When a sound Appears

Gewoon geduld hebben. Langzaam dichterbij sluipen tot je op spring afstand was. Het klonk makkelijker dan dat het was. Hij was geen jager. Amper had hij er lessen in gehad. Zonder familie die wel kon jagen was het lastig om aan voedsel te komen, dat was zijn grootste probleem op het moment. Het was hem ditmaal gelukt om dicht genoeg op het konijn te komen. Met een flinke sprong, bijna te ver, wist hij zijn klauwen in het konijn te slaan. Door zijn kracht tuimelde hij echter wel, konijn en al, door het gras. Met een snelle beet maakte hij een einde aan het leven van het konijn. Snel sloot hij zijn ogen om Starclan te danken voor de prooi. Starclan was iets wat hij had meegekregen van zijn ouders. Al geloofde geen andere Rogues er in, het was hem aangeleerd en klonk gewoon normaal. Zodra de zwarte kater weer overeind kwam vielen zijn ogen op een muis die weg schoot en vervolgens op een Riverclan Warrior. "Hallo," begroette hij de grijs witte kattin.

De kattin hield haar kop een beetje scheef terwijl ze hem aan keek. "Hallo, ik ben Moondreamer, wie ben jij? En hoe kom je aan al die littekens?" Er verscheen vrijwel direct een frons op Sicarius' gezicht. Het was niet geheel normaal voor clankatten om zich zo vriendelijk voor te stellen als er een Rogue voor hun neus stond. Bovendien de vraag die ze stelde was ook niet geheel gebruikelijk. Sterker nog, het was enorm onbeleefd. Iets dat je niet hoorde te vragen. De kattin leek het gelukkig zelf ook door te hebben en schudde met haar kop. Een nieuwsgierige blik verscheen in Moondreamer's ogen. Het leek net een kitten of een jonge Apprentice maar hij was er toch aardig zeker van dat deze zilvertabby al enkele moons Warrior was. "Sicarius of Battlescar, jouw keuze. Bloodclan." Kortaf antwoord geven was de beste optie. Of in ieder geval, dat was het in zijn ogen. Hij gaf zowel zijn Rogue als 'clan' naam omdat clankatten het soms fijner vonden om die te gebruiken. "Waarom ben jij zo vriendelijk, nieuwsgierig en niet vijandelijk?" Als zij vragen mocht stellen, mocht hij dat ook.

Eens kijken hoe deze, lichtelijk vreemde kattin zou reageren op de opmerking die hij zojuist had geplaatst. Want hoe je het dan ook mocht bekijken, hij had een punt. Daar viel niet over de discussiëren. "O, dus ik moet vijandelijk zijn? Wel, oke" zei de kattin waarna ze rechtop ging staan. Haar oren legde ze in haar nek en ze zette haar vacht op. Sicarius kon merken dat de blik die in haar ogen verscheen een poging tot vijandelijkheid was. "Ben ik nu vijandig genoeg?" De zwarte kater liet een luide zucht klinken en liet zijn kop hangen voor een paar seconde. "Zo is het wel weer goed. Dit is duidelijk niet jouw ding," verzuchtte de kater waarna hij een keer met zijn kop schudde. Moondreamer deed nu wel haar best om er vijandelijk uit te zien maar goed was ze er niet in en hij wist ook al prima dat ze het niet helemaal meende gezien haar reactie van eerder.

De 'dreigende' en gespannen houding verviel vrijwel direct na zijn woorden. In plaats daarvan ging de zilvertabby zitten en likte ze een paar keer over haar borst. Het leek er op dat ze zelf ook door had dat het nergens op sloeg waar ze mee bezig was. "Weet je, je hebt gelijk, dit is niet mijn ding," zei de kattin dan ook tot Sicarius' bevestiging. Het was een beetje ongemakkelijk geworden door de niet al te slimme actie van de kattin. "Je hebt geluk dat ik het ben, werkelijk waar. Je moet echt leren om je vijandiger te gedragen tegen mogelijke bedreigingen voor je clan." Dit ging hem meer aan dan de meeste katten zouden denken. Hij was geen vijand van de clans. Eerder een soort bondgenoot of een eerste lijn van de verdediging tegen de Bloodclan. "Des noods leer ik het je."

De kattin richtte haar ogen op haar poten tot het moment dat hij zijn 'voorstel' deed. Meteen verscheen een verwarring. Natuurlijk was dat ook wel te verwachten gezien het niet iets was wat je elke dag van een Rogue aangeboden kreeg. "Hoe bedoel je? Wil je mij leren vijandiger te worden?" Sicarius knikte een keer bevestigend. "Tegen Rogues, eventueel vijandige clans en met name de Bloodclan," zei hij. Er verscheen een duidelijk haatdragende blik in zijn ogen op het moment dat hij de Bloodclan noemde. Die verdween echter weer in een fractie van een seconde. "We hebben er beide niets aan te verliezen," sprak hij vervolgens al schouderophalend.

"Ok, ik doe het. Maar het moet wel geheim gebeuren. Ik heb al een idee hoe we het kunnen doen," vertelde de kattin. Ondanks dat hij aan hun kant stond was hij nog altijd een Rogue en die werden nou eenmaal niet zo gemakkelijk rond clankatten geaccepteerd. Ook was hij wel nieuwsgierig naar het verdere denkvermogen van de Riverclan kattin gezien ze tot dus ver nog niet geheel logisch was overgekomen. "Waar zit je aan te denken dan?", vroeg de zwarte kater, nieuwsgierig naar het idee dat de kattin had bedacht voor hun 'geheime ontmoetingen' voor de vijandelijkheidstraining.