Black as burned feathers

Onderwerp: Black as burned feathers di 7 feb 2017 - 19:37

Zephyrkit was een klein fijn meisje, zou je denken. Niets was waar. Ze zag er nog uit als een kitten natuurlijk, maar er waren sporen van haar toekomstige uiterlijk. Een platte kop en brede schouders, waren nu al een pietsie zichtbaar. Wat ze nu al had was dat ze normaal op haar poten stond, maar minder normaal een erg brede borstkas had. Hij was groter dan een normale Riverclanner. Wat je natuurlijk kan bezien onder normaal. Zij was zich van geen kwaad bewust. Ze giechelde toen een kater raar naar haar zat te staren. Wat een rare kitten. Ze balde haar pootje tot een vuist en sloeg voor zijn gezicht. Geen krimp. Huh? Nu blies ze zachtjes. Dat moest hij voelen toch? TOCH?

+ Ravenkit (sorry voor de normaal overload)

Een beetje levenloos had de tom zich in zijn nest gewerkt en luisterde met gespitste oren naar de kittens die om heen heen dwarrelde. Moederkatten die samen aan het kletsen waren over de regen die na moons er eindelijk weer was. Ravenkit had nog nooit de lucht van regen geroken maar sinds dat de eerste regendruppels waren gevallen hield hij er al van. Het nam de geur van rivieren mee, de wind, de gras, alles. Elke geur werd sterker en speelde met zijn zintuigen. Heerlijk vond hij het. De jonge tom had zich overeind gewerkt en staarde voor zich uit. Zijn blinde ogen geopend en kijkend naar het niets. Alleen zijn oren waren het enige teken van leven anders leek de kitten wel een standbeeld. Een geluid liet hem wakend opkijken en al snel was er weer een van de kittens afgedwaald en keek hem aan. Hij voelde gewoon de ongelofelijke blik van andere katten op hem brandde. Daarom bleef hij juist zo stil zitten, zijn blauwgrijze ogen gericht op de kit die naar hem toekwam. Een windvlaag zoefde bij zijn gezicht maar Raven bleef stil zitten. 'Ze doen dit allemaal' Dacht hij terwijl de tom naar de pootstappen luisterde die nog een stapje dichterbij er kwam waarna hij vervolgens in zijn gezicht geblazen werd. Geïrriteerd, omdat dit al vanaf zijn geboorte gedaan werd trok hij met zijn snorharen. "Ben je klaar met spelen?" Mauwde hij voor hij zijn blinde ogen op de andere kit richtte.