In New York you can be a new man

De witte tom liep met korte passen door het rogue gebied met een duidelijk doel. Na ongeveer een week apart sinds het gesprek met Amare en Amberhunt, haar broer, hield hij het niet meer vol om haar niet te zien. De bloodclanner maakte zich zorgen om haar welzijn met de regen die was gevallen de afgelopen tijd. Zelfs de Bloodclan had last van de voortdurende deken van regen die naar beneden viel. Met een grijns stopte hij voor de schuur die nu al naar de she-cat rook. Even bleef hij staan terwijl hij een plan bedacht, toen viel zijn blik op een bloem. Perfect. Met een slimme beweging van zijn kaken trok hij de bloem halverwege van de stengel af. Grijnzend rond de stengel liep hij naar de ingang. "Hey Amawa," mauwde hij om de stengel heen voor hij de bloem op de grond plaatse. Met een flirterige grijns ging hij erachter zitten terwijl hij de schuur door keek. Oh shit, Stonepaw's geur hing er ook nog licht. De grijze tom had hij niet meer gezien sinds hij weg was gerrend. Draco zette de gedachte van zich af zodat zijn aandacht naar Amare kon.

&Amare

Voorzichtig likte de poes aan haar schouder. De wond die het mormel Shark haar had gegeven was zo goed als hersteld, maar had een lelijke roze, vachtloze huid achtergelaten. Het was niet dat ze zich ervoor schaamde.. Ze was eerder bang voor dat ze niet meer serieus genomen zou worden. Welke debiel liet zich dan ook zo erg verwonden? Zij. Maar goed. Hoewel ze er nu belachelijk lelijk uit zag, tastte dat geen van haar vaardigheden aan. Stralen zonlicht vielen door kieren haar schuur binnen. Voor anderen een prachtig tafereel, maar voor haar zeer dagelijks. Ondanks de gewenning was ze dankbaar met haar onderkomen. Het was een groot wonder dat er nog niemand was geweest om deze van haar af te nemen. Net toen ze opstond om op jacht te gaan, dreef een bekende geur haar neus binnen. Enthousiast sprong ze op en trippelde ze naar de ingang. "Hey Amawa," klonk de stem van Draco. Ze zag zijn schim iets op de grond leggen. Een weeïge geur overweldigde haar reukzintuigen. Het was een bloem. Met het o zo bekende onderbuikgevoel trippelde ze zo normaal mogelijk op de witte kater af. "D-draco. Is dit voor mij?" Ze ging tegenover hem zitten, met de bloem tussen hen in.

IK SCHAAM ME GEWOON
sollie

Oh yeah, hij was de beste kater in de wereld het was officieel. Kijk naar hem, hij had een bloem mee, kon het beter dan dat? No, right? Het ding smaakte trouwens zeer slecht maar hij weigerde dat te tonen, wat hij wel niet deed voor de liefde. Hij plaatste de mooie bloem op de grond en onderdrukte de neiging de smerige smaak uit te spugen. De geur en kleur was goed en hij greens naar de she-cat. Ze was duidelijk onder de indruk, mission accomplished. Heck yes, he was doing a good job. De tom strekte zich uit en stapte over de bloem heen om zijn neus tegen die van Amare te drukken. "All for you honey."

"Dank je!" Bracht ze uit. Het was veel te lang geleden dat ze hem voor het laatst had gezien. En zelfs nu, nu hij recht voor haar stond, voelde het alsof dit weer één van haar dagdromen was. Ze was overweldigd. Al was het niet door de bloem, dan was het wel door zijn komst. Aangezien ze bij BloodClan niet bepaald welkom zou zijn had ze hem niet op kunnen zoeken. Ze was maar wat blij dat hij die keuze had genomen. "Dank je." Herhaalde ze. Ze stapte naar hem toe en gaf een tedere lik over zijn schouder. "Ik had niet verwacht je ooit nog terug te zien." Maakte het sense? Nee. Voor haar part waren ze al een soort van semi-achtig serieus stel..

Onderwerp: Re: In New York you can be a new man