Don't let the cold in

Verwoed schudde ze opnieuw haar vacht uit, in een hopeloze poging om die weer droog te krijgen. De regen bleef maar vallen, waardoor haar dunne vacht, zodra ze naar buiten stapte, weer volledig werd nat geregend. Het was niet alleen onwijs vervelend, het was ook gevaarlijk. Genoeg katten hadden het uiteindelijk opgegeven en zaten dan met een natte vacht, wat een verkoudheid tot gevolg kon hebben. En hoewel een verkoudheid vaak onschuldig leek te zijn, kon het slecht uit pakken. Al helemaal nu in dit koude weer. Het was dan ook daarom dat Routpaw besloten had even bij de nursery en vervolgens de andere dens af te gaan, in de hoop de situatie te kunnen peilen. Wat nerveus stapte ze de nursery in, haar vacht opnieuw nat door het kleine stukje dat ze had gelopen. "E-ehm, hallo?"kondigde ze zichzelf aan, knipperend met haar groene ogen om aan het gedimde licht te wennen.


-Narrowkit & Poisonrose

"E-ehm, hallo?" Klonk een kat. Het rode katertje hief zijn kopje op vanuit zijn nest. Eerst die droogte en nu, nu was er alleen maar regen. Hij had de meeste tijd dan ook door gebracht in de Nursey. Toch had het weer de het smalle ding zeker geen goeds gedaan de afgelopen dagen. Bij het zien van de Medicine Cat Apprentice, Routpaw, hees het kleine ding zich al snel overeind. Hij kon natuurlijk niks missen hé. Hij stapte dan ook al op de kat af en inmiddels was er nog een kat bijgekomen. Een She-Cat, Warrior als hij het goed had. Hij had haar nog niet echt eerder gezien, een naam wist hij dan ook niet. "Hallo Routpaw," mauwde het katertje vriendelijk en tegelijk beleefd. "Hallo mevrouw," ging hij vervolgens, net zo vriendelijk verder tegen de andere kat, gezien hij haar naam niet wist. Zijn blik stond vriendelijk maar toch ergens een tikkeltje nieuwsgierig naar de andere katten.

Al snel besloot een andere kat haar te vergezellen. Een rossige warrior voegde zich bij haar, een rat tussen diens kaken geklemd. Routpaw glimlachte haar vriendelijk toe als een vorm van begroeting. "Dit is alles wat ik kon vinden," zei ze een beetje verbouwereerd. "Heb jij nog iets gevangen deze dagen?" Even keek ze wat verbaasd naar de poes. Het was niet normaal voor een Medicine Cat Apprentice om te jagen. Echter waren dit barse tijden, dus schudde ze beteuterd haar kop. "Nee, ik, eh, Lizardpath heeft me liever zoveel mogelijk in het kamp," sprak ze naar de waarheid, een vermoeide toon in haar stem te vinden. Haar ogen gingen even naar de rat en ze snuffelde er lichtelijk aan. Als een rat van de verkeerde plek kwam, konden ze ernstige ziektes met zich mee dragen. Gelukkig rook het beest gezond, maar het kon nooit kwaad om te checken, niet? "Hallo Routpaw," klonk een vrolijk stemmetje en Routpaw keek glimlachend neer op het rode katertje dat zich bij hen had gevoegd. "Hallo mevrouw," vervolgde de kitten tegen Poisonrose. "Hey Narrowkit, is alles goed met je? Niet koud, snotterig of hongerig?" vroeg ze met een warme stem. Als een ziekte het kamp in zou sluipen, zou die het eerst te vinden zijn bij de zwakkeren; zoals de elders en kittens.