We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
De stank was overal. Haar luchtwegen, haar vacht. Met elke stap die ze nam werd haar haat voor het ShadowClan territorium groter. Het was zo oneerlijk, waarom zaten zij opgescheept met moerassen en hopen kraaienvoer? In stilte droomde ze soms van de grote grasvelden van de WindClan of rivieren van de RriverClan. Echt smetvrees had ze niet, maar als ze hier zo rond liep kon ze het niet laten om extra uit te kijken waar ze haar poten neerzette.
Een kraai vangen was zeldzaam, ze waren groot en daadwerkelijk in staat terug te vechten. Eerder een prooi voor een grote sterke kater. Solarberry kon een poging toch niet laten. Helaas, geen geluk. Net voordat ze haar dodelijke sprong begon, vloog de kraai gehaast omhoog. Geschrokken door deze onverwachte beweging sprong Solarberry op, maar in plaats van op de kraai terecht te komen, belande ze met haar voorpoten op een een scherp stuk grijs metaal. "Aah foxdung, foxdung, foxdung!" mauwde ze gefrustreerd. In haar linkervoorpoot bevond zich een diepe snee en het bloed begon al te stromen.
Thornfang onderdrukte een zucht. Wanneer kwam er een einde aan de nachtmerries en aan het vervelende, haast depressieve gevoel die hij had? Hij voelde zich niet lekker in zijn vel en er waren niet veel katten die daar iets aan konden veranderen. Sinclaw sprak hij nauwelijks – wat aan hemzelf lag – en zijn Clanmates konden hem ook niet echt opvrolijken. Hij had een soort van muur om zich heen gebouwd en begon het gevoel te krijgen dat iedereen hem probeerde te mijden zodat ze niet geconfronteerd werden met zijn slechte humeur. Alleen bij zijn kittens was hij nog enigszins vrolijk. Het deed hem goed om ze te zien groeien, maar hij had alleen graag gewild dat zijn moeder ze ook zou zien opgroeien. Maar in plaats daarvan was ze al veel te jong gestorven. De tom slikte de brok in zijn keel weg en besloot om naar het territory te gaan. Hij werd hier immers niet veel beter van en bovendien was er genoeg te doen voor de Clan. De tom bewoog zich voort door het woud en richtte zijn blik strak naar voren terwijl hij zijn bek opende zodat hij geuren van prooi op kon vangen. De prooi was nog steeds schaars, maar hij begon het idee te krijgen dat het al een stuk beter ging dan eerst. Dat kwam omdat ze veel verder kwamen in het koude seizoen. Het zou niet meer lang duren voordat het over zou gaan naar een warmer seizoen. De tom schrok toen hij een kat hoorde vloeken en merkte dat het van de Carrionplace vandaan kwam. Zou een rattenplaag zich weer aangekondigd hebben? De tom draaide zich met een ruk om en rende naar de Carrionplace. Hij herkende Solarberry. Hij zag dat ze haar poot naar zich hield en dat zich daar een diepe snee in bevond. ‘Wat is er gebeurd?’ mauwde hij. Zijn oude bezorgdheid kwam toch wel wat terug opzetten terwijl hij naar de poot van de she-cat keek. ‘Lik met je poot over je wond zodat je ontstekingen voorkomt. Geef het bloed geen kans om op te drogen. Dat gaat alleen maar meer pijn doen als ze de wond uiteindelijk gaan verzorgen.’ Tot zover zijn zielige kennis van wonden verzorgen. ‘We moeten met je naar Bitterpaw en Acefray gaan. Denk je dat je kunt wandelen?’
Onderwerp: My oh my 
zo 12 feb 2017 - 13:20
