoe was de reis?" vroeg Mistgaze toen. Ze wou eigenlijk niet meteen zeggen: 'Starclan Chivypaw, wat zie je er aangereden uit, is er iets mis gegaan?'. Dus dan maar iets subtieler het onderwerp aanboren.

Nu ze iedereen begroet had voelde ze zich wat ongemakkelijk. "Gaat alles goed, Chivypaw? Hoe was de reis?" Ze keek met strenge blik naar Mistgaze, maar die vervaagde toen ze het lieve gezicht zag. Haar oren zakten naar beneden en ze zuchtte. "Slecht, ik ben verloren gelopen. Ik heb denk ik alle gebieden gezien," gromde ze een beetje binnensmonds. Ze keek met toegeknepen ogen naar de apprentices. Die leken fun te hebben. "Yo, sorry dat we laat zijn, ik hoop dat we niet teveel hebben gemist?" Ze keek om naar een grote kater. Dit moest... Acefray zijn. De zilveren poes liet haar blauwe kijkers glijden naar een grijze apprentice. Ze leek niet veel ouder te zijn en ze was daarbij ook nog niet bezet. Chivypaw keek naar haar pootjes. Na een lange stilte besloot ze toch maar iets te zeggen. Ze stapte wat dichter naar de mooie poes toe. "Hallo." Tja wat moest ze zeggen.

"Lizardpath! Hoe is het in Windclan?" Lizardpath glimlachte breed bij haar wederbegroeting en knikte nog even naar haar, voordat ze antwoord gaf op haar gestelde vraag. "De droogte zit ons enkel wat dwars, voor de rest gaat het prima met Windclan." mauwde ze zo eerlijk mogelijk. Iedereen wist dat het Windclan territorium hoger lag dan de andere territoria en daarmee ook het meeste last had van de droogte. Hun water zakte namelijk vele sneller weg. "Trouwens! Dit is Rousepaw, mijn apprentice. Ze wordt vandaag gekeurd door Starclan." Ze liet haar blik naar de jongere poes naast Mistgaze gaan en knikte even naar haar. Ondertussen was ook haar apprentice achter haar aangekomen, die bijna rechtstreeks naar de andere apprentice liep en deze dan ook als eerste begroette. Ze haalde even haar mondhoek op in een kleine glimlach, toen haar apprentice doorhad wat ze had gedaan. "O-oh, ehm,  goedendag M-Mistgaze, mijn naam is Routpaw," Ze keek met pretoogjes naar het groepje aanwezige katten. Dit had ze gemist, het samen zijn met de andere Medicine cats. Nu alleen nog Acefray en de anderen en het groepje was compleet. "Dit is dus mijn apprentice, ook zij wordt vandaag gekeurd door Starclan." Lizardpath liet haar blik even gaan naar Routpaw en Rousepaw. Op deze manier waren ze dus niet alleen. Het duurde even voordat een andere poes zich bij hen voegde. Het was Chivypaw. De jonge apprentice zag er niet uit. Haar vacht stak alle kanten uit en her en der hingen er takjes en bladeren in haar lange vacht. Mistgaze was haar echter voor. Ze wist de vraag heel subtiel te stellen, zoals Medicine cats dat het beste konden. "Slecht, ik ben verloren gelopen. Ik heb denk ik alle gebieden gezien," Ze snorde vermakelijk en schudde even met haar kopje. "Het is een hele weg om zo in je ééntje, voor de eerste keer, af te leggen." stelde ze de poes gerust. Lizardpath had Sparrowfeather nog gehad om haar eerste naar hier te komen. Ze vond het knap dat de apprentice hier al stond. Ze was zelfs eerder dan Acefray. Over Acefray gesproken, de kater voegde zich net bij de groep. Ook hij werd vergezeld door een apprentice. Hij begroette hen en Lizard glimlachte opgewekt naar hem en zijn apprentice. Ze waren compleet, op Nightstream na. Even volgde ze Acefray's blik naar Mistgaze, waarna ze antwoord gaf op zijn eerdere vraag. "Het gaat prima!" mauwde ze luid genoeg en liet haar blik even naar BItterpaw gaan, die werd voorgesteld door de  Medicine cat van Shadowclan. "Aangenaam kennismaken, Bitterpaw", mauwde ze warm en wenkte even met haar staart naar Routpaw, Rousepaw en Chivypaw. "Dit zijn Routpaw, Rousepaw en Chivypaw, zij zijn hier vandaag ook voor de eerste keer." zei ze en wenkte om de beurt naar elke kat. Ze weet nog heel goed dat zij als apprentice ook graag wilde weten wie wie was. "Wel," begon ze en zette zich wat gemakkelijker door te gaan zitten. Ze wilde eigenlijk zo snel mogelijk beginnen met wat écht belangrijk was, zodat de apprentices, die vandaag allemaal voor de allereerste keer bij de Moonstone zouden komen, sneller van hun stres af zouden zijn. Ze wist dat Routpaw er wat zenuwachtig voor was, omdat Starclan nog steeds zijn goedkeuring moest geven. De andere apprentices voelden zich misschien net hetzelfde. "Ik heb recent bezoek gekregen van Starclan." begon ze dan maar alvast.

"Ja, wij van Thunderclan zijn er altijd het zwaarst van af. De highstones zijn vanaf ons terrein het verste weg." Had Mistgaze bevestigd waarop een diepe zucht van de zilvertabby klonk. De eerste die verscheen was een zwart witte Windclan kattin. Dat kat begroette Mistgaze. "Rousepaw!" Meteen spitste te kattin haar oren bij het horen van de bekende stem. De twee Medicinecat Apprentices duwde hun neuzen in elkaars vacht. "Hoe is het? Het is zo goed je te zien! Ik had gehoord dat jij de medicine cat apprentice was van thunderclan en-", begon Routpaw vrolijk maar kapte haar zin af. "O-oh, ehm, goedendag M-Mistgaze, mijn naam is Routpaw," hakkelde de kattin tegen Mistgaze. Nog half had ze meegekregen dat Mistgaze haar al wel had voorgesteld. Rousepaw gaf een beleefd knikje richting Lizardpath voor ze zich weer tot Routpaw wendde. "Ja geweldig hea! Alleen jammer dat je het al wist, ik wilde je verassen." Rousepaw gaf een zacht, speels duwtje tegen de kattin. "Goede avond Mistgaze, goede avond Lizardpath." Rousepaw moest haar best doen om de schrik niet van haar gezicht te laten aflezen. De jonge kattin zag er echt niet uit. "Nightstream komt wat later, ze moest nog iets belangrijks regelen." De jonge Riverclan kattin was dus helemaal alleen gekomen. En Rousepaw wist zeker dat die weg niet soepel gegaan was. "Gaat alles goed, Chivypaw? Hoe was de reis?" Vroeg Mistgaze tot haar opluchting op een manier zoals alleen echte Medicinecats konden. "Slecht, ik ben verloren gelopen. Ik heb denk ik alle gebieden gezien," vertelde de bruine tabby. Rousepaw wist prima hoe verloren lopen vervelend kon zijn en dus ook dat ze duidelijk niet alleen de mooie plekjes van de gebieden had gezien. "Het is een hele weg om zo in je ééntje, voor de eerste keer, af te leggen." Rousepaw knikte instemmend. "Yo, sorry dat we laat zijn, ik hoop dat we niet teveel hebben gemist?" Kwam er wat nonchallant van een grote bruine tabby. Dat moest Acefray zijn, de Shadowclan Medicinecat. Zijn uiterlijk deed zijn clan eer aan maar de geruchten die ze had gehoord niet echt. "Mist, Lizard, het is lang geleden, hoe gaat het met jullie allemaal?" begroette de kater het gezelschap. "Oh, en voor ik mijn manieren vergeet. Dit is Bitterpaw, mijn apprentice. Ze heeft de afgelopen tijd al kunnen bewijzen hoe geschikt ze zal zijn voor deze rang, ik ben in ieder geval al trots~" Alles aan de kater wees er op dat de dingen die ze over hem gehoord had waarschijnlijk nog waar waren ook. Wat haar wel opviel was dat hij de enige kater van het hele gezelschap was. "Dit zijn Routpaw, Rousepaw en Chivypaw, zij zijn hier vandaag ook voor de eerste keer." Stelde Lizardpath haar en de andere twee nieuwe Apprentices voor. Het leek er op dat ze hier alle vier voor de eerste keer waren en ook allemaal nog gekeurd moesten worden. Al wist ze het van Chivypaw nog niet helemaal zeker. Het ging allemaal best snel met zo'n grote groep. Normaal zo praatgraag maar nu kreeg ze de kans niet eens om echt wat te zeggen. Misschien ook maar slim. "Aangenaam allemaal," wist Rousepaw nog met een glimlach te zeggen voor Lizardpath weer verder ging. "Wel," begon de kattin. "Ik heb recent bezoek gekregen van Starclan." Mistgaze was dus niet de enige bij wie dat het geval was. Rousepaw liet haar ijsblauwe ogen langs de verschillende katten in de groep gaan om hun reacties te pijlen voor ze stopte bij Mistgaze en enkel haar aankeek.

Chivypaw legde uit dat de reis wat moeilijker was geweest dan gewoonlijk. Dat vond Mistgaze ook niet heel gek, dit was de eerste keer dus Chivypaw had vermoedelijk op een omschrijving van Nightstream moeten lopen. Het arme kind. Haar oren draaide inmiddels alweer een andere richting uit, Acefray verscheen ten tonele. Samen met zijn apprentice blijkbaar! Dus de Shadowclan kater had zich toch gewaagd aan een apprentice. Mist haar blik gleed heel kort naar de kater. Sinds hun laatste ontmoeting had ze hem niet meer gezien. Meerdere nachtmerries over andere uitkomsten hadden haar geteisterd en nu had ze het eindelijk een beetje achter haar kunnen laten. Liefde was niet voor medicine cats. "Hey, Acefray." het klonk kouder dan ze bedoelde, maar goed. Het was al gedaan. De stilte werd onderbroken door Lizardpath die begon over haar bezoek van Starclan. Mist haar staart schoot iets omhoog. Ze voelde de ogen van Rousepaw al naar haar toe gaan. "Wat toevallig, Lizardpath... ik heb ook bezoek gehad van een onbekende poes. Ze kwam in elk geval niet uit Thunderclan. De was driekleurig, met blauwe ogen. Ze zag er wat ongemakkelijk uit toen ze met me sprak dus ik vermoedde dat ze zich niet lang geleden bij Starclan heeft gevoegd. Misschien kwam ze uit Windclan?" vroeg ze toen.

Starclanzijdank leek Mistgaze best wel oké te zijn. Of nuja, ze kon iniedergeval lachen om haar blunder. Routpaw was allang blij dat er afgezien van de Thunderclan medicine cats en haar eigen mentor nog niemand was. Misschien kon ze bij de rest nog wel een redelijke indruk achterlaten. "Hallo Routpaw, ik zie dat je Rousepaw al hebt ontmoet.." ze knikte beleefd en glimlachte wat verlegen naar de oudere poes. "Ja geweldig hea! Alleen jammer dat je het al wist, ik wilde je verassen." ze keek met een ondeugende fonkeling naar Rousepaw en bracht haar kop haast onmerkbaar naar haar oor. "Ik kwam Jaypaw tegen,"miauwde ze onhoorbaar voor de andere katten en ging toen recht zitten alsof ze nooit iets had gezegd. Dat was net op tijd, want een wild uitziende poes voegde zich nu bij hen. Het was Chivypaw van Riverclan, die kennelijk alleen hier heen was gekomen. Routpaw wiebelde wat twijfelend met haar oren. Welke mentor liet haar apprentice nu zo'n lange weg alleen afleggen? Toch hield Routpaw haar lippen op elkaar, wetend dat het niet aan haar was om over dergelijke dingen een mening te hebben, laat staan die uit te spreken. Daarbij, Chivypaw had iets bozig... Ergens vond ze haar maar eng. Lizardpath duidelijk niet, want zowel zij als Mistgaze wisselden wat woorden met de apprentice. Vervolgens voegden ook twee andere katten bij zich; een grote, wollige kater en een knappe grijze poes. Kennelijk waren dit Acefray en Bitterpaw, de medicine cats van Shadowclan. Routpaw knikte ze allebei wat nerveus toe en glimlachte nog nerveuzer toen Lizardpath haar en de andere apprentices voorstelde. "A-aangenaam,"hakkelde ze haast onhoorbaar en was allang blij toen Lizardpath het woord nam. "Ik heb recent bezoek gekregen van Starclan."ze wiebelde met haar oren en zag hoe zowel Rousepaw als Mistgaze zich roerden. "Wat toevallig, Lizardpath... ik heb ook bezoek gehad van een onbekende poes. Ze kwam in elk geval niet uit Thunderclan. De was driekleurig, met blauwe ogen. Ze zag er wat ongemakkelijk uit toen ze met me sprak dus ik vermoedde dat ze zich niet lang geleden bij Starclan heeft gevoegd. Misschien kwam ze uit Windclan?" haar ogen gleden naar Lizardpath, terwijl ze duidelijk nadacht. De laatste tijd hadden ze veel katten verloren, maar noch Mousewish, noch Cheekykit noch Wolverinebite noch welke kat dan ook voldeed aan die beschrijving. "Goedenavond," wat verbaasd keek ze naar de nieuwkomer. Het was een prachtige, wat oudere poes die wel Nightstream moest zijn. "Ik denk dat het lastig is om een kat te plaatsen met enkel de beschrijving driekleur met blauwe ogen. Niet meer details?" Routpaw slikte. "I-ik denk niet dat het een windclanner was, haar beschrijving laat geen belletjes rinkelen."opperde ze zachtjes en keek haar mentor aan als om steun te zoeken, ze mocht wel spreken, right?

Haar mond viel niet echt open van verbazing toen Lizardpath aan kwam zetten met de boodschap. Toch was ze nieuwsgierig naar de anderen. Mistgaze bleek ook een prophecy te hebben ontvangen. "Goedenavond," hoorde ze plotseling half achter zich. "Ik denk dat het lastig is om een kat te plaatsen met enkel de beschrijving driekleur met blauwe ogen. Niet meer details?" Ze keek even om naar haar lieve mentor die de sfeer weer eens moest verpesten. Chivypaw trok bijna onzichtbaar haar neus een beetje op, nee ze moest Nightstream echt niet. Voorzichtig schraapte ze met haar keel. "Firestar is naar mij toegekomen. Ook hij had een boodschap." Haar blauwe ogen keken naar Mistgaze. Misschien had ze hem wel gekend? Ze had vragen op haar tong branden, maar ergens moesten de oudere katten het maar regelen.

"Ik kwam Jaypaw tegen," verklaarde Routpaw. Damnit Jaypaw, dit had ze zelf willen vertellen. Hoe kende die twee elkaar überhaupt? Als het belangrijke gedoe over was kon ze dat misschien wel aan Routpaw vragen. Anders kon ze het ook altijd nog aan Jaypaw vragen als ze terug waren. "Wat toevallig, Lizardpath... ik heb ook bezoek gehad van een onbekende poes. Ze kwam in elk geval niet uit Thunderclan. De was driekleurig, met blauwe ogen. Ze zag er wat ongemakkelijk uit toen ze met me sprak dus ik vermoedde dat ze zich niet lang geleden bij Starclan heeft gevoegd. Misschien kwam ze uit Windclan?" Rousepaw luisterde aandachtig naar de woorden van haar mentor waarna ze haar ogen richtte op Routpaw en Lizardpath. "Goedenavond," begroette een zilvertabby die net kwam aanlopen het gezelschap. Dat moest Nightstream wel zijn. Rousepaw knikte begroettend naar de kattin die duidelijk ouder dan de rest van het gezelschap was. "Ik denk dat het lastig is om een kat te plaatsen met enkel de beschrijving driekleur met blauwe ogen. Niet meer details?" vervolgde de Riverclanner. "I-ik denk niet dat het een windclanner was, haar beschrijving laat geen belletjes rinkelen." Het was dus geen Windclanner waarvan Mistgaze bezoek had gekregen. "Dauntrose... Ze is een Shadowclanner die recent is overleden, en voldoet aan uw beschrijving," zei Bitterpaw vervolgens. Het was dus een Shadowclanner geweest. "Firestar is naar mij toegekomen. Ook hij had een boodschap." De opmerking van de Riverclan Apprentice was wat onverwacht. Waarom had bij hun Chivypaw de boodschap gekregen en niet Nightstream zoals bij de meeste clans het geval was? Ergens vond Rousepaw het ook wel jammer dat ze niet mochten ontrafelen welke kat het zou zijn geweest. Firestar... De kater was al dood voor ze hem had kunnen leren kennen. Rousepaw's ijsblauwe ogen draaide naar de twee Shadowclanners. Enkel van hun was nog geen bevestiging gekomen dat ze bezoek van een Starclankat hadden gehad.

Lizardpath spitste haar oren toen ook Mistgaze meedeelde dat ze opgezocht was door een onbekende Starclan kat. Ze beschreef de poes de poes, maar het liet geen belletje rinkelen. Even fronste ze. De poes die Lizardpath opgezocht had bijna net dezelfde beschrijving, al wist ze wel dat ze van Riverclan was omdat die geur haar had wakker gemaakt. Ook de geur van melk had in haar den gehangen,terwijl er helemaal geen kitten of queen in haar den verbleef op dat moment. "I-ik denk niet dat het een windclanner was, haar beschrijving laat geen belletjes rinkelen." Ze knikte even naar Routpaw toen zij antwoordde en draaide haar kop vervolgens om naar Nightstream, die zich bij hen voegde. "Goedenavond Nightstream," mauwde ze als wederzijdse begroeting. Het viel haar op dat al de andere katten ook opgezocht waren, maar niet door hun 'normale' contacten. Mistgaze was waarschijnlijk door Dauntrose bezocht, Chivypaw had bezoek gekregen van Firestar zelve. Haar blik ging even naar de Riverclan apprentice, waarna ze naar Acefray en Bitterpaw keek. Het was té toevallig dat de 4clans tegelijkertijd een voorspelling kregen. Kon het zijn? Acefray had nog niets gezegd over een bezoek van Starclan. Lizardpath richtte haar blik op de anderen toen ze doorhad dat ze de kat die haar bezocht had, nog niet beschreven had. "Ik ben opgeozcht door een calico poes met een middelmatige vachtlengte. De geur van Riverclan hing rond haar." Ze had haar kop ondertussen gedraaid naar Nightstream en Chivypaw en fronste even. Er was nog iets. "Toen ze me verliet, hing de geur van melk in mijn den. Dus het kan goed zijn dat ze een queen is geweest of een queen was op het moment dat ze jullie verliet?" zei ze en zette de mogelijke opties wat op een rij. Ze wachtte even op antwoord en liet haar blik vluchtig naar de hemel gaan. Het zou niet lang meer duren voordat de maan terug begon te zakken. "De boodschap die deze poes met me meegegeven heeft, was Decisions for many do not lie in de paws of one." Even ging haar blik naar haar apprentice. Ze hadden besloten om dit nog niet tegen Everstar te zeggen omdat hun eerste gedachte was dat het over Everstar zou gaan, maar zij had het de afgelopen enorm druk gehad met één van haar warriors die moons aan een stuk tegen haar en de rest van de clan gelogen had. Het was Lizard's keuze geweest om dit te delen met de rest van de Medicine Cats en Apprentices, want alleen zou ze er niet achter zijn gekomen, ondanks de hulp van Routpaw. Gebundelde krachten waren nu eenmaal sterker.