Even the devil was once a angel

Sweetheart hield haar ogen voor een korte tijd gesloten voor ze haar ijskoude kijkers weer opende om vervolgens in het water te kijken. Haar kop en massieve lijf weerkaatste in de stilliggende plas voor haar en voor het eerst in tijden kon ze zich zelf zien. Haar eerst nette vacht miste verschillende plukken bruine vacht en op haar borst waren twee grote sneeën te zien die zich precies door elkaar heen kruiste. Daarnaast liep er nog een dwarse snee over haar snuit en her en der nog wat kleine littekens van oudere gevechten. Er was dus veel schade te vinden maar ook schade die was aangericht op haar leven, haar karakter. Een koude glinstering was al een lange tijd te vinden in haar ogen maar elke dag leek deze zich meer uit te breiden. Terwijl de massieve she-cat haar kop omdraaide en de konijn die naast haar lag oppakte liet ze nog voor de laatste keer haar ogen over de weerspiegeling heen glijden voor ze de benen nam.

Het was ongeveer twee weken geleden dat ze Claw had gesproken en de senior warrior vond dat het eens tijd werd om de zwarte tom is te spreken. De eerste plan die ze samen hadden bedacht hadden ze doorgestreept en dus werd het tijd voor een plan B. Het zou nu moeten werken, al die energie moest beloond worden. Op een dag zou ze Windclan in haar klauwen hebben. Voor nu moest ze voorzichtig doen dus in plaats van regelrecht naar Bloodclan te lopen had ze een Elite member opgezocht en hem een konijn gegeven. Ze kende onderhand wel genoeg members die ze kon vertrouwen en dus gaf ze de tom die ze opgewacht had de levenloze lijf van het konijn. Op het magere lijf was een klauwspoor gemaakt waar nog een beetje bloed uit stroomde maar de teken was duidelijk. Een klauw, voor Claw. De zwarte tom zou haar daarna wel weten te vinden.

Nadat de Bloodclanner was vertrokken met het 'cadeautje' voor de elite leader stapte de she-cat het rogue territory om vervolgens in een struikgewas te schuilen wachtend op Claw.

[Claw only}