We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Het was alweer een tijdje geleden sinds hij nog bij Khione was langs geweest. Hij wist dat ze wat issues had met een andere kittypet, dus was hij maar uit de buurt gebleven. Hoewel hij ruzies wel grappig vond, zou hij zich er niet in moeien. Het waren ook zijn zaken niet. Zolang hij niet werd uitgedaagd, was hij een redelijk vredevolle kat geworden. Heel anders dan Konan hem had opgevoed, maar hij had ook ingezien dat het op deze manier net iets makkelijker ging om te overleven.
De grijze skog sprong verbazend makkelijk voor zijn grootte op het hek bij haar tuin. Hij zag de witte she-cat al liggen, op de veranda. Uit de regen, uiteraard. Als het goed was, was ze alleen thuis. ”Psst, Khione”, Riep hij haar toe. ”Is het veilig?” Vroeg hij toen, toch maar even checken of er niet onverwachts toch iemand in het huis was.
&Khione Note: idk hoe Khione dr huis er uit ziet maar bij deze heeft het een veranda hahaha
Khione
Member
Dodo 323 Actief I pretended to be brave,
I didn't shed a tear
As I watched you walk away,
Little did you know,
That was my biggest fear.
My heart broke
While my soul quickly shattered,
Why did I let you go
When you were all that mattered?
Haar lichaam was opgerold tot een witte bal vacht en haar lange staart lag voor haar neus. Tranen lagen in haar ogen toen ze terugdacht aan haar laatste gesprek met Corra. She Mousedunged up. Ze had haar máte bedreigd met de dood, hoe kon ze dat doen? Natuurlijk voelde het goed om al haar woede er uit te laten, maar ze kon het zichzelf niet vergeven. Ze sloot haar ogen half terwijl ze haarzelf en de kitten warm hield. Haar eigenaren waren al een paar dagen niet thuis geweest en ze vreesde dat ze dat ook niet meer zouden doen ook. Ze had er geen groot probleem mee, maar wat hulp met de kleine kitten erbij was prettig geweest. "Psst, Khione" De stem van Tank vulde haar oren en ze was blij deze te horen. "Is het veilig?" Ze tilde haar kop tussen haar staart vandaan en keek naar de kater die in de regen stond. "Zo veilig als maar kan." Miauwde ze vanaf de overdekte veranda. Ze verplaatste haar staart zodat de zwarte kitten minder zichtbaar werd voor de kater. Het was niet dat ze hem niet vertrouwde, maar ze was bang dat hij anders over haar ging denken nu ze een kitten erbij had. "Kom hier sukkel." Grinnikte ze naar hem, haar verdriet verbergend.
Haha altijd leuk toch, een veranda xD @Bunny, als je liever niet hebt dat Pitch in dit topic ziet moet je me even een PM sturen :3
Laatst aangepast door Khione op zo 19 feb 2017 - 16:05; in totaal 2 keer bewerkt
Jaloers op de kittypets die tijdens de winter hulp kregen van mensen om te overleven? Nooit. Hij had een afkeer gekregen van mensen, aangezien hij toch wel het allerlaagste type in zijn leven had gehad. Een drugsverslaafde, gokverslaafde, onuitstaanbare gast. Die hem nog eens had gedumpt omdat hij niet meer kon dienen voor wat hij bedoeld was. Hij bracht geen geld meer in het laatje en daarom moest hij gaan. Maar goed, hij was veel beter af zo. De vrijheid had hem goed gedaan, hij had zich een beetje aangepast en nu leefde hij wel een comfortabel leventje.
Dat van Khione zag er op dit moment echter wel comfortabeler uit. Uit de regen, namelijk. Tank was wel zo slim om niet meteen op het huis af te rennen tho. De skog riep haar naam, waarbij ze op keek en hem in de gaten kreeg. "Zo veilig als maar kan." Liet ze hem weten. "Kom hier sukkel." Spoorde ze hem toen aan. De grijze kater sprong aan haar kant van het hek naar beneden en rende de trapjes op. ”Meneer de sukkel voor jou”, Grijnsde hij plagend. ”Hoe gaat het op deze bijzonder waterige dag?”
Khione
Member
Dodo 323 Actief I pretended to be brave,
I didn't shed a tear
As I watched you walk away,
Little did you know,
That was my biggest fear.
My heart broke
While my soul quickly shattered,
Why did I let you go
When you were all that mattered?
Ze was blij een bekend gezicht te zien welke niet boos naar haar keek, of met betraande ogen. "Meneer de sukkel voor jou." Grijnsde Tank plagend. "Hoe gaat het op deze bijzonder waterige dag?" Khione trok haar staart nog iets over de kitten heen en dacht na over een antwoord. "Oke, meneer de sukkel dan," Grinnikte ze met een knipoog. "Goed, goed, je weet wel, zijn gangetje." Zei ze te vrolijk en zenuwachtig beet ze op de binnenkant van haar wang, maar hij zou het vast niet merken. "En met jou?" Miauwde de witte kattin om van onderwerp te veranderen. Even wierp ze een blik over haar schouder naar het huis waar ze eerst woonde en welke nu leegstond. Waar ze rust had en moet je haar nu zien. Huilend op een veranda met een kitten, veel erger kon het toch niet worden.
Na de tocht hierheen was hij doorweekt, dus hij was wel blij om even op een droog plekje te kunnen zitten. Hij zou nu perfect zijn vacht kunnen uitschudden en haar daarmee een douche geven, maar hij hield zich in. Hij moest straks toch weer terug, dus dan werd hij toch weer nat. Op z’n minst was het hier binnen droog en een beetje warmer. "Oke, meneer de sukkel dan," Knipoogde ze na zijn woorden. "Goed, goed, je weet wel, zijn gangetje." Antwoordde ze vrolijk. "En met jou?" Vroeg ze toen. De grijze skog volgde haar blik naar binnen. Stonden daar normaal niet veel meer voorwerpen?
”Goed. Ik krijg de bende eindelijk een beetje op orde en niemand probeert elkaar te vermoorden”, Grinnikte hij. Hij had haar al verteld over zijn plan om een rogue groep op te starten, dus bij deze wist ze ook dat hij daar echt mee door was gegaan. ”Hoezo staat je huis trouwens leeg?” Vroeg hij, terwijl hij naar de schuifdeur wandelde en naar binnen keek. Misschien niet zo tactvol, maar hé, wanneer was hij dat wel.
Khione
Member
Dodo 323 Actief I pretended to be brave,
I didn't shed a tear
As I watched you walk away,
Little did you know,
That was my biggest fear.
My heart broke
While my soul quickly shattered,
Why did I let you go
When you were all that mattered?
De regen begon harder te vallen en de witte kattin kreeg medelijden met de kater. Hij moest hier zometeen weer door terug terwijl zij overdekt lag en het in vergelijking warm had. Goed. Ik krijg de bende eindelijk een beetje op orde en niemand probeert elkaar te vermoorden," Grinnikte de kater en met een glimlach schudde Khione haar kop. "Hoezo staat je huis trouwens leeg?" Vroeg Tank. "Ze zijn er niet." Miauwde de kattin alsof het niet logisch genoeg was. "Moet je zo weer terug?" Fluisterde ze terwijl ze nogmaals naar de regen keek waar geen einde aan leek te komen. Haar blauwe ogen zochten naar die van Tank en wachtte op een antwoord.
Pitch
Member
Bunny 44 Actief His fur is pitch black, but his soul pure gold
De kitten werd wakker van een onbekende stem. Hij fronste en wurmde wat rond, maar de witte staart van zijn moeder - of diegene van wie hij dacht dat het zijn moeder was - zat te stevig om hem heen gewikkeld. "Mama!", piepte de nog altijd naamloze kitten luid. Zijn piepstemmetje was schel maar verstikt door de dikke pluizige vacht voor zijn snuitje. Hij duwde met zijn zwarte pootjes, probeerde de vacht weg te krijgen, want het was moeilijk om adem te halen zo.
Zijn geheugen was nog prima in orde, hij kon zich echt wel herinneren dat de laatste keer dat hij hier was geweest, er nog meubels in het huis hadden gestaan. En nu waren ze weg. "Ze zijn er niet." Bevestigde Khione zijn gedachten. Ze waren vertrokken, zonder haar. Tank was niet zo van het medelijden hebben, maar hij vond het natuurlijk wel rot voor haar. ”We zijn toch beter af zonder mensen”, Zei hij, zijn manier van ‘troosten’. Hij kon het weten. Mensen brachten alleen maar ellende, nog meer dan hun soortgenoten. "Moet je zo weer terug?" Vroeg Khione toen zachtjes. De grijze skog hield zijn kop lichtjes schuin. ”Ze kunnen wel een paar uur zonder mij, maar als je wil dat ik ga, dan zeg je het maar”, Zei hij neutraal.
Tank voelde zich niet echt welkom. Het voorgevoel dat er haar iets dwars zat, werd alleen maar sterker. Miste ze haar mensen? Nog voor een van beide iets kon zeggen, hoorde hij een schel gepiep van onder haar staart vandaan komen. Met een vragende blik keek hij Khione aan. ”Wat was dat?” Vroeg hij, niet kortaf, maar wel op een toon die liet blijken dat ze niks hoefde te ontkennen. Hij had iets gehoord, en het leek verdacht veel.. Op het gepiep van een kitten.
Khione
Member
Dodo 323 Actief I pretended to be brave,
I didn't shed a tear
As I watched you walk away,
Little did you know,
That was my biggest fear.
My heart broke
While my soul quickly shattered,
Why did I let you go
When you were all that mattered?
Natuurlijk wist ze dat ze beter afwas zonder haar twolegs, maar op dit moment zou je ze het liefste om haar heen hebben. Ze hielden van kittens dus de naamloze kitten onder haar staart zou niet weggedaan worden. "Ze kunnen wel een paar uur zonder mij, maar als je wil dat ik ga, dan zeg je het maar." Ze schudde met haar kop. "Het is juist prettig je in de buurt te hebben." Glimlachte ze. De kitten begon te bewegen en te piepen onder haar staart waardoor Khione in gedachten begon te vloeken. "Wat was dat?" Onzeker staarde ze de kater aan voordat ze haar staart optilde en de zwarte kitten liet zien. Van zenuwen begon ze te rillen en likte haar lippen. "Tank, ik kan het uitleggen..." Mompelde ze met haar oren hangend. Ze was bang dat hij haar niet meer wou zien vanwege de kitten en ook nu realiseerde ze zich dat de kitten nog geen naam had.
Pitch
Member
Bunny 44 Actief His fur is pitch black, but his soul pure gold
De staart werd weggehaald en nu kwam de onbekende kater in zijn gezichtsveld. De naamloze kitten knikte zijn kopje wat scheef en kroop nieuwsgierig dichterbij. Hij begreep niet wat zijn moeder zei, maar had ook niet door dat 'Tank' de naam was van de onbekende kater. Hij kende het concept van een naam immers niet; zijn moeder was gewoon zijn moeder, zelf had hij geen naam en andere katten kende hij niet.. De vreemde kater rook naar een rare mengeling van een wilde, houtachtige geur, en een geur die wel wat leek op de plek waar ze nu waren. Het was moeilijk te beschrijven. Het kleine zwarte katertje kroop nog wat dichterbij, zijn pootje uitgestrekt. Hij wou de andere kat aanraken, maar wou ook niet zo ver van zijn mama verwijderd zijn..
Als de held in communicatie die hij was, had hij niet door dat Khione net niet wilde dat hij weg ging. Gelukkig schudde ze met haar kop. "Het is juist prettig je in de buurt te hebben." Zei ze. Een glimlachje speelde om de lippen van de skog. Mooi, dat was namelijk ook wederzijds. Hoewel ze een kittypet had en de meeste katten daar erg hard op neer keken, keek hij niet zo naar die hokjes. Naar die labels. Hij was ook een rogue, een eenling, maar daar zat hij wel mooi met zijn groep. Al leek het niet op een Clan, natuurlijk, maar het was wel een groep. Hij wilde net nog een opmerking maken toen hij iets hoorde piepen, en hij linkte het geluid snel genoeg aan een kitten. Bij de Elite had hij er genoeg zo’n geluiden horen maken.
Khione tilde haar staart op en er kwam zo een kleine, zwarte kitten tevoorschijn. Deels nieuwsgierig en deels verbaasd keek hij naar het schepseltje. "Tank, ik kan het uitleggen..." Klonk de stem van de witte she-cat zachtjes. Hij richtte zijn blik weer op haar. ”Je hoeft toch niks uit te leggen, Khione”, Reageerde hij resoluut. Waarom was ze zo bang voor zijn reactie? Oké, hij zag er niet zo’n vaderlijk type uit, maar een kitten zou hij nooit kwaad doen. Hij zag hoe het zwarte monstertje zijn pootje naar hem uitstak en met een klein glimlachje legde hij zijn pluizige staart binnen zijn bereik. ”Hoe heet hij?” Vroeg hij vervolgens. Nu snapte hij ook waarom ze zo zenuwachtig en een beetje terneergeslagen was. Ze dacht waarschijnlijk dat ze niet voor deze kitten kon zorgen in de omstandigheden waar ze zich nu in bevond.
Khione
Member
Dodo 323 Actief I pretended to be brave,
I didn't shed a tear
As I watched you walk away,
Little did you know,
That was my biggest fear.
My heart broke
While my soul quickly shattered,
Why did I let you go
When you were all that mattered?
Natuurlijk vertrouwde de kattin Tank, daar was geen twijfel over mogelijk. Het was gewoon dat ze de kitten liever aan niemand wou laten zien omdat ze dan uitleg wouden. Allemaal behalve Tank waar ze hem een dankbare glimlach voor gaf. De kleine kitten kroop in de richting van de kater en stak zijn pootje uit waardoor het hart van Khione smolt. Tank gaf hem zijn staart en vroeg hoe hij heette. "Die heeft hij nog niet," Miauwde ze beschaamd. "De naam moet perfect zijn, maar ik weet het nog niet." Vele namen had ze al bedacht, maar het was nog niet dé naam. Ze keek naar zijn gitzwarte vacht en het leek alsof een lampje boven haar hoofd werd aangedaan. Pitch.
Pitch
Member
Bunny 44 Actief His fur is pitch black, but his soul pure gold
De kleine zwarte kitten merkte een pluizige staart op. Met een verrukte piep stortte hij zich erop. Jaa! Een speelkameraadje! Hij zette zijn onscherpe klauwtjes erin en sabbelde op de grijze vacht. Bah, dat was best harig. Hij spuugde wat haar uit en ging in een soort van sluiphouding staan. Het katertje besteedde helemaal geen aandacht aan het gesprek dat de volwassenen voerden. dat was niet interessant. Zijn amberen oogjes waren helemaal gericht op de pluizige staart voor hem terwijl hij wachtte op het perfecte moment om te springen..
Het was wel goed dat hij uiteindelijk achter haar geheim was gekomen. Misschien kon hij nog iets betekenen voor de twee. Hij was namelijk niet het type kat die zomaar iemand die hij wel mocht in de steek zou laten. En al zeker geen kitten, die waren nog veel te klein om zomaar aan hun lot over te laten. Het kleintje viel al gauw zijn staart aan, en met een glimlach keek Tank toe hoe zich er helemaal op uit leefde. Ondertussen kon hij ook ongestoord verder praten met de witte she-cat.
De skog vroeg of de kitten al een naam had. "Die heeft hij nog niet," Antwoordde ze. Hij hoorde dat ze er wel mee zat. "De naam moet perfect zijn, maar ik weet het nog niet." Vervolgde ze. De tom knikte begrijpend. ”Je hoeft het niet te overhaasten, het komt vanzelf wel”, Zei hij geruststellend. Hij zwiepte even uitdagend met zijn staart naar de kitten. ”Als ik iets voor jullie kan doen, dan hoor ik het wel”, Stelde hij voor. Het was een vrijblijvende uitnodiging, ze mocht er mee doen wat ze wou. Hij twijfelde er niet aan dat ze het op haar eentje ook wel aan zou kunnen, maar in periodes als deze was extra hulp misschien welkom.
Onderwerp: Good life 
za 18 feb 2017 - 21:14
