I am. Doggo! Grrr

"Grrrr, grraaahhh!"
Ze was een hond. Ze was gevaarlijk en terroriseerde alles dat hier binnenkwam. En ze had iets nieuws gespot, iets was veel leuker was dan de mieren op de grond. Ze stak haar tong uit naar de hardwerkende insectjes die dat helemaal niet verdienden en kroop toen grommend richting haar zusje toe. Echt lopen kon ze nog niet, maar ze probeerde het heel erg en kwam - in vergelijking met normale twee weken oude kittens - al best wel ver. Zo kon ze twee stapjes zetten voordat ze omviel en dat was een hele prestatie. Maar nu bleef ze eventjes kruipen want anders was het toch wel vernederend als ze omviel. Een woeste hond viel niet om, duh. Toen ze na een tiental secondes bij haar zusje was - ze was niet zo ver weg geweest, zeg maar gerust ongeveer twee meter afstand - ging ze een beetje half-staan en keek ze neer op haar zusje. "Rrrrr.." gromde ze nog is, en viel toen aan. Ze liet zichzelf dus gewoon omvallen, bam zo op Bunnykit. Ze nam een oor in haar bek, njom.
- Eerste post Bunnykit (oogjes zijn hier wel open!)

Bunnykit was een beetje een aparte kitten. Zoals nu, nu deed ze ook niet zo normaal; de kleine calico lag op haar rugje, haar pootjes de lucht in. Haar kittenblauwe oogjes waren al open en keken naar de stenen die het dak van deze nursery vormden. Bunnykit sloeg naar iets onzichtbaars in de lucht en rolde toen om, en om, en om - tot ze een tweetal meters van haar moeder terecht kwam. Het jonge poesje giechelde en schoof wat heen en weer in het zand. Plotseling viel iets zwaars pal op haar rugje. Aah! Een monster viel haar aan! Haar zusje begon op haar oor te sabbelen en Bunnykit spartelde met haar pootjes, proberend om Aurykit van haar af te krijgen.

Ze vond haar zusje best wel raar, maar dat maakte haar niet een minder speelmaatje. Kijk, ze mocht dan misschien raar zijn, maar je kon er wel mee stoeien. Zoals nu bijvoorbeeld wilde Bunnykit wel lekker terugvechten! Dat vond ze leuk. Zachtjes giechelde ze en liet ze het oortje los van haar zus, maar ging wel direct weer in de aanval om één van haar pootjes te pakken te krijgen. Opnieuw stond ze op, en probeerde ze met haar voorpootjes de spartelende van haar zusje vast te pakken.

Jaa, zussie liet haar oortje los! Bunnykit probeerde van de gelegenheid gebruik te maken om zich rechter te zetten, maar Aurykit was sneller. Plotseling stopte één van haar pootjes met bewegen, waardoor ze helemaal bevroor. Haar kittenblauwe oogjes keken verward naar het voorpootje, waar de twee zandkleurige pootjes van haar zusje rond geklemd zaten. Aah! Haar poot was gevangen! Ze moest hem bevrijden! Met een harde snok aan haar voorpootje probeerde het jonge poesje haar pootje terug te krijgen, uit de greep van haar zusje.

(sorry, laat xD)